Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.6.6.4

Imię i nazwisko autora: Marta Bartoszewska

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Wir essen zu Mittag außer Haus / Zjemy obiad poza domem

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Kształtowanie umiejętności opowiadania o potrawach spożywanych na obiad

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni nazwy lokali gastronomicznych;

  • nazwie produkty spożywane na obiad;

  • opisze, co je i pije na obiad.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • sam decyduje, jakie informacje wyszuka w ramach realizacji pracy domowej;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu i dźwięku (wprowadzanie słów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, tworzenie ilustracji);

  • ćwiczenie (wymowy i pisowni);

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego;

  • centralizowanie procesu uczenia się (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi);

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki);

  • obniżanie poziomu lęku (stosowanie różnych technik relaksacyjnych);

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania (stwierdzenia o sobie „nauka języka niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”);

  • współpraca z innymi osobami (z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • konstruktywizm;

  • podająca – pogadanka, praca z tekstem źródłowym;

  • problemowa – odgrywanie ról;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • praktyczna – mapa myśli, burza mózgów;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel poleca uczniom, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Następnie prosi o przeczytanie informacji wprowadzającej do tematu i pyta uczniów, gdzie najchętniej jadają obiad.

  • Nauczyciel informuje uczniów, że na lekcji poznają nazwy potraw oraz produktów spożywanych na obiad.

  • Prosi ich o podanie nazw znanych produktów i potraw, które jada się na obiad. Rzeczowniki zapisuje na tablicy w formie mapy myśli.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst w części Przeczytaj, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Nauczyciel wyjaśnia nowe wyrażenia.

  • Uczniowie zostają podzieleni na grupy pięcioosobowe, każda osoba z grupy losuje swoją rolę: mama, tata, Lea, Fabian, kelner. Uczniowie w grupach przygotowują zamówienie w restauracji według tekstu, który przeczytali. Następnie odgrywają w grupach swoje role na forum klasy.

  • Uczniowie sprawdzają stopień zrozumienia tekstu, wykonując Übung 1, 2 i 3: określają, czy zdania są zgodne z treścią tekstu, rozwiązują krzyżówkę oraz uzupełniają zdania odpowiednimi formami czasownika nehmen.

  • Uczniowie w grupach zapoznają się z mapą pojęć, uzupełniają brakujące zwroty/wyrazy. Następnie nauczyciel omawia mapę pojęć, grupy podają propozycje jej uzupełnienia.

  • Uczniowie wybierają sobie po jednym zwrocie z mapy pojęć i tworzą z nim zdanie. Następnie w formie łańcuszka wypowiedzi mówią swoje zdanie. Nauczyciel udziela uczniom informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi.

  • Mapa pojęć pogłębia poruszone już w tekście źródłowym zagadnienie leksykalne. Uczniowie poszerzają słownictwo związane z tematem: jedzenie poza domem, wykorzystując do tego zadania w części Mapa pojęć: opisują, jak często, co i gdzie jadają na mieście (Übung 1), uzupełniają tekst podanymi wyrazami (Übung 2) oraz łączą elementy w pary (Übung 3).

  • Wykonując zestaw ćwiczeń interaktywnych w sekcji Sprawdź się, uczniowie utrwalają słownictwo (nazwy lokali gastronomicznych, produktów spożywczych): przyporządkowują wyrazy do właściwych kategorii, określają, czy podane warianty składające się z rzeczownika i polskiego ekwiwalentu są poprawne, dobierają do zdań w języku polskim ich odpowiedniki w języku niemieckim (Aufgabe 1, 2, 3 i 4).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie pracują w grupach. Każdej z grup zostaje przyporządkowany jeden lokal gastronomiczny. Uczniowie ustalają, jakie potrawy można zjeść w tym miejscu, jakie napoje można tam spożyć, z kim można tam pójść, w jaki sposób można zapłacić. Wykonują plakaty zachęcające pozostałe grupy do odwiedzenia danego lokalu gastronomicznego. Wyniki ich pracy są prezentowane na forum klasy.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 8 z części Sprawdź się: redagują wypowiedzi pisemne na temat typowo polskiego obiadu.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa związanego z produktami spożywanymi na obiad; uczniowie przygotowują zdjęcia/rysunki ulubionych dań, na zdjęciach/rysunkach opisują, co to za danie; na gazetce w klasie lub ścianie tworzą galerię zatytułowaną Mein Lieblingsessen;

  • w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą na temat różnych form jedzenia posiłków poza domem; uczniowie grają w kalambury: wybierają jedno z haseł na mapie pojęć, podają kategorię (Wo essen? lub Was essen?) i rysują je na tablicy, klasa podaje hasło, które zobrazował uczeń;

  • po lekcji: powtórzenie materiału leksykalnego i gramatycznego, praca nad wymową za pomocą słowniczka; uczniowie opowiadają, w jakim lokalu gastronomicznym chętnie jadają obiad, co jedzą i piją na obiad.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik