Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.6.1.5

Imię i nazwisko autora: Patrycja Doroszewska‑Olender

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Generation Z/Generacja Z

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2

Cel ogólny lekcji:
Rozwijanie umiejętności wypowiadania się na temat rzeczy związanych z generacją Z.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • przeanalizuje, czy jest typowym przedstawicielem generacji Z;

  • opowie o swoich doświadczeniach związanych z korzystaniem ze smartfona;

  • sformułuje odpowiedzi na pytania z ankiety dotyczącej używania przez niego telefonu komórkowego.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem,

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach,

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji,

  • czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia,

  • czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów,

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych - niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim),

  • wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: praca ze źródłem drukowanym;

  • aktywizująca: dyskusja, drama;

  • eksponująca – techniki: ćwiczenia przedmiotowe, film;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (film),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej na temat użycia smartfonów. Następnie pyta poszczególnych uczniów: Wie viel Zeit verbringst du mit deinem Handy? Was meinst du?

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tytuł tekstu w części Przeczytaj: „Generation Z. Worum geht es dabei?” oraz analizują i opisują zdjęcia do tekstu. Następnie starają się formułować hipotezy, o czym jest tekst. Nauczyciel zapisuje ich pomysły i propozycje na tablicy.

  • Uczniowie czytają tekst w części Przeczytaj, a następnie porównują swoje hipotezy z jego treścią. W celu weryfikacji zrozumienia treści tekstu wykonują Übung 1‑3 w części Przeczytaj. Następnie pracują w grupach 3‑4-osobowych i dyskutują na temat tego, czy czują się częścią generacji Z (Übung 4 w części Przeczytaj).

  • Przed obejrzeniem filmu nauczyciel pyta uczniów: Ein Tag ohne Handy oder Smartphone. Möglich oder nicht? Uczniowie odpowiadają na pytanie, odnosząc je do swoich doświadczeń.

  • Uczniowie oglądają film i wykonują Übung 1‑4.

  • Po wykonaniu przez uczniów Übung 4 w części Film nauczyciel zwraca uwagę na zdania z wenn. Zapisuje na tablicy dwa przykłady i prosi uczniów o podanie znaczenia tego spójnika oraz zasad dotyczących szyku wyrazów w zdaniach z nim. W celu utrwalenia stosowania zdań z wenn uczniowie wykonują Aufgabe 1, 2 i 4 w części Sprawdź się.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie pracują w grupach 3‑4-osobowych. Relacjonują sobie nawzajem, jak istotny jest dla nich smartfon, jak często i w jakich sytuacjach go używają. Opierają się przy tym na pytaniach z Aufgabe 8 w części Sprawdź się.

Praca domowa:

  • Uczniowie wykonują Aufgabe 6 i 7 z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania filmu:

  • przed lekcją: ponieważ praca z filmem na lekcji może zająć dużo czasu, warto zachęcić uczniów do obejrzenia go już przed lekcją i podjęcia próby wykonania ćwiczeń w części Film (Übung 1‑4);

  • w trakcie lekcji: wypowiedzi młodych ludzi można wykorzystać jako model i zamiast dyskusji w fazie podsumowującej zaproponować odegranie podobnych wywiadów z podziałem na role;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa, wymowy i intonacji z danego zakresu. Można polecić uczniom odtwarzanie fragmentów filmu w domu i równoległe czytanie na głos transkrypcji tekstu.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik