Dla nauczyciela

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Łazar

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język rosyjski)

Temat zajęć: Люби́тели про́тив профессиона́лов/ Amatorzy kontra zawodowcy

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa 4; poziom A2+

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9) prosi o radę i udziela rady;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9) prosi o radę i udziela rady;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji; 

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje wpływ sportu zawodowego i amatorskiego na różne obszary życia;

  • omawia wady i zalety sportu uprawianego zawodowo i amatorsko;

  • opowiada o trybie życia sportowca amatora i sportowca zawodowego.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka rosyjskiego a innymi dziedzinami życia, czyli rozwijaniem swoich zainteresowań sportowych;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe – umiejscowienie nowych słów w kontekście, grupowanie ich w różne kategorie;

  • strategie kognitywne – rozumienie informacji: czytanie i słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów, porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym na przykład angielskim, tłumaczenie słów;

  • strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek i sugestii językowych.

Metody/techniki nauczania:

Metody:

  • praktyczna,

  • eksponująca,

  • kognitywna,

  • podająca,

  • programowana.

Techniki:

  • burza mózgów,

  • ćwiczenia przedmiotowe,

  • udzielanie objaśnień,

  • opis, wyjaśnienie,

  • techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do internetu i możliwością odtwarzania dźwięku,

  • projektor multimedialny/tablica multimedialna,

  • zeszyt przedmiotowy,

  • tekst źródłowy,

  • ilustracja interaktywna,

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • ilustracje.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  • W ramach rozgrzewki językowej uczniowie po kolei wymieniają korzyści płynące z uprawiania sportu. Każdy z nich ma np. 5 sekund na odpowiedź. Kto się zastanawia zbyt długo lub powtarza treść, która się już podczas gry pojawiła – kończy zabawę. Nauczyciel pyta uczniów, czy słyszeli o sporcie zawodowym, czy wiedzą na czym polega, jaka jest różnica między sportem uprawianym zawodowo a sportem amatorskim, jaki tryb życia prowadzą zawodowi sportowcy.

  • Nauczyciel informuje uczniów, co jest tematem lekcji, jakie uczniowie poznają słownictwo i w jaki sposób będą mogli wykorzystać zdobytą wiedzę. Aby zainteresować uczniów tematem lekcji, nauczyciel zapoznaje uczniów z ciekawostką z wprowadzenia do e‑materiału.

Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają rozmowę z zawodowym sportowcem, starając się zrozumieć jego treść dzięki interferencji językowej. W razie potrzeby korzystają ze słownika dołączonego do e‑materiału.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu: ćwiczenia na rozumienie tekstu (zadania prawda/fałsz), uzupełnianie luk. Następnie uczniowie opowiadają krótko o tym, jak rozumieją pojęcie uprawiania sportu zawodowego i z plusami i minusami się to wiąże. Nauczyciel podsumowuje ich wypowiedzi udzielając równocześnie informacji zwrotnej.

  • Następnie uczniowie opowiadają krótko o tym, jak rozumieją pojęcie uprawiania sportu zawodowego. Wymieniają wady i zalety takiego rodzaju aktywności. Nauczyciel podsumowuje wypowiedzi i udziela informacji zwrotnej.

  • Uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną i wykonują kolejno dedykowane temu multimedium ćwiczenia. Następnie utrwalają poznane słownictwo, wykonując ćwiczenia interaktywne (m.in. uzupełnianie luk w tekście, wielokrotny wybór, porządkowanie tekstu).

Faza podsumowująca:

  • Uczniowie wyrażają swoje opinie na temat sportu zawodowego i amatorskiego. Wymieniają obszary życia, na które wpływa uprawianie sportu zawodowego i amatorskiego i krótko omawiają temat. Wskazują na wady i zalety uprawiania sportu zawodowego i amatorskiego i opowiadają o trybie życia sportowców.

  • W celu powtórzenia materiału nauczyciel proponuje grę językową Люби́тели про́тив профессиона́лов – кто это сказал? Nauczyciel przygotowuje zestaw karteczek z pytaniami odnoszącymi się do cech sportów zawodowych i amatorskich, z zasadami ich uprawiania i zdaniami opisującymi wpływ uprawiania sportu na zdrowie i życie sportowca. Uczniowie po kolei losują karteczki, decydują, któremu ze sportów - zawodowemu czy amatorskiemu odpowiada zapisana na nich treść i opisują, jak dana kwestia odnosi się do drugiego z omawianych rodzajów sportu. Zabawa polega na tym, żeby wykazać różnice i podobieństwa między sportem uprawianym amatorsko i zawodowo. Przykłady:

    a.  Я люблю заниматься спортом. - Спортом любят заниматься и профессионалы и любители.

    b.  Я тренируюсь ежедневно - Ежедневно тренируется профессионал, а любитель тренируется 1‑2 раза в неделю.

    Uczniowie przesuwają się o jedno miejsce i następuje kolejna para pytań.

    Przykładowe zdania:

    Я во время тренировок перегружаю мышцы, Я путешествую по всему миру, За результаты я получаю высокие гонорары, Я занимаюсь спортом, чтобы похудеть, Я начал заниматься спортом в раннем детстве.

    Я чемпион/ка мира, Я занимаюсь спортом регулярно, У меня от спорта нет психической нагрузки, Я могу есть сладкое,У меня богатая личная жизнь itd.

Praca domowa:

Uczniowie wykonują pisemnie ćwiczenia nr  7 i 8 z części Sprawdź się. Nauczyciel sprawdza prace i ocenia je zgodnie z obowiązującymi zasadami oceniania wewnątrzszkolnego z uwzględnieniem zasad oceniania uczniów z dysfunkcjami. Prace powinny zostać ocenione pod kątem zawartych informacji, spójności tekstu, bogactwa środków językowych oraz liczby błędów ortograficznych i językowych.

Materiały pomocnicze: karteczki z pytaniami do gry podczas fazy podsumowującej.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej

Przed lekcją w celu zaintrygowania uczniów tematyką lekcji nauczyciel przesyła uczniom link do zapoznania się ze słownictwem dotyczącym uprawiania sportu zawodowo i amatorsko. Wstępne zapoznanie uczniów z leksyką umożliwi sprawne przeprowadzenie rozgrzewki językowej.

W trakcie lekcji uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną i wykonują do niej ćwiczenia oraz prowadzą dyskusję na temat form uprawiania sportu.

Po lekcji uczniowie na podstawie ilustracji interaktywnej mogą przygotować własną ilustrację lub mapę pojęć przedstawiającą wady i zalety uprawiania sportu amatorsko lub/i zawodowo i zawierającą informacje dotyczącej wybranej przez siebie dyscypliny sportowej.

Słownik