Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.6.8.4

Imię i nazwisko autora lekcji: Marta Bartoszewska

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Wie komme ich zur Post? / Jak dojdę na pocztę?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom edukacyjny A2

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności opisywania drogi do celu.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)

Cele kształcenia – wymagania ogólne

I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie);

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;

3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);

4) znajduje w tekście określone informacje;

5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;

6) układa informacje w określonym porządku;

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

9) prosi o radę i udziela rady;

14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

9) prosi o radę i udziela rady;

14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

wymieni zwroty wykorzystywane do opisu drogi,
sformułuje polecenia i prośby,
opowie, w jaki sposób można dotrzeć do danego celu.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

sam decyduje, jakie informacje wykorzysta, odrabiając pracę domową,
uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata,
wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

używanie obrazu i dźwięku (wprowadzanie słów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, tworzenie ilustracji),
ćwiczenie (wymowy i pisowni),
rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów),
korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet,
odgadywanie znaczenia tekstu czytanego,
centralizowanie procesu uczenia się (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi),
organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki),
obniżanie poziomu lęku (stosowanie różnych technik relaksacyjnych),
automotywacja i zachęcenie do działania (stwierdzenia o sobie „nauka niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”),
zadawanie pytania (prośba o wskazanie drogi do celu),
współpraca z innymi osobami (kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy pracy:

podająca – praca z tekstem źródłowym,
aktywizująca - mapa myśli,
kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,
programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

praca indywidualna,
praca w parach,
plenum,
praca w grupie.

Środki dydaktyczne:

komputer z dostępem do Internetu,
słowniczek,
tekst źródłowy,
multimedium (animacja),
zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?
Uczniowie czytają tekst na temat aplikacji, które pomagają poruszać się po nieznanym mieście.
Nauczyciel informuje uczniów, że na lekcji dowiedzą się, w jaki sposób można zapytać o drogę do celu oraz w jaki sposób opisuje się drogę.
Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych czasowników, których można użyć, aby wskazać komuś drogę do celu. Czasowniki zapisuje na tablicy w formie mapy myśli.

b) Faza realizacyjna:

Uczniowie czytają tekst, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.
Następnie nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Uczniowie zapisują na karteczkach, w jaki sposób Felix ma dotrzeć na imprezę urodzinową Michaela.
Później poszczególne grupy prezentują (przyczepiając karteczki na tablicy) drogę Felixa. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi.
Uczniowie w parach sprawdzają rozumienie tekstu (określenie, czy zdanie jest zgodne z treścią tekstu, układanie w kolejności instrukcji, jak dotrzeć do celu, wskazywanie właściwej reakcji językowej) - Übung 1‑3 z części Przeczytaj.
Uczniowie zapoznają się z animacją. Oglądając, starają się zapamiętać, jak dojść na pocztę.
Uczniowie w parach starają się narysować drogę na pocztę według animacji. Pary wymieniają się swoimi pracami. Uczniowie oglądają animację ponownie, sprawdzając poprawność narysowanej drogi.
Uczniowie łączą w pary niemieckie i polskie rzeczowniki oraz zwroty. Wybierają wskazówki, których udzielimy pieszemu pytającemu o drogę oraz wskazują polecenie, które pasuje do ilustracji (Übung 1‑3 do animacji).
W zestawie ćwiczeń interaktywnych uczniowie utrwalają słownictwo związane z opisem drogi oraz zasady budowania trybu rozkazującego dla drugiej osoby liczby pojedynczej.

c) Faza podsumowująca:

Uczniowie indywidualnie redagują opis drogi ze szkoły do domu. Wybrani uczniowie prezentują wypowiedzi na forum klasy.

Praca domowa:

Uczniowie wykonują mapę, na której umieszczają dworzec i dwie atrakcje turystyczne, które można zwiedzić w ich miejscu zamieszkania. Następnie redagują opis drogi, wykorzystując tryb rozkazujący i zwroty poznane na lekcji.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji:

przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa wykorzystywanego do opisu drogi; Uczniowie przygotowują fiszki do tematu na podstawie słówek zawartych w słowniczku.
w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą na temat trybu rozkazującego; Uczniowie w parach przygotowują dialog z zapytaniem o drogę i opisem drogi. Dialogi prezentują na forum klasy.
po lekcji: powtórzenie materiału leksykalnego i gramatycznego, praca nad wymową i intonacją przy pomocy słowniczka. Uczniowie potrafią zapytać o drogę, opisać drogę osobie poruszającej się po mieście pieszo oraz autobusem.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik