Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.4.3.2

Imię i nazwisko: Małgorzata Bubik

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Lea hat wieder keine Hausaufgaben / Lea znowu nie ma pracy domowej

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności opisywania przyborów szkolnych i informowania o ich posiadaniu lub braku.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
6) układa informacje w określonym porządku;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń: 

  • wymieni przybory i przedmioty szkolne, które posiada i których nie posiada;

  • poda przykłady problemów związanych ze szkołą;

  • opisze przedmioty, które ma w plecaku i piórniku.

Cele motywacyjne:

Zachęcanie uczniów do samooceny własnej pracy i stosowania różnych technik służących uczeniu się.

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości; otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania.

Metody i formy nauczania:

  • podająca: praca ze źródłem drukowanym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • eksponująca: ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna: metoda aktywizująca, gry dydaktyczne;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji zajęć:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca:

  • W ramach rozgrzewki nauczyciel poleca uczniom, aby wymienili nazwy przyborów szkolnych, jakie pamiętają z poprzedniej lekcji. Można w tym celu wykorzystać piłeczkę: nauczyciel rzuca piłeczkę do ucznia, który podaje nazwę zapamiętanego przyboru szkolnego. Uczeń rzuca piłeczkę do kolejnego ucznia, który po jej złapaniu wymienia kolejną nazwę przyboru szkolnego, itd.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie analizują obrazki pod tekstem w części Przeczytaj. Pracując w parach, starają się odnaleźć w tekście informacje przedstawione na ilustracji, np.: Lea tanzt gern lub Fabian spielt Gitarre. Wyniki pracy w parach omawiane są na forum. W tym celu nauczyciel może wyświetlić rysunki na tablicy interaktywnej i poprosić kolejnych uczniów o wskazywanie tych fragmentów ilustracji, które odpowiadają informacjom podanym w tekście.

  • Uczniowie czytają tekst po raz kolejny i wynotowują te słowa i zwroty, które dostarczają informacji na temat problemów Lei. Podane przykłady zostają zapisane na tablicy i będą wykorzystane w dalszym toku lekcji, w fazie podsumowującej.

  • Nauczyciel prezentuje użycie rodzajników ein i przeczenia kein. Pokazuje w tym celu podręcznik i pyta: Ist das ein Heft? Następnie mówi: Nein, das ist kein Heft. Das ist ein Lehrbuch. Przykłady: ein Bleistift/kein Bleistift, eine Federtasche/keine Federtasche zapisuje na tablicy. Uczniowie starają się sformułować zasadę użycia kein i keine.

  • Uczniowie pracują samodzielnie z ilustracją interaktywną, zwracając szczególną uwagę na rodzaj gramatyczny przedstawionych na niej przedmiotów. Następnie łączą się w pary. Jeden z uczniów wskazuje przedmiot na ilustracji interaktywnej i pyta np.: Ist das ein Malblock? Drugi uczeń odpowiada: Nein, das ist kein Malblock. Das ist eine Federtasche.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie wykonują Aufgabe 6 z części Sprawdź się: Das ist ein Pechtag, uzupełniają luki odpowiednimi wyrazami. Następnie nauczyciel prosi, aby uczniowie wynotowali, jakie problemy przydarzyły się Fabianowi, i dopisuje je na tablicy tam, gdzie wcześniej były wynotowane problemy Lei. Nauczyciel inicjuje rozmowę z uczniami: Was ist für dich ein Pechtag? Was ist für dich ganz schlimm? Jeśli na tablicy nie ma jakiegoś problemu, który chciałby nazwać uczeń, nauczyciel podaje odpowiedni zwrot w języku niemieckim i zapisuje go na tablicy.

Praca domowa

W celu utrwalenia słownictwa uczniowie wykonują pisemnie Aufgabe 8 z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną w celu powtórzenia użycia rodzajników;

  • w trakcie lekcji: ilustracja interaktywna może być wykorzystana do ćwiczenia struktury kein/keine;

  • po lekcji: warto zachęcić uczniów do sięgnięcia do ilustracji interaktywnej jako pomocy przy realizacji pracy domowej.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik