Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.4.3.3

Imię i nazwisko autora: Małgorzata Bubik

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Schulfächer in der vierten Klasse / Przedmioty szkolne w czwartej klasie

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność informowania o przedmiotach szkolnych

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni niemieckie nazwy przedmiotów szkolnych;

  • opisze, ile ma godzin lekcyjnych danego przedmiotu w tygodniu;

  • napisze komentarz na blogu.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca z tekstem źródłowym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • praktyczna – metoda aktywizująca, gry dydaktyczne;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • plenum,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (gra edukacyjna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji w części Wprowadzenie, a następnie o zapisanie na tablicy multimedialnej planu lekcji na wybrany dzień i podanie nazw znanych im przedmiotów szkolnych w języku niemieckim.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie w parach podają swoje ulubione przedmioty szkolne, zapisując ich nazwy w języku niemieckim. Uczniowie przyglądają się planowi godzin lekcyjnych w części Przeczytaj i zaznaczają w nim przedmioty szkolne, które także są w ich planie lekcji. Aby przygotować się do recepcji tekstu w części Przeczytaj, uczniowie wykonują Aufgabe 1 (grają w memory), Aufgabe 2 (dopasowują podpis do ilustracji) i Aufgabe 3 (łączą w pary nazwy przedmiotów szkolnych w języku polskim oraz w języku niemieckim) w części Sprawdź się.

  • Uczniowie czytają tekst w części Przeczytaj i na jego podstawie wykonują Übung 1, 2 i 3 - w parach zaznaczają informacje zgodne z treścią tekstu (Übung 1), łączą ilustrację z nazwą przedmiotu szkolnego (Übung 2) oraz uzupełniają luki słowne w tekście (Übung 3).

  • Uczniowie wykonują Übung 1 (wpisują niemieckie nazwy liczb), Übung 2 (decydują, które zdanie jest prawdziwe, a które fałszywe) i Übung 3 (zaznaczają ulubione przedmioty szkolne) w części Gra edukacyjna. Nauczyciel może wprowadzić element rywalizacji i wyświetlać grę na tablicy multimedialnej. Wygrywa uczeń, który w najkrótszym czasie poprawnie ułoży wszystkie kostki domino na danym poziomie.

  • Uczniowie słuchają rozmowy dwóch uczniów, a następnie wybierają poprawną odpowiedź (Aufgabe 4). Następnie porządkują ilustracje zgodnie z nagraniem (Aufgabe 5) oraz wpisują liczbę lekcji w formie słownej (Aufgabe 6) w części Sprawdź się.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie pracują w parach. Korzystając z wzorca z Aufgabe 4 w części Sprawdź się, prowadzą podobne rozmowy: pytają się wzajemnie o liczbę godzin przeznaczonych w ich szkole na realizację wybranych przedmiotów.

Praca domowa

Uczniowie wykonują pisemnie Aufgabe 7 z części Sprawdź się, pisząc komentarz na blogu.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania gry edukacyjnej:

  • przed lekcją: warto polecić uczniom, aby wykonali Übung 1, 2 i 3 w części Gra edukacyjna przed przystąpieniem do gry; uczniowie mogą wykonać te ćwiczenia przed lekcją i sprawdzić poprawność swoich rozwiązań, korzystając z narzędzi interaktywnych;

  • w trakcie lekcji: wprowadzenie formy rywalizacji może podnieść motywację uczniów i prowadzić do większego zaangażowania w szukaniu poprawnych odpowiedzi;

  • po lekcji: tworzenie fiszek obrazkowo‑słownych w celu utrwalenia słownictwa.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik