Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Marta Wróbel, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: Badanie właściwości włókien
Grupa docelowa: Uczniowie III etapu edukacyjnego, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
XXI. Chemia wokół nas. Uczeń:
2) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające zidentyfikować włókna celulozowe, białkowe, sztuczne i syntetyczne.
Zakres rozszerzony
XXI. Chemia wokół nas. Uczeń:
2) projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające zidentyfikować włókna celulozowe, białkowe, sztuczne i syntetyczne.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
stosuje podział włókien na naturalne, sztuczne i syntetyczne;
projektuje i przeprowadza doświadczenia prowadzące do identyfikacji włókien: celulozowych, białkowych, sztucznych i syntetycznych.
Strategie nauczania:
asocjacyjna;
problemowa.
Metody i techniki nauczania:
metoda lekcji odwróconej;
dyskusja dydaktyczna;
grafika interaktywna;
obserwacja i eksperyment chemiczny;
analiza materiału źródłowego;
ćwiczenia uczniowskie;
okienko informacyjne.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca zbiorowa.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu/smartfony, tablety;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;
mikroskopy optyczne;
rzutnik multimedialny.
Przed lekcją:
W ramach metody lekcji odwróconej – zadaniem uczniów jest zapoznanie się z cechami włókien oraz w jaki sposób można odróżnić włókna różnego pochodzenia od siebie na podstawie treści zawartych w e‑materiale w sekcji „Przeczytaj”. Innym zadaniem uczniów jest sprawdzenie i zanotowanie w zeszycie składów z metek swoich pięć ulubionych/najczęściej używanych ubrań.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Czemu pieluchy ekologiczne produkuje się z tetry, cieple swetry z wełny a wieczorowe suknie z jedwabiu?
Rozpoznanie wiedzy wyjściowej uczniów. Uczniowie odpowiadają na pytanie: W jaki sposób można odróżnić od siebie włókna celulozowe, białkowe, sztuczne i syntetyczne?
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.
Faza realizacyjna:
Metoda lekcji odwróconej. Uczniowie mieli przygotować notatki, które zawierają skład materiałów swoich pięć ubrań. Na tablicy nauczyciel sporządza tabelę z nazwami włókien. Uczniowie odczytują składy ubrań ze swoich notatek, a nauczyciel zaznacza w tabeli ilość ubrań z danym włóknem w składzie. Po odczytaniu notatek każdego ucznia klasa wspólnie wykonuje podsumowanie i wyciąga wnioski, uwzględniając, jakie włókna występują najczęściej. Nauczyciel moderuje dyskusją.
Nauczyciel proponuje uczniom pracę w parach z grafikę interaktywną. W medium zawarte są próbki poszczególnych włókien i tworzyw oraz opisy, jak się zachowują. Uczniowie wykonują zawarte w medium ćwiczenia. Jeżeli pojawiają się wątpliwości, nauczyciel stanowi wsparcie i ewentualnie wyjaśnia niezrozumiałe kwestie.
Obserwacje pojedynczych włókien pod mikroskopem – uczniowie samodzielnie przygotowują preparaty do obserwacji.
Eksperyment chemiczny: “Porównanie wytrzymałości na rozciąganie suchej i mokrej nitki bawełnianej, lnianej, wełnianej i jedwabnej”. Teraz uczniowie wykorzystają wiedzę zdobytą w e‑materiale oraz multimedium bazowym. Nauczyciel poprzez losowanie dzieli uczniów na grupy. Uczniowie wybierają odpowiednie szkło i dostępne tkaniny, które znajdują się na stole laboratoryjnym, a następnie przeprowadzają eksperyment. Nauczyciel rozdaje karty pracy ucznia i monitoruje przebieg pracy uczniów. Uczniowie samodzielnie stawiają pytanie badawcze i hipotezę, obserwują zmiany podczas eksperymentu, wyciągają wnioski (wszystko zapisują w kartach pracy). Następnie zespół klasowy na forum wspólnie ustala wnioski.
Uczniowie samodzielnie sprawdzają swoją wiedzę, wykonując ćwiczenia zawarte w e‑materiale – „Sprawdź się”.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów poprzez zadawanie pytań lub nauczyciel może przygotować quiz z wykorzystaniem aplikacji Kahoot!, Quizizz lub LearningApss.org z zastosowaniem smartfonów/tabletów.
Okienko informacyjne – forma indywidualnej twórczej notatki. Kartkę papieru w zeszycie uczniowie dzielą na cztery części (poziom, pion lub po przekątnej). W pierwsze okienko uczniowie wpisują hasło, które ich interesuje. W drugim podają definicję danego terminu (z różnych źródeł). W trzecie wpisują metaforyczne znaczenie wyrazu, żart językowy, rebus itp. Ostatnie okienko może mieć formę scenki komiksowej, dialogu, karykatury z zastosowaniem interesującego uczniów terminu.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują w e‑materiale w sekcji „Sprawdź się” pozostałe ćwiczenia, których nie zdążyli wykonać na lekcji.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Grafikę interaktywną uczniowie mogą wykorzystać przygotowując się do zajęć lub mogą go użyć podczas lekcji powtórzeniowej. Uczniowie nieobecni na lekcji mogą skorzystać z medium jako uzupełnienie luk kompetencji.
Materiały pomocnicze:
Doświadczenie chemiczne – „Porównanie wytrzymałości na rozciąganie suchej i mokrej nitki bawełnianej, lnianej, wełnianej i jedwabnej”.
Materiały:
próbki tkanin: bawełnianej, lnianej, wełnianej i jedwabnej;
zlewka z wodą;
igła preparacyjna.
Instrukcja:
Wypruj z tkaniny bawełnianej, lnianej, wełnianej i jedwabnej po kilka nitek.
Połowę przygotowanych nitek każdej z tkaniny zanurz w zlewce z wodą na 5 minut.
Wykonaj próbę wytrzymałości na rozciąganie: rozerwij ręcznie nitki suche bawełny, lnu, wełny i jedwabiu, następnie to samo wykonaj z nitkami mokrymi.
Wnioski:
Włókna bawełniane są wytrzymałe przy rozciąganiu na sucho i mokro (w stanie mokrym wytrzymałość jest wyższa).
Włókna lniane są wytrzymałe przy rozciąganiu na sucho i mokro (w stanie mokrym wytrzymałość jest wyższa).
Włókna wełniane wykazują się niewielką wytrzymałością na rozciąganie w stanie suchym i jeszcze mniejszą w stanie mokrym.
Włókna jedwabne wykazują bardzo dużą wytrzymałość na rozciąganie w stanie suchym. W stanie mokrym wytrzymałość obniża się.
*na bazie tego doświadczenia można przeprowadzić ocenę zwilżalności wodą badanych tkanin.
Karta pracy ucznia: