Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.1.4

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Ich wäre gern … / Chciałabym/chciałbym być…

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność opisywania planów na przyszłość oraz poglądów na życie za pomocą struktur językowych w Konjunktiv II i Konditional I.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania, osobisty system wartości, autorytety);
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
9) wyraża pewność, przypuszczenie, wątpliwości dotyczące zdarzeń z teraźniejszości i przyszłości;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • analizuje wpisy na forach internetowych,

  • formułuje własne plany i cele na przyszłość,

  • opisuje swoje aktywności na forach internetowych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • uczestniczy w sytuacjach pozwalających na rozpoznanie i/lub rozwijanie zainteresowań i pasji;

  • rozwija kreatywność;

  • otrzymuje informacje zwrotne dotyczące poprawności swoich wypowiedzi.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych – tworzenie asocjacji, kojarzenie pojęć, praca z mapą pojęć;

  • centralizowanie procesu uczenia – utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu i pisaniu – np. poprzez szukanie pomocy u rozmówców, używanie mimiki i gestu, tworzenie nowych słów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: pogadanka, dyskusja, wyjaśnianie, praca z tekstem źródłowym;

  • aktywizująca: burza mózgów, praca z mapą myśli, przyspieszona kula śnieżna;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • puste karteczki,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • arkusze papieru z pojęciami Lebensansichten i Lebenspläne;

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej „Czy wiesz, że…” na temat aktywności młodych osób z Niemiec na forach i czatach internetowych. Następnie pyta, kto z uczniów udziela się w sieci.

  • Nauczyciel wykorzystuje metodę przyspieszonej kuli śnieżnej do zdefiniowania pojęć Lebensansichten i Lebenspläne. Nauczyciel przygotowuje dwa duże arkusze papieru, na jednym z nich zapisuje wyraz Lebenansichten, na drugim Lebenspläne. Następnie rozkłada arkusze w dowolnym miejscu sali na podłodze. Każdy uczeń podchodzi najpierw do jednego, później do drugiego arkusza i przyczepia na nim dwie karteczki z dowolnym skojarzeniem dotyczącym wyrazu zapisanego na arkuszu. Arkusze umieszczane są w widocznym miejscu dla uczniów. Uczniowie dobierani są w pary i zapisują na większych karteczkach definicję każdego pojęcia, korzystając ze skojarzeń widocznych na arkuszach. Karteczki z definicjami umieszczane są na arkuszu. Następnie uczniowie w grupach czteroosobowych wybierają najbardziej ich zdaniem trafne definicje pojęć Lebensansichten i Lebenspläne.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na ten temat, uczniowie na karteczkach zapisują swoje plany życiowe i naklejają je na tablicy. W ten sposób tworzą bazę zwrotów i pojęć związanych z tematem.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie czytają początek tekstu. Nauczyciel zadaje pytanie: Worum geht es im Text? Was meinst du? Uczniowie snują przypuszczenia dotyczące dalszej części tekstu.

  • Uczniowie czytają tekst, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniku. Później zaznaczają, które ze zdań są prawdziwe, a które fałszywe (Übung 1 z sekcji Przeczytaj).

  • Nauczyciel dzieli uczniów na pary, uczniowie czytają tekst jeszcze raz i każda para uczniów przygotowuje dla innej pary zestaw pytań do tekstu. Zadaniem uczniów z drugiej pary jest udzielenie pisemnych odpowiedzi na zadane pytania. Po wykonaniu zadania listy z pytaniami „wracają” do autorów, którzy sprawdzają poprawność udzielonych odpowiedzi.

  • Uczniowie łączą zdania z odpowiednimi osobami (Übung 2 z sekcji Przeczytaj).

  • Nauczyciel przypomina uczniom zasady tworzenia zdań z użyciem Konjunktiv II i Konditional I. Następnie dzieli uczniów na grupy trzy-, czteroosobowe. Uczniowie w grupach odpowiadają na pytania (Übung 3 z sekcji Przeczytaj): Wenn du dich mit einer Person deiner Wahl treffen könntest, wer wäre das?/Wen würdest du auf eine einsame Insel mitnehmen?/Wenn du eine Million Euro auf dem Konto hättest, was würdest du damit tun? Warum?

  • Uczniowie zapisują odpowiedzi na kartce, następnie grupy prezentują odpowiedzi na pytania na forum klasy. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności odpowiedzi.

  • Uczniowie analizują w parach mapę pojęć, wymieniają słówka, które są im już znane. Następnie wybierają z listy wyrazy, których brakuje na mapie pojęć, i uzupełniają luki oraz zdania właściwymi wyrazami z listy (Übung 1 i 2 z sekcji Mapa pojęć).

c) Faza podsumowująca

  • Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Was würdest du in deinem Leben gern machen? Uczniowie po kolei udzielają odpowiedzi. Nauczyciel zwraca uwagę na poprawne użycie trybu przypuszczającego.

  • Uczniowie w grupach przygotowują notatkę wizualną: Ich wäre gern … Uczniowie umieszczają plany wszystkich członków grupy związane z przyszłością na notatce. Grupy prezentują swoje notatki na forum klasy.

Praca domowa

Uczeń pisze wypracowanie na temat swoich poglądów na życie oraz planów na przyszłość i/lub przeprowadza wywiad/ankietę z koleżankami/kolegami z klasy/szkoły na ten temat. W czasie kolejnej lekcji uczeń przedstawi wyniki ankiety na forum klasy.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa, uporządkowanie go według kategorii, mogą to być kategorie np. gramatyczne: rzeczowniki, czasowniki itp. lub tematyczne: studia, rodzina, zawody;

  • w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm), uzupełnienie przygotowanych wcześniej zestawień słownictwa o zwroty z mapy pojęć; uczniowie mogą przygotować mapy myśli związane z życiem znanych osobistości: wyszukują w grupach informacje w Internecie na temat znanych osób, tworzą mapy myśli związane z daną osobistością, a następnie prezentują je na forum;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu; uczniowie piszą porady, jak dokonywać dobrych wyborów, najlepszych dla siebie, porady zapisują na kartkach (można użyć notatek wizualnych) i zawieszają je w sali lekcyjnej jako porady dla innych.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik