Dla nauczyciela

Imię i nazwisko autora: Małgorzata Karska

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi – język rosyjski

Temat zajęć: Мне надо обратиться к врачу за помощью / Muszę zwrócić się do lekarza o pomoc

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, poziom A2

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
9) prosi o radę i udziela rady;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opowiada lekarzowi o swoich dolegliwościach;

  • udziela porady osobie, która źle się czuje;

  • relacjonuje kolegom i koleżankom przebieg wizyty u lekarza, stosując odpowiednie konstrukcje określające stan zdrowia oraz czynności wykonywane przez pacjenta i lekarza.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • sam decyduje, które informacje wykorzystać do opowiadania o wizycie u lekarza;

  • potrafi wykorzystać zgromadzone informacje w rozmowie z rówieśnikami;

  • dostrzega powiązania między nauką języka rosyjskiego a innymi dziedzinami życia.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: użycie obrazu i dźwięku, wprowadzanie słów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, powtarzanie konstrukcji, zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi, konstruowanie samodzielnej wypowiedzi;

  • strategie kognitywne: czytanie i słuchanie tekstu w celu znalezienia określonych informacji;

  • strategie kompensacyjne: skojarzenia, odgadywanie znaczenia słów na podstawie znajomości języka ojczystego;

  • strategie społeczne: współpraca uczniów podczas wykonywania zadań.

Metody i techniki nauczania:

Metody:

  • kognitywna;

  • praktyczna;

  • aktywizująca;

  • programowana.

Techniki:

  • udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • dialogi;

  • techniki multimedialne z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do internetu i możliwością odtwarzania dźwięku;

  • zeszyt przedmiotowy.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  • Uczniowie zapoznają się z wprowadzeniem do e‑materiału. Nauczyciel pyta uczniów, czy domyślają się, jaki będzie temat lekcji. Uczniowie formułują hipotezy i wymieniają nazwy wybranych dolegliwości.

  • Nauczyciel podaje cele lekcji, wprowadza uczniów do tematu wizyty u lekarza i rozmowy o dolegliwościach.

Faza realizacyjna:

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem z części „Przeczytaj”, po czym nauczyciel wprowadza ćwiczenia przedkomunikacyjne – leksykalne i gramatyczne (ćwiczenia polegające na doborze polskich odpowiedników do rosyjskich słów i wyrażeń, uzupełnieniu zdań poznanymi jednostkami leksykalnymi; weryfikacji stwierdzeń w odniesieniu do tekstu). Następnie nauczyciel prosi jednego z uczniów o odtworzenie treści tekstu w 1. osobie liczby pojedynczej w czasie teraźniejszym. Zwraca przy tym uwagę na podlinkowane w tekście wyrazy i wyrażenia, które staną się podstawą do tworzenia własnych opowiadań o wizycie u lekarza. W dalszej kolejności wybrani uczniowie próbują formułować krótkie wypowiedzi na temat swojej ostatniej wizyty u lekarza.

  • Uczniowie analizują informacje zawarte na mapie pojęć (multimedium).

  • Uczniowie tworzą zdania w czasie teraźniejszym i przeszłym z każdym poznanym wyrażeniem.

  • Uczniowie, wykorzystując materiał językowy z mapy pojęć, tworzą własne wypowiedzi na temat wizyty u lekarza.

  • W ramach przećwiczenia materiału leksykalnego z mapy pojęć uczniowie wykonują polecenia do multimedium (łączenie wyrazów w celu tworzenia poprawnych zwrotów; uzupełnianie tekstu odpowiednimi wyrazami; tworzenie zdań).

  • W celu utrwalenia materiału wprowadzonego na lekcji uczniowie wykonują ćwiczenia z części „Sprawdź się” (dobór tekstu do ilustracji; wstawianie do tekstu wyrażeń z podanej listy; rozszyfrowanie anagramów; ustawianie w odpowiedniej kolejności replik dialogu; zaznaczanie stwierdzeń zawierających poprawną informację).

Faza podsumowująca:

  • Na zakończenie lekcji, w ramach podsumowania, nauczyciel prosi uczniów, by jeszcze raz przeanalizowali mapę pojęć. Uczniowie po kolei tworzą po jednym zdaniu z zakresu tematycznego zawartego w multimedium (zdania mogą dotyczyć np. opisu samopoczucia, dolegliwości, czynności wykonywanych przez chorego i pacjenta, czynności wykonywanych przez lekarza) .

  • Nauczyciel prosi uczniów, by w skali od 1 do 6 ocenili stopień realizacji celów lekcji:

    1. Umiem opowiedzieć lekarzowi o swoich dolegliwościach.

    2. Potrafię opowiedzieć o przebiegu wizyty u lekarza.

    3. Wiem, jak doradzić koledze lub koleżance, gdy skarży się na złe samopoczucie.

Praca domowa:

  • Ćwiczenia 7. i 8. z części „Sprawdź się”.

Materiały pomocnicze: -

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • W trakcie lekcji mapa pojęć posłuży do rozwinięcia tematu. Będzie podstawą do tworzenia samodzielnych wypowiedzi na temat dolegliwości, wizyty u lekarza, a także diagnozy i rekomendacji.

  • Po lekcji mapa pojęć może być wykorzystana do powtórzenia słownictwa, do wykonania ćwiczeń 7. i 8. jako pracy domowej. Nauczyciel może poprosić uczniów, aby korzystając z mapy pojęć, przygotowali komiksy przedstawiające przebieg wizyty u lekarza.

Słownik