Numer e‑materiału: 1.1.7.1
Autor e‑materiału: Magdalena Sieradz
Tytuł e‑materiału: Wir brauchen Brot, Brötchen und Butter / Potrzebujemy chleba, bułek i masła
Poziom edukacyjny, klasa: I etap edukacyjny, klasa I, poziom językowy A1
Cel ogólny lekcji: Umiejętność nazywania wybranych produktów spożywczych

1
Cele wynikające z podstawy programowej

1. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych dotyczących jego samego i jego najbliższego otoczenia, umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następującego tematu:
7) sklep.

2. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne, artykułowane wyraźnie i powoli, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) rozumie sens krótkich wypowiedzi, opowiadań, bajek i historyjek oraz prostych piosenek i wierszyków, szczególnie gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami, dodatkowymi dźwiękami;
3) znajduje w wypowiedzi określone informacje.

3. Uczeń rozumie wyrazy oraz jedno lub kilkuzdaniowe, bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. historyjki obrazkowe z tekstem, opowiadania):
1) rozumie ogólny sens tekstu, szczególnie gdy jest wspierany obrazem lub dźwiękiem;
2) znajduje w wypowiedzi określone informacje.

4. W zakresie wypowiedzi ustnych uczeń:
1) powtarza wyrazy i proste zdania;
2) tworzy bardzo proste i krótkie wypowiedzi według wzoru, np. nazywa obiekty z otoczenia i opisuje je, nazywa czynności;
3) recytuje wiersze, rymowanki, odgrywa dialogi, śpiewa piosenki – samodzielnie lub w grupie np. w realizacji małych form teatralnych;
4) używa poznanych wyrazów i zwrotów podczas zabawy.

6. W zakresie reagowania uczeń:
1) reaguje werbalnie i niewerbalnie na polecenia;
3) zadaje pytania i udziela odpowiedzi w ramach wyuczonych zwrotów.

7. W zakresie przetwarzania tekstu uczeń nazywa w języku obcym nowożytnym np. osoby, zwierzęta, przedmioty, czynności – z najbliższego otoczenia oraz przedstawione w materiałach wizualnych i audiowizualnych.

8. Uczeń:
1) wie, że ludzie posługują się różnymi językami i aby się z nimi porozumieć, warto nauczyć się ich języka.

9. Uczeń potrafi określić, czego się nauczył, i wie, w jaki sposób może samodzielnie pracować nad językiem (np. przez oglądanie bajek w języku obcym nowożytnym, korzystanie ze słowników obrazkowych i gier edukacyjnych).

10. Uczeń współpracuje z rówieśnikami w trakcie nauki.

11. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. ze słowników obrazkowych, książeczek), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Cele zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma

Uczeń:

  • nazywa wybrane produkty spożywcze;

  • formułuje krótką wypowiedź na temat tego, jakich produktów spożywczych potrzebuje.

Cele motywacyjne

Uczeń jest zmotywowany do nauki języka obcego przez to, że:

  • zaspokaja potrzebę ciekawości;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • wykorzystuje umiejętności z innych obszarów edukacji na lekcjach języka obcego.

Kształtowane kompetencje kluczowe
  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Strategie uczenia się
  • powtarzanie materiału na głos;

  • łączenie kanałów sensorycznych (wzrok, słuch);

  • domyślanie się znaczeń na podstawie materiału ilustracyjnego.

Metody, techniki i formy pracy
  • metody wykorzystane w toku lekcji:

    • podająca,

    • podejście komunikacyjne,

    • praktyczna,

    • programowana – z użyciem komputera,

  • techniki pracy z uczniem:

    • praca z materiałem ikonograficznym,

    • praca z plikiem audio,

    • ćwiczenia interaktywne na komputerze,

    • zabawa w sklep,

    • gra memory,

  • formy pracy:

    • praca indywidualna,

    • praca w parach,

    • praca w grupach,

    • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji
  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • rzutnik multimedialny,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • zdjęcia produktów spożywczych,

  • siedem karteczek A5 dla każdego ucznia,

  • kredki,

  • wydrukowany słowniczek obrazkowy (jeden na parę uczniów).

Alternatywne zastosowanie multimedium: plik audio

Wierszyk, ze względu na rymy, ułatwia zapamiętywanie i utrwalanie materiału. Może służyć również do powtarzania słownictwa, w tym całych fraz. Uczniowie mogą stworzyć do poszczególnych fraz ilustracje (cztery grupy), których następnie nauczyciel użyje jako kart obrazkowych będących bodźcem do produkcji językowej. Wierszyk może zostać również wykorzystany do ćwiczenia w parach: jeden uczeń recytuje wierszyk, drugi „ilustruje” usłyszane zdania ruchami i gestami.

1

Przebieg lekcji

Czynności nauczyciela i uczniów w poszczególnych fazach lekcji

Forma pracy

Czas

Uwagi metodyczne

Faza wprowadzająca

Nauczyciel wita się z uczniami i inicjuje rozmowę na temat robienia zakupów. Pyta, jakie produkty spożywcze kupują najczęściej rodzice uczniów, w jaki sposób przygotowują się do zakupów, czy sporządzają listę zakupów. Uczniowie dzielą się swoimi spostrzeżeniami w języku polskim.

plenum

15 min

Nauczyciel prezentuje ilustrację (e‑materiał: Przeczytaj). Uczniowie opisują, jakie osoby widzą na obrazku, gdzie znajdują się bohaterowie komiksu, o czym mogą rozmawiać, jakie produkty widoczne są po prawej stronie ilustracji.

tablica interaktywna

Nauczyciel odtwarza dialog, objaśnia nieznane słowa (e‑materiał: Przeczytaj). Następnie odczytuje na głos tylko nazwy produktów spożywczych (lub odtwarza nagranie): das Brot, die Brötchen, die Butter, die Milch, uczniowie je powtarzają.

Nauczyciel ponownie wyświetla na tablicy interaktywnej ilustrację do dialogu. Rozdaje uczniom po cztery karteczki A5 i prosi, aby na każdej z nich narysowali jeden z produktów, o których rozmawiali mama i Ben. Następnie nauczyciel odtwarza nagrania dołączone do polecenia 1 (e‑materiał: Przeczytaj) i prosi uczniów o powtarzanie zdań za lektorem. Uczniowie, powtarzając zdania, podnoszą do góry odpowiedni rysunek.

praca indywidualna, plenum

cztery karteczki A5 dla każdego ucznia, kredki

Nauczyciel wyjaśnia uczniom, że karteczki z narysowanymi przez nich produktami mogą być listą zakupów. Odtwarza nagranie die Einkaufsliste i prosi uczniów o powtórzenie za lektorem (e‑materiał: Przeczytaj, polecenie 2).

Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy i proponuje zabawę w sklep. Jedna grupa uczniów to będą sprzedawcy. Przed rozpoczęciem zabawy układają oni na ławce karteczki z narysowanymi przez siebie produktami (wszyscy uczniowie kładą na „ladzie sklepowej” wszystkie swoje rysunki i je segregują). Druga grupa uczniów to kupujący, którzy podchodzą parami do ławki („lady sklepowej”). Jeden sprzedający obsługuje jedną parę uczniów. Uczniowie, którzy przyszli „na zakupy”, mówią np.: Wir brauchen BrotWir brauchen Milch (mogą wybrać jeden lub dwa produkty ze swojej obrazkowej listy zakupów) i otrzymują karteczkę z narysowanym chlebem, mlekiem lub innym produktem, który wybrali. Nauczyciel zwraca uwagę, aby uczeń, który odgrywa rolę sprzedającego, po podaniu produktu osobie kupującej powiedział: Bitte. Osoba kupująca odpowiada Danke. Zabawa jest kontynuowana do momentu, aż wszyscy uczniowie będą mogli odegrać rolę sprzedawcy i kupującego. Potem następuje zamiana ról: sprzedawcy stają się kupującymi, a kupujący sprzedawcami (e‑materiał: Przeczytaj, polecenie 3).

plenum

karteczki z narysowanymi przez uczniów produktami spożywczymi (chleb, bułki, ser, mleko)

Nauczyciel prezentuje na tablicy interaktywnej ilustrację przedstawiającą listę zakupów siostry Bena i odczytuje na głos wszystkie nazwy produktów dołączone do polecenia 4 (e‑materiał: Przeczytaj). Uczniowie powtarzają, a następnie wymawiają tylko nazwy produktów widocznych na obrazkowej liście zakupów.

tablica interaktywna

Faza realizacyjna

Nauczyciel prezentuje ilustrację i pyta, jakie produkty uczniowie widzą na ladzie sklepowej (e‑materiał: Plik audio). Prosi o podanie w języku niemieckim nazw tych produktów, które uczniowie już poznali. Uczniowie nazywają w języku polskim pozostałe produkty (jajka, marmolada, masło). Nauczyciel rozdaje każdemu uczniowi trzy dodatkowe karteczki A5 i prosi o narysowanie na nich nowych produktów.

plenum, praca indywidualna

15 min

tablica interaktywna, trzy karteczki A5 dla każdego ucznia, kredki

Nauczyciel odtwarza nagranie wierszyka, objaśnia nieznane wyrazy (e‑materiał: Plik audio). Następnie ponownie odtwarza plik audio i prosi uczniów, aby - jeśli usłyszą nazwę danego produktu - podnieśli do góry karteczkę z jego rysunkiem. Na koniec uczniowie jeszcze raz podnoszą do góry rysunki produktów, które pojawiły się w wierszyku, i powtarzają na głos ich nazwy.

praca w grupach

karteczki z następującymi produktami: chleb, bułki, ser, mleko, masło, marmolada, jajka

Nauczyciel prosi uczniów o wskazanie nowych produktów, które pojawiły się w wierszyku (e‑materiał: Plik audio, polecenie 1). Ochotnicy prezentują swoje rysunki (marmolada, masło, jajka) i podają nazwy tych produktów w języku niemieckim. W razie potrzeby nauczyciel poprawia wymowę uczniów.

plenum

Nauczyciel odtwarza nagranie dołączone do polecenia 2 (e‑materiał: Plik audio). Prosi, aby każdy uczeń wybrał ze swoich rysunków te z produktami, o których mowa w nagraniu, i ułożył je we właściwej kolejności. Następnie nauczyciel sprawdza efekty pracy uczniów i prosi ich o podanie nazw produktów w języku niemieckim. W razie potrzeby poprawia wymowę uczniów.

praca indywidualna

Nauczyciel wyświetla ta tablicy interaktywnej ilustrację przedstawiającą mamę i Bena przy ladzie. Pary ochotników podchodzą do tablicy i wskazują, który wyraz powinien być umieszczony przy danym produkcie na ilustracji (e‑materiał: Plik audio, polecenie 3). Następnie uczniowie odczytują na głos nazwę odpowiedniego produktu.

praca w parach

wydrukowany słowniczek obrazkowy

Faza podsumowująca

Nauczyciel odtwarza nagranie, a następnie wyświetla na tablicy interaktywnej zdjęcia produktów, które kupił Ben (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 1). Następnie pyta uczniów, jakiego produktu nie ma na zdjęciach i wypowiada nazwę tego produktu. Uczniowie powtarzają. Nauczyciel proponuje uczniom zabawę w memory. Uczniowie, pracując w parach, układają swoje karteczki z produktami (rysunkami do dołu) i szukają par produktów. Po znalezieniu pary wypowiadają nazwę danego produktu.

plenum

15 min

tablica interaktywna, karteczki z rysunkami produktów (wykonane przez uczniów na wcześniejszym etapie lekcji)

Nauczyciel prezentuje na tablicy interaktywnej ilustracje posiłków i pyta uczniów, jakich produktów potrzebowaliby do ich przygotowania. Uczniowie podają nazwy produktów w języku niemieckim. Następnie nauczyciel prosi ochotników o sformułowanie całego zdania, zaczynającego się od: Wir brauchen … (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 2 i 3).

Na zakończenie lekcji nauczyciel proponuje, aby uczniowie zabrali do domu swoje karteczki i sprawdzili, które z narysowanych produktów mają w domu.

Faza wprowadzająca

Nauczyciel wita się z uczniami i inicjuje rozmowę na temat robienia zakupów. Pyta, jakie produkty spożywcze kupują najczęściej rodzice uczniów, w jaki sposób przygotowują się do zakupów, czy sporządzają listę zakupów. Uczniowie dzielą się swoimi spostrzeżeniami w języku polskim.

plenum

15 min

Nauczyciel prezentuje ilustrację (e‑materiał: Przeczytaj). Uczniowie opisują, jakie osoby widzą na obrazku, gdzie znajdują się bohaterowie komiksu, o czym mogą rozmawiać, jakie produkty widoczne są po prawej stronie ilustracji.

tablica interaktywna

Nauczyciel odtwarza dialog, objaśnia nieznane słowa (e‑materiał: Przeczytaj). Następnie odczytuje na głos tylko nazwy produktów spożywczych (lub odtwarza nagranie): das Brot, die Brötchen, die Butter, die Milch, uczniowie je powtarzają.

Nauczyciel ponownie wyświetla na tablicy interaktywnej ilustrację do dialogu. Rozdaje uczniom po cztery karteczki A5 i prosi, aby na każdej z nich narysowali jeden z produktów, o których rozmawiali mama i Ben. Następnie nauczyciel odtwarza nagrania dołączone do polecenia 1 (e‑materiał: Przeczytaj) i prosi uczniów o powtarzanie zdań za lektorem. Uczniowie, powtarzając zdania, podnoszą do góry odpowiedni rysunek.

praca indywidualna, plenum

cztery karteczki A5 dla każdego ucznia, kredki

Nauczyciel wyjaśnia uczniom, że karteczki z narysowanymi przez nich produktami mogą być listą zakupów. Odtwarza nagranie die Einkaufsliste i prosi uczniów o powtórzenie za lektorem (e‑materiał: Przeczytaj, polecenie 2).

Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy i proponuje zabawę w sklep. Jedna grupa uczniów to będą sprzedawcy. Przed rozpoczęciem zabawy układają oni na ławce karteczki z narysowanymi przez siebie produktami (wszyscy uczniowie kładą na „ladzie sklepowej” wszystkie swoje rysunki i je segregują). Druga grupa uczniów to kupujący, którzy podchodzą parami do ławki („lady sklepowej”). Jeden sprzedający obsługuje jedną parę uczniów. Uczniowie, którzy przyszli „na zakupy”, mówią np.: Wir brauchen BrotWir brauchen Milch (mogą wybrać jeden lub dwa produkty ze swojej obrazkowej listy zakupów) i otrzymują karteczkę z narysowanym chlebem, mlekiem lub innym produktem, który wybrali. Nauczyciel zwraca uwagę, aby uczeń, który odgrywa rolę sprzedającego, po podaniu produktu osobie kupującej powiedział: Bitte. Osoba kupująca odpowiada Danke. Zabawa jest kontynuowana do momentu, aż wszyscy uczniowie będą mogli odegrać rolę sprzedawcy i kupującego. Potem następuje zamiana ról: sprzedawcy stają się kupującymi, a kupujący sprzedawcami (e‑materiał: Przeczytaj, polecenie 3).

plenum

karteczki z narysowanymi przez uczniów produktami spożywczymi (chleb, bułki, ser, mleko)

Nauczyciel prezentuje na tablicy interaktywnej ilustrację przedstawiającą listę zakupów siostry Bena i odczytuje na głos wszystkie nazwy produktów dołączone do polecenia 4 (e‑materiał: Przeczytaj). Uczniowie powtarzają, a następnie wymawiają tylko nazwy produktów widocznych na obrazkowej liście zakupów.

tablica interaktywna

Faza realizacyjna

Nauczyciel prezentuje ilustrację i pyta, jakie produkty uczniowie widzą na ladzie sklepowej (e‑materiał: Plik audio). Prosi o podanie w języku niemieckim nazw tych produktów, które uczniowie już poznali. Uczniowie nazywają w języku polskim pozostałe produkty (jajka, marmolada, masło). Nauczyciel rozdaje każdemu uczniowi trzy dodatkowe karteczki A5 i prosi o narysowanie na nich nowych produktów.

plenum, praca indywidualna

15 min

tablica interaktywna, trzy karteczki A5 dla każdego ucznia, kredki

Nauczyciel odtwarza nagranie wierszyka, objaśnia nieznane wyrazy (e‑materiał: Plik audio). Następnie ponownie odtwarza plik audio i prosi uczniów, aby - jeśli usłyszą nazwę danego produktu - podnieśli do góry karteczkę z jego rysunkiem. Na koniec uczniowie jeszcze raz podnoszą do góry rysunki produktów, które pojawiły się w wierszyku, i powtarzają na głos ich nazwy.

praca w grupach

karteczki z następującymi produktami: chleb, bułki, ser, mleko, masło, marmolada, jajka

Nauczyciel prosi uczniów o wskazanie nowych produktów, które pojawiły się w wierszyku (e‑materiał: Plik audio, polecenie 1). Ochotnicy prezentują swoje rysunki (marmolada, masło, jajka) i podają nazwy tych produktów w języku niemieckim. W razie potrzeby nauczyciel poprawia wymowę uczniów.

plenum

Nauczyciel odtwarza nagranie dołączone do polecenia 2 (e‑materiał: Plik audio). Prosi, aby każdy uczeń wybrał ze swoich rysunków te z produktami, o których mowa w nagraniu, i ułożył je we właściwej kolejności. Następnie nauczyciel sprawdza efekty pracy uczniów i prosi ich o podanie nazw produktów w języku niemieckim. W razie potrzeby poprawia wymowę uczniów.

praca indywidualna

Nauczyciel wyświetla ta tablicy interaktywnej ilustrację przedstawiającą mamę i Bena przy ladzie. Pary ochotników podchodzą do tablicy i wskazują, który wyraz powinien być umieszczony przy danym produkcie na ilustracji (e‑materiał: Plik audio, polecenie 3). Następnie uczniowie odczytują na głos nazwę odpowiedniego produktu.

praca w parach

wydrukowany słowniczek obrazkowy

Faza podsumowująca

Nauczyciel odtwarza nagranie, a następnie wyświetla na tablicy interaktywnej zdjęcia produktów, które kupił Ben (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 1). Następnie pyta uczniów, jakiego produktu nie ma na zdjęciach i wypowiada nazwę tego produktu. Uczniowie powtarzają. Nauczyciel proponuje uczniom zabawę w memory. Uczniowie, pracując w parach, układają swoje karteczki z produktami (rysunkami do dołu) i szukają par produktów. Po znalezieniu pary wypowiadają nazwę danego produktu.

plenum

15 min

tablica interaktywna, karteczki z rysunkami produktów (wykonane przez uczniów na wcześniejszym etapie lekcji)

Nauczyciel prezentuje na tablicy interaktywnej ilustracje posiłków i pyta uczniów, jakich produktów potrzebowaliby do ich przygotowania. Uczniowie podają nazwy produktów w języku niemieckim. Następnie nauczyciel prosi ochotników o sformułowanie całego zdania, zaczynającego się od: Wir brauchen … (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 2 i 3).

Na zakończenie lekcji nauczyciel proponuje, aby uczniowie zabrali do domu swoje karteczki i sprawdzili, które z narysowanych produktów mają w domu.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec