Autor: Katarzyna Lewandowska

Temat: Trzeba mi wielkiej wody... – twórczość Agnieszki Osieckiej

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie;

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele operacyjne. Uczeń:

• określa cechy stylu poetyckiego Agnieszki Osieckiej,

• dokonuje analizy utworu Sztuczny miód m.in. w kontekście jego tytułu i okoliczności historycznych, w jakich powstał,

• ocenia interpretację piosenki Agnieszki Osieckiej w wykonaniu wybranego współczesnego artysty.

Strategie nauczania:

• konstruktywizm;

• konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

• dyskusja;

• odwrócona klasa;

• koncert piosenek;

• mapa myśli.

Formy pracy:

• praca indywidualna;

• praca w parach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

1. Prowadzący proponuje zainteresowanym osobom przygotowanie krótkiego koncertu piosenek Agnieszki Osieckiej. Mogą to być interpretacje tekstów zamieszczonych w lekcji lub innych. Warto podpowiedzieć uczniom, by sięgnęli do koncertu „Zielono mi” w reż. Magdy Umer z 1997 r. (dostępny w internecie).
   Pozostałe osoby powinny zapoznać się z blokiem tekstowym lekcji „Trzeba mi wielkiej wody...” – twórczość Agnieszki Osieckiej oraz prezentacją multimedialną.

Faza wprowadzająca:

1. Lekcja rozpoczyna się od koncertu piosenek Agnieszki Osieckiej. Prowadzący uczniowie mogą go dodatkowo skomentować, a słuchacze wymieniać się swoimi wrażeniami. Wskazują interpretacje, które im się szczególnie podobały albo nie podobały. Później nauczyciel krótko charakteryzuje twórczość Osieckiej i czasy, w których powstawały jej piosenki.

2. Podanie celu i tematu zajęć.

Faza realizacyjna:

1. Nauczyciel prosi, by uczniowie odnaleźli w e‑materiale tekst piosenki Sztuczny miód, a następnie odtwarza ten utwór w wykonaniu Katarzyny Groniec (dostępny w internecie). Pyta uczniów o ich wrażenia i wstępną interpretację tekstu.

2. Następnie prowadzący odtwarza wykład Katarzyny Długołęckiej zamieszczony w e‑materiale. Wybrane osoby odczytują kolejno polecenia 1 i 2 z tej sekcji i uczniowie wspólnie dyskutują nad ich rozwiązaniem. Później, w parach, rozwiązują ćw. 1 i 2.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel prosi, by uczniowie wykonali indywidualnie polecenie: na podstawie cytowanych w e‑materiale utworów Agnieszki Osieckiej określ cechy jej stylu poetyckiego. Później wybrane osoby przedstawiają propozycje odpowiedzi. Wszyscy notują najtrafniejsze pomysły w zeszytach, w formie mapy myśli.

2. W podsumowaniu lekcji nauczyciel może zadać następujące pytania: Czy piosenki Agnieszki Osieckiej mogą być dla was ważne? Czy odnajdujecie w nich problemy swojego pokolenia? Czy znacie innych polskich autorów piosenek poetyckich?

Praca domowa:

1. Wyszukaj w internecie interpretację jednego z tekstów Agnieszki Osieckiej (np. Maryli Rodowicz, Katarzyny Groniec, Anny Szałapak, Katarzyny Nosowskiej, grupy Raz, dwa, trzy lub Darii Zawiałow). Oceń tę interpretację.

Materiały pomocnicze:

• Zofia Turowska, Agnieszki. Pejzaże z Agnieszką Osiecką, Warszawa 2001.

• Strona internetowa Fundacji „Okularnicy”.

Wskazówki metodyczne

• Uczniowie mogą wykorzystać multimedium „Prezentacja multimedialna” do przygotowania się do lekcji powtórkowej na temat cech stylu poetyckiego Agnieszki Osieckiej.