Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.8.1

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Warum nimmst du dieses Verkehrsmittel? / Dlaczego wybierasz ten środek komunikacji?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat środków lokomocji

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie, awarie i wypadki w podróży, ruch uliczny);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
6) składa życzenia i gratulacje, odpowiada na życzenia i gratulacje;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3–6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • wymienia różnorodne środki komunikacji;

  • analizuje wypowiedzi na temat korzystania ze środków transportu;

  • opowiada o środkach komunikacji, którymi podróżuje.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • opowiada o swoich osobistych doświadczeniach.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik do zapamiętywania nowych wyrazów i ich znaczeń – używanie obrazu i dźwięku obok słów (używanie skojarzeń wzrokowych, stosowanie słów kluczowych, wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, odtwarzanie dźwięków z pamięci, porównywanie dźwięków z naszego języka do dźwięków języka, którego się uczymy);

strategie kognitywne:

  • stosowanie technik generatywnych do uświadamiania sobie struktury języka – zadawanie pytań, robienie notatek, powtarzanie zdań na głos;

  • stosowanie technik strukturalnych – wybierania najistotniejszych elementów, czytanie tekstu tylko w celu jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie, by znaleźć określone szczegóły;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia wyrazów i struktur w tekstach słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu przez np. tworzenie nowych słów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

strategie społeczne:

  • zadawanie pytań osobom o oczekiwanych większych umiejętnościach językowych (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, o poprawienie błędów);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • konstruktywizm;

  • podająca: opis, praca z tekstem, praca z ilustracją interaktywną;

  • aktywizująca: burza mózgów;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło główne fahren, a następnie w postaci mapy pojęć hasła poboczne: Womit? – Wie? – Wohin? – Warum? i prosi uczniów, aby kolejno podchodzili do tablicy i uzupełniali mapę pojęć własnymi propozycjami przykładów do haseł pobocznych.

  • Nauczyciel pyta uczniów, jaki temat lekcji proponują do zapisanej mapy pojęć, zadaje pytanie: Worüber werden wir im Unterricht sprechen? Was für ein Thema schlagt ihr vor? Uczniowie wypowiadają się i podają propozycje tematów na forum klasy.

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem wprowadzającym oraz właściwym tematem lekcji.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby zapoznali się z pierwszą częścią tekstu w części Przeczytaj – wpisem na blogu Adama, a następnie pyta: Was würdet ihr Adam antworten? Chętni uczniowie wypowiadają się na forum klasy.

  • Uczniowie zapoznają się z kolejną częścią tekstu – komentarzami pod wpisem Adama, a nastęnie sprawdzają indywidualnie stopień zrozumienia treści tekstu, wykorzystując do tego Übung 1 w części Przeczytaj. Uczniowie uzupełniają informacje w tabeli na podstawie przeczytanego tekstu.

  • Nauczyciel sprawdza stopień zrozumienia treści tekstu i pyta: Wie kommentieren die Leser Adams Blogbeitrag? Welche Verkehrsmittel benutzen sie und warum? Wybrani uczniowie podają przykłady na podstawie treści tekstu.

  • Uczniowie zapoznają się z Tipp zur Grammatik i przypominają sobie formy przymiotników i przysłówków w stopniu wyższym i najwyższym, a następnie sprawdzają stopień zrozumienia treści Tipp zur Grammatik, wykorzystując do tego Übung 2 w części Przeczytaj.

  • Uczniowie zapoznają się z Übung 3 oraz na osobnych karteczkach piszą odpowiedzi na pytania dotyczące ich ulubionego środka lokomocji. Karteczki z wypowiedziami zostają umieszczone na tablicy. Uczniowie podchodzą do tablicy i czytają wpisy na klasowym forum na temat środków lokomocji. Wybrani uczniowie odczytują po jednym przykładowym wpisie.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przyjrzenie się zdjęciom środków lokomocji w ilustracji interaktywnej i pyta: Kennt ihr die Namen der Verkehrsmittel? Gebt sie an! Mit welchen Verkehrsmitteln seid ihr bereits gereist? Chętni uczniowie nazywają środki lokomocji, a kolejni – wybrani przez nauczyciela – odpowiadają na pytanie o doświadczenia dotyczące podróżowania.

  • Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy. Każda grupa losuje cztery środki lokomocji i zapoznaje się z ich opisem w ilustracji interaktywnej. Następnie przygotowuje wypowiedź na temat tych środków transportu, dodając do każdego opisu po jednym dodatkowym zdaniu, którego nie przeczytała w ilustracji interaktywnej. Przedstawiciele grup prezentują efekty pracy w grupie na forum klasy.

  • Uczniowie sprawdzają stopień zrozumienia treści ilustracji interaktywnej, wykorzystując do tego Übung 1 i 2 w części Ilustracja interaktywna. Uczniowie uzupełniają nazwy środków lokomocji w poszczególnych zdaniach oraz porządkują informacje o środkach lokomocji.

  • Uczniowie dobierają się w pary i zapoznają się z Übung 3 w części Ilustracja interaktywna. Uczniowie przygotowują wypowiedź dotyczącą środków lokomocji i przedstawiają ją koledze/koleżance. Wybrana para uczniów prezentuje te wypowiedzi na forum klasy.

c) Faza podsumowująca

  • Pierwszy uczeń losuje z pojemnika karteczkę z nazwą środka lokomocji i opisuje go, formułując 1–2 zdania. Kolejny uczeń dodaje zdanie, którego nie usłyszał od swojego poprzednika, a następnie losuje karteczkę z nazwą kolejnego środka lokomocji. Opisuje go także w 1–2 zdaniach. Kolejny uczeń dodaje własne zdanie i losuje kolejną karteczkę. Czynność powtarza się do wyczerpania wszystkich karteczek.

Praca domowa

Uczniowie formułują zakończenie zdań, wypowiadając się na temat publicznych środków lokomocji oraz środków transportu, oraz takich, z których korzystają w drodze do szkoły lub w czasie wolnym (Aufgabe 7 w części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej

  • Przed lekcją: uczniowie przygotowują słowniczek do ilustracji interaktywnej, np. listę nazw środków lokomocji.

  • W trakcie lekcji: na podstawie informacji zawartych w ilustracji interaktywnej uczniowie przygotowują swój własny ranking środków lokomocji, według wybranego przez siebie kryterium, np. najszybszy, najbezpieczniejszy, najtańszy, najbardziej przyjazny środowisku i przedstawiają argumenty uzasadniające tę kolejność.

  • Po lekcji: uczniowie mogą przygotować quiz w formie online na podstawie słownictwa zawartego w ilustracji interaktywnej lub rozszerzyć ilustrację o opis kolejnych 2–3 środków lokomocji.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik