Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.8.4

Imię i nazwisko autora: Beata Rusek

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Ab in die Sommerferien! / Jedziemy na wakacje!

Grupa docelowa: II poziom edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność komunikowania się na temat zajęć w czasie wypoczynku na obozie letnim oraz poszerzenie słownictwa z nimi związanego

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • podaje przykłady spędzania wolnego czasu w wakacje w czasie słonecznej oraz deszczowej pogody;

  • wymienia nazwy sprzętu potrzebnego do uprawiania wspinaczki, jazdy na rowerze, strzelania z łuku;

  • proponuje aktywności na wspólny wyjazd z koleżanką/kolegą.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje autentyczne materiały źródłowe (zdjęcia, teksty), w tym z użyciem narzędzi związanych z technologiami informacyjno‑komunikacyjnymi, takich jak np. tablice interaktywne z oprogramowaniem, urządzenia mobilne.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu i dźwięku (uczenie się wyrazów i wyrażeń w kontekście sytuacyjnym);

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • centralizowanie procesu uczenia się (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi);

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania (stwierdzenia o sobie „uczenie niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”);

  • współpraca z innymi osobami (z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, praca z plikiem audio, wyjaśnianie;

  • aktywizująca – lekcja odwrócona, burza mózgów, Klassenspaziergang;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek, słownik online,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel wyświetla lub przypina na tablicy poniżej i zapisuje po jednej strony tablicy: Keine Schule: Ich muss nicht …, po drugiej: Ferien: Ich kann … / Ich möchte … i prosi uczniów, żeby każdy samodzielnie dokończył zdania. Następnie uczniowie podchodzą do tablicy i zapisują swoje propozycje. Podsumowując tę fazę, nauczyciel pyta uczniów, czy lubią wyjeżdżać na obozy letnie i co na nich robią.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst i zapisują do niego 5 pytań, które chcieliby zadać koledze/koleżance z ławki. Uczniowie wymieniają się pytaniami i zapisują odpowiedzi na zadane pytania. Galeria pytań i odpowiedzi zostaje wywieszona przez nauczyciela na tablicy.

  • Uczniowie w parach wykonują Übung 1 i 2: po przeczytaniu tekstu zaznaczają wszystkie odpowiedzi, które do niego pasują, oraz decydują, czy przedstawione w ćwiczeniu zdania są prawdziwe czy fałszywe.

  • Dalsza część lekcji odbywa się według jednego z zaproponowanych wariantów (1–3).

  • Wariant 1: Nauczyciel wyświetla lub przypina na tablicy ilustrację przedstawiającą teren obozu letniego. Każdy uczeń z klasy otrzymuje na karteczce fragment opisu ilustracji, np.: Hier sitzen wir oft nachmittags und sprechen über den Tag. Man kann auch Bücher lesen, Brettspiele wie Schach, Mensch ärgere dich nicht oder Kartenspiele wie Uno spielen. Uczniowie podchodzą do tablicy i przyczepiają opisy we właściwych miejscach na ilustracji. Z każdym uczniem nauczyciel nawiązuje krótką konwersację związaną z tekstem na jego kartce, zadając pytania, np.: Liest du Bücher gern? Hast du ein Lieblingsbrettspiel oder ein Lieblingskartenspiel? Wie heißt es?

  • Wariant 2: Lesespiel. Uczniowie pracują w ośmioosobowych grupach. Każdy uczeń otrzymuje jedną karteczkę z fragmentem tekstu. Uczeń z karteczką START rozpoczyna grę i zaczyna czytać. Pozostali uczniowie po kolei odczytują informacje na swoich karteczkach. Grę kończy osoba z karteczką ENDE.

  • Wariant 3: Klassenspaziergang. Każdy uczeń dostaje karteczkę, na której z jednej strony jest ilustracja, a na drugiej – wyraz w języku niemieckim z rodzajnikiem. Przykładowa karteczka wygląda tak:
    Zdjęcie kasku wspinaczkowego – Der Kletterhelm: Was ist das? Das ist ein Kletterhelm. Was brauchst du? Ich brauche einen Kletterhelm. Zdjęcie kajaka – Das Kanu: Was ist das? Das ist ein Kanu. Was brauchst du? Ich brauche ein Kanu. Zadaniem uczniów jest tworzenie minidialogów. Ćwiczenie przebiega w trzech etapach:

  • Uczeń A pokazuje uczniowi C zdjęcie kasku i pyta: Was ist das? Uczeń B: Das ist ein Kletterhelm. Uczeń A: Was brauchst du? Uczeń B: Ich brauche einen Kletterhelm.

  • Następnie uczeń B pokazuje uczniowi B swoje zdjęcie i w analogiczny sposób prowadzi dialog. Uczniowie wymieniają się kartkami i idą do kolejnej osoby. W tym ćwiczeniu ważne jest, że osoba inicjująca dialog widzi właściwe formy i może poprawić koleżankę lub kolegę. Po kilku minutach nauczyciel zatrzymuje grupę.

  • Praca z multimedium (ilustracja interaktywna) rozpoczyna się od zadania przez nauczyciela pytań: Drinnen oder draußen? Welcher Typ bist du? Bleibst du gern in deinem gemütlichen Zimmer oder gehst du lieber nach draußen? Wybrani uczniowie udzielają odpowiedzi na pytania na forum. Następnie nauczyciel wyświetla na tablicy zdjęcia towarzyszące ilustracji multimedialnej i podczas słuchania tekstów prosi uczniów o przyporządkowanie tekstu do właściwego zdjęcia. Uczniowie zapoznają się z ilustracją multimedialną i wykorzystując zawarte w niej informacje zastanawiają się, gdzie znajdują się podane miejsca  (Übung 1), przyporządkowują opisy różnych aktywności do zdjęć (Übung 2) oraz wstawiają w zdaniach określenia czynności związane z różnymi aktywnościami (Übung 3).

c) Faza podsumowująca:

  • Każdy uczeń losuje karteczkę z cyfrą od 1 do 5. W celu utrwalenia słownictwa dotyczącego różnych aktywności wakacyjnych uczniowie zgodnie z wylosowaną karteczką: nazywają aktywności przedstawione na zdjęciu (Aufgabe 1), uzupełniają nazwy przedmiotów potrzebnych do wspinaczki (Aufgabe 2), wpisują w wolne miejsca nazwy aktywności sportowych przedstawione na zdjęciach (Aufgabe 3), łączą właściwe fragmenty zdań (Aufgabe 4), uzupełniają nazwy sprzętu sportowego (Aufgabe 5).

  • Każda para uczniów otrzymuje zdjęcie przedstawiające inną aktywność wakacyjną. Zadaniem uczniów jest napisanie tekstu związanego z tą aktywnością. Ich möchte … Ich brauche … Uczniowie czytają swoje teksty. Zadaniem pozostałych jest uważnie słuchać. Jeśli ktoś zauważy błąd, może go skorygować, gdy zawoła STOP. Nad poprawnością całości czuwa nauczyciel.

Praca domowa

Uczniowie wybierają jedno z zadań (Aufgabe 7 lub 8 w części Sprawdź się). Zadaniem uczniów jest napisanie, co można robić na obozie podczas deszczowej pogody, lub podanie w formie pisemnej (czat) kilku propozycji wspólnego spędzenia wakacji letnich z kolegą/koleżanką.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: wykorzystując metodę lekcji odwróconej, nauczyciel może poprosić uczniów o zapoznanie się z ilustracją przed rozpoczęciem zajęć;

  • w trakcie lekcji: nauczyciel może zaproponować uczniom, aby uzupełnili opisy przedstawionych miejsc o swoje propozycje, co jeszcze może się w tych miejscach znajdować;

  • po lekcji: na podstawie ilustracji uczniowie wybierają jedną z przedstawionych aktywności i przygotowują na jej temat krótką prezentację: opowiadają o tym, dlaczego ta aktywność jest dla nich ważna, jakie korzyści z niej wynikają i jakie umiejętności można dzięki niej rozwijać.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik