Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.6.3.4

Imię i nazwisko autora: Magdalena Sieradz

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Was machst du nach der Schule? / Co robisz po szkole?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie i doskonalenie umiejętności informowania i wypowiadania się na temat czynności związanych z życiem pozaszkolnym z użyciem przysłówków czasu.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisze, co robi po szkole;

  • opowie, jak spędzało się czas wolny kiedyś, a jak to się odbywa dzisiaj;

  • opisze aktywności pozaszkolne, w których bierze udział.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • pracuje na autentycznych materiałach językowych;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie asocjacji;

  • czytanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek i sugestii językowych.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: wyjaśnianie, praca z źródłem drukowanym, praca z mapą pojęć; praca z chmura wyrazową;

  • praktyczna – techniki: elicytacja wypowiedzi (pytania do dyskusji), metoda aktywizująca – gry dydaktyczne;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • metoda SOS (zbierania, porządkowania i systematyzowania danych);

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel zachęca uczniów, aby przyjrzeli się dwóm chmurom wyrazowym utworzonym np. w aplikacji Wordle. Pierwsza zawiera wyrażenia dotyczące zajęć pozaszkolnych np. Sportaktivitäten, Schach, Saxophon spielen, Kochkurs, Theatergruppe, Sporttraining, druga wyrażenia dotyczące zajęć w szkole. Uczniowie na podstawie zestawienia słownictwa odpowiadają na pytanie: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Na podstawie informacji „Czy wiesz, że…” na temat najbardziej rozwijających zajęć pozaszkolnych według mieszkańców Niemiec uczniowie wskazują podobieństwa i różnice do sytuacji w Polsce. Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat tego, w jaki sposób uczniowie spędzają czas wolny po szkole.

  • Niemieckie nazwy podanych przez uczniów aktywności pozaszkolnych nauczyciel zapisuje na tablicy lub, jeśli to możliwe, dopisuje do pierwszej chmury wyrazowej.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst i jednocześnie go słuchają, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Nauczyciel czyta zdania z Übung 2 na forum klasy, uczniowie decydują, czy są prawdziwe, czy fałszywe. Następnie wyszukują w tekście określenia dotyczące czasu, kiedy Fabian wykonuje wymienione czynności. Przedstawiają swoje hipotezy na temat zauważonych regularności (metoda SOS) i porównują je ze wskazówką gramatyczną. Następnie wykonują Übung 3 i 1.

  • Uczniowie wykonują polecenia do mapy pojęć:

    • uzupełniają mapę;

    • uzupełniają zdania, wykorzystując słownictwo z mapy pojęć;

    • przy pomocy przysłówków czasu opisują, jakie czynności wykonują cyklicznie.

  • Uczniowie wpisują w tabelę z pięcioma kolumnami i pięcioma wierszami nazwy aktywności (z mapy myśli oraz te, które sami uzupełnili). Propozycja do realizacji w klasie: Chodząc po klasie, uczniowie pytają kolegów i koleżanki, czy spędzają w ten sposób czas. Uczniowie, którzy jako pierwsi zbiorą pięć pozytywnych odpowiedzi w jednej kolumnie lub wierszu, mówią Bingo i siadają na miejsce.

  • W przypadku pracy zdalnej nauczyciel wymienia nazwy aktywności, uczniowie zaznaczają na swoich arkuszach te, które wymienił nauczyciel. Jeśli zakreślili pięć w jednym rzędzie (kolumnie lub wierszu), mówią Bingo.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel, wskazując na listę zajęć w wolnym czasie dotyczącą generacji rodziców, pyta uczniów: Was macht ihr nicht mehr? Uczniowie po krótkiej dyskusji w grupach nazywają zajęcia, których nie wykonują.

  • W kolejnym kroku, po naradzie w grupach, nazywają zajęcia pozaszkolne, w których oni i ich koledzy/koleżanki uczestniczą najczęściej.

Praca domowa:

Aufgabe 8 ma charakter podsumowujący. Ponieważ pisanie na lekcji zajmuje dużo czasu, warto to ćwiczenie zadać jako pracę domową.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa dotyczącego aktywności w czasie pozaszkolnym, uczniowie mogą przeprowadzić wywiad z rodzicem, jak spędzał czas po szkole i zapisać te czynności;

  • w trakcie lekcji: wykorzystanie zebranych informacji i słownictwa do wykonania ćwiczeń i udzielenia odpowiedzi nauczycielowi;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu, wykonanie fiszek do samokształcenia ze słownictwem z lekcji.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik