Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Patrycja Leszczenko, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: Jak zachowuje się benzen wobec bromu i wodnego roztworu ?
Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
XIII. Węglowodory. Uczeń:
7) opisuje budowę cząsteczki benzenu z uwzględnieniem delokalizacji elektronów; wyjaśnia, dlaczego benzen, w przeciwieństwie do alkenów i alkinów, nie odbarwia wody bromowej ani wodnego roztworu manganianu(VII) potasu.
Zakres rozszerzony
XIII. Węglowodory. Uczeń:
9) opisuje budowę cząsteczki benzenu z uwzględnieniem delokalizacji elektronów; wyjaśnia, dlaczego benzen, w przeciwieństwie do alkenów i alkinów, nie odbarwia wody bromowej ani wodnego roztworu manganianu(VII) potasu.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
definiuje pojęcia: aromatyczność, izomeria orto‑meta‑para, wiązanie zdelokalizowane;
opisuje budowę cząsteczki benzenu;
wymienia związki wchodzące w szereg homologiczny;
określa, czy dany związek ma charakter aromatyczny;
planuje doświadczenie pozwalające rozróżnić związek aromatyczny od alkenu;
wymienia przemysłowe zastosowania benzenu.
Strategie nauczania:
asocjacyjna;
problemowa.
Metody i techniki nauczania:
wirtualne laboratorium;
analiza materiału źródłowego;
pogadanka;
ćwiczenia uczniowskie;
dyskusja;
technika termometr;
film - spalanie benzenu;
technika zdań podsumowujących.
Formy pracy:
praca zbiorowa;
praca w parach;
praca indywidualna uczniów.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
rzutnik multimedialny;
tablica interaktywna;
tablica, kreda/pisak.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje przykładowe pytania: co wspólnego mają ze sobą wybuchy wulkanów i stacje benzynowe? Czy związki aromatyczne naprawdę są aromatyczne? Co to może znaczyć?
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.
Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Uczniowie starają się odpowiedzieć na zadane pytania: Czym jest benzen? Gdzie się go stosuje? Jakie ma właściwości? Odpowiedzi można zapisać na tablicy.
Faza realizacyjna:
Uczniowie zapoznają się z treściami dotyczącymi struktury cząsteczki benzenu, wzorami Kekulégo (bez wchodzenia w pojęcie aromatyczności) w e‑materiale w sekcji „przeczytaj”. Po wyznaczonym czasie uczniowie chętni uczniowie wyjaśniają teorię Kekulégo.
Zapoznanie uczniów z kartą charakterystyki benzenu, który jest substancją drażniącą i rakotwórczą. Uczniowie na jej podstawie wnioskują właściwości benzenu. Opcjonalnie wyświetlenie filmu prezentującego spalanie benzenu, np. https://www.youtube.com/watch?v=XhRHk4zLR8A.
Uczniowie w parach pracują z medium bazowym – wirtualnym laboratorium. Uczniowie wykonują polecenie i przypisane do niego ćwiczenia. Po wyznaczonym czasie cała klasa dyskutuje nad otrzymanymi wynikami i wyciągniętymi wnioskami. Zadaniem nauczyciela jest uporządkowanie i sprawdzenie poprawności tych elementów, zwracając szczególną uwagę na oddzielenie obserwacji od wniosków.
Wprowadzenie pojęcia aromatyczności i reguły Hückela –uczniowie zapoznają się z treściami w e‑materiale, po czym trwa dyskusja.
Przedstawienie szeregu homologicznego benzenu i idei izomerii orto‑meta‑para. Uczniowie na tablicy rysują związki, które uważają za homologi benzenu i nadają im nazwy systematyczne. Nauczyciel steruje podawanymi przykładami w taki sposób, aby były jak najbardziej różnorodne i wykorzystywały nowo zdobytą wiedzę.
Odwołanie do życia codziennego – uczniowie zastanawiają się, gdzie naturalnie może występować benzen i do czego wykorzystywany jest obecnie (np. produkcja barwników czy polimerów, leków). Mogą korzystać dostępnych źródeł informacji, w tym z e‑materiału.
Uczniowie pracują w parach z częścią „Sprawdź się”. Uczniowie wykonują zadania. Nauczyciel może wyświetlić treść poleceń na tablicy multimedialnej. Po każdym przeczytanym poleceniu nauczyciel daje uczniom określony czas na zastanowienie się, a następnie chętny uczeń z danej pary udziela odpowiedzi/prezentuje rozwiązanie na tablicy. Pozostali uczniowie ustosunkowują się do niej, proponując ewentualnie swoje pomysły. Nauczyciel w razie potrzeby koryguje odpowiedzi, dopowiada istotne informacje, udziela uczniom informacji zwrotnej. Ćwiczenia, których uczniowie nie zdążą wykonać podczas lekcji mogą być zlecone do wykonania w ramach pracy domowej.
Faza podsumowująca:
Na zakończenie nauczyciel stosuje narzędzie do oceny stopnia opanowania wiadomości i umiejętności z zastosowaniem termometru przez uczniów. Uczniowie na skali temperatury zaznaczają cenkami, w jakim stopniu opanowali zagadnienia wynikające z zamierzonych do osiągnięcia celów lekcji. Jeżeli ze skali będzie wynikał niski poziom temperatury, uczniowie zastanawiają się, w jaki sposób podnieść swój poziom posiadanej wiedzy?
Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie zamieszczają w swoim portfolio:
Przypomniałem/lam sobie, że...
Co było dla mnie łatwe...
Dziś nauczyłam/łem się...
Co mnie zaskoczylo...
Co sprawiało mi trudność...
Praca domowa:
Dokończenie zadań z zestawu ćwiczeń interaktywnych – dla uczniów, którzy nie zdążyli wykonać na lekcji.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Uczniowie mogą wykonywać zadania w wirtualnym laboratorium pojedynczo lub w parach, jednak każdy powinien prowadzić swoje notatki z eksperymentu. Medium może zostać wykorzystane podczas przygotowywania się ucznia do sprawdzianu lub do zdobycia wiedzy w razie nieobecności ucznia na lekcji.
Materiały pomocnicze:
Nauczyciel przygotowuje:
marker;
kartę charakterystyki substancji chemicznej – benzenu; można dodatkowo przygotować karty np. naftalenu czy antracenu;
benzen w zabezpieczonej butelce;
rekwizyty: barwnik (np. oranż metylowy), styropian, inne tworzywa sztuczne, do produkcji których wykorzystuje się benzen. 2. Nauczyciel przygotowuje na arkuszu papieru schemat termometru ze skalą i cenki dla uczniów.