Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 1.3.1.1
Autor e‑materiału: Danuta Lisowska
Tytuł e‑materiału: Meine Cousine ist 13 / Moja kuzynka ma 13 lat
Poziom edukacyjny, klasa: I etap edukacyjny, klasa III, poziom językowy A1

Cel ogólny lekcji: Umiejętność informowania o dalszych członkach rodziny (liczebniki w zakresie do 20)

1
Cele wynikające z podstawy programowej

1. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych dotyczących jego samego i jego najbliższego otoczenia, umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematu:
1) człowiek.

2. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne, artykułowane wyraźnie i powoli, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) rozumie sens krótkich wypowiedzi, opowiadań, bajek i historyjek oraz prostych piosenek i wierszyków, szczególnie gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami, dodatkowymi dźwiękami;
3) znajduje w wypowiedzi określone informacje.

3. Uczeń rozumie wyrazy oraz jedno lub kilkuzdaniowe, bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. historyjki obrazkowe z tekstem, opowiadania):
1) rozumie ogólny sens tekstu, szczególnie gdy jest wspierany obrazem lub dźwiękiem;
2) znajduje w wypowiedzi określone informacje.

4. W zakresie wypowiedzi ustnych uczeń:
1) powtarza wyrazy i proste zdania;
2) tworzy bardzo proste i krótkie wypowiedzi według wzoru, np. nazywa obiekty z otoczenia i opisuje je, nazywa czynności;
3) recytuje wiersze, rymowanki.

5. W zakresie wypowiedzi pisemnych uczeń:
1) przepisuje wyrazy i proste zdania;
2) pisze pojedyncze wyrazy i zwroty.

6. W zakresie reagowania uczeń:
1) reaguje werbalnie i niewerbalnie na polecenia;
2) przedstawia siebie i inne osoby – mówi ile ma lat;
3) stosuje podstawowe zwroty grzecznościowe (wita się, dziękuje).

7. W zakresie przetwarzania tekstu uczeń nazywa w języku obcym nowożytnym np. osoby, zwierzęta, przedmioty, czynności – z najbliższego otoczenia oraz przedstawione w materiałach wizualnych i audiowizualnych.

8. Uczeń:
1) wie, że ludzie posługują się różnymi językami i aby się z nimi porozumieć, warto nauczyć się ich języka;
2) posiada podstawowe informacje o krajach, w których ludzie posługują się danym językiem obcym.

9. Uczeń potrafi określić, czego się nauczył, i wie, w jaki sposób może samodzielnie pracować nad językiem (np. przez oglądanie bajek w języku obcym nowożytnym, korzystanie ze słowników obrazkowych i gier edukacyjnych).

10. Uczeń współpracuje z rówieśnikami w trakcie nauki.

11. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. ze słowników obrazkowych, książeczek), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Cele zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma

  • nazywa dalszych członków rodziny;

  • używa liczebników, podając wiek drugiej osoby;

  • zapisuje słownie liczebniki od 1 do 20.

Cele motywacyjne

Uczeń jest zmotywowany do nauki języka obcego przez to, że:

  • zaspokaja potrzebę ciekawości;

  • w trakcie lekcji uczestniczy w grze, zabawie językowej;

  • wykorzystuje i rozwija swoją kreatywność;

  • ma możliwość relacji i kooperacji z innymi dziećmi;

  • poznaje wierszyk z innego obszaru kulturowego.

Strategie uczenia się

  • powtarzanie materiału na głos;

  • łączenie kanałów sensorycznych (wzrok, słuch);

  • domyślanie się znaczeń na podstawie materiału ilustracyjnego;

  • używanie obrazu i dźwięku;

  • umiejscawianie nowych słów w kontekście (wierszyk);

  • grupowanie wyrazów według kategorii;

  • korzystanie z dodatkowych źródeł, takich jak słowniki.

Kształtowane kompetencje kluczowe

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, inżynierii i technologii;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Metody, techniki i formy pracy

– metody wykorzystane w lekcji:

  • podająca;

  • komunikacyjna;

  • praktyczna;

  • programowana – z użyciem komputera.

– techniki pracy z uczniem:

  • praca z materiałem ikonograficznym;

  • praca z plikiem audio;

  • ćwiczenia interaktywne na komputerze;

  • karty obrazkowe;

  • plakat;

  • burza mózgów;

  • plik audio: wierszyk;

  • scenka sytuacyjna.

– formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji

  • komputer lub laptop z podłączeniem do Internetu, rzutnik multimedialny;

  • tekst źródłowy;

  • multimedium (plik audio);

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych;

  • miękka piłeczka;

  • wydrukowane karteczki do gry w bingo;

  • karty obrazkowe.

Alternatywne zastosowanie multimedium: plik audio (wiersz)

Nauczyciel dzieli klasę na 2 dziesięcioosobowe grupy, które odgrywają rolę członków rodziny Sophie.
W przypadku mniej licznej klasy dzieci mają podwójne role.
Uczennica w roli Sophie czyta wierszyk i wskazuje na swoich bliskich. Brat Sophie robi zdjęcie. Wymieniona osoba wstaje i powtarza: Ich bin Laura. Ich bin Oma Gisela lub Ich bin Onkel Klaus … itd. Następnie dzieci zamieniają się rolami.

1

Przebieg lekcji

Czynności nauczyciela i uczniów w poszczególnych fazach lekcji

Forma pracy

Czas

Uwagi metodyczne

Faza wprowadzająca

Nauczyciel wita się z uczniami, pyta o samopoczucie. Prezentuje uczniom zaproszenie na urodziny z wyraźną liczbą 13.

Uczniowie podają swoje przypuszczenia dotyczące tematu lekcji.

plenum

15 min

na dywanie

burza mózgów

zaproszenie na urodziny

Nauczyciel prezentuje pierwszą ilustrację z przyjęcia urodzinowego (e‑materiał: Przeczytaj).

w ławkach

miękka piłeczka

Nauczyciel zapisuje na tablicy temat lekcji (Meine Cousine ist 13), uczniowie przepisują temat do zeszytu.

Uczniowie słuchają nagrania z przyjęcia urodzinowego Laury, przyglądają się szczegółom przedstawionym na ilustracji (świeczki na torcie: 13).

Nauczyciel prosi o powtórzenie nazw dalszych członków rodziny, początkowo chórem, następnie prosi o to wybranych uczniów, rzucając do nich miękką piłeczkę i jednocześnie podając wyraz.

Nauczyciel prosi o znalezienie par: wyraz i rysunek (e‑materiał: Przeczytaj, polecenie 2). Tu następuje utrwalenie imion, które pojawią się w dalszej fazie lekcji (wiersz).

praca w parach

Nauczyciel powtarza z uczniami liczebniki od 1 do 20. Może przy tym skorzystać z rysunków wesołych liczb (e‑materiał: Słowniczek). Przy powtórce ważne jest, żeby utrwalić pisownię liczebników. Następnie uczniowie podają właściwy wiek kuzynki i kuzyna Sophie (e‑materiał: Przeczytaj: polecenie 3).

Nauczyciel wskazuje na cyfry i liczby z otoczenia w zakresie 1‑20 (np. numer na kluczyku od klasy, zapisy na plakatach, datę, numery szfek itp.). Uczniowie podają nazwę po niemiecku, a nauczyciel zapisuje liczebnik słownie. Następnie uczniowie umieszczają wybrane liczebniki na ilustracji (e‑materiał: Przeczytaj, polecenie 4).

praca indywidualna

Faza realizacyjna

Nauczyciel prezentuje uczniom wierszyk, uczniowie słuchają i przyglądają się ilustracji.

plenum

15 min

w ławkach

Uczniowie słuchają ponownie wierszyka, powtarzają za lektorem, następnie wskazują na rysunku osoby wymienione w nagraniu (e‑materiał: Multimedium, polecenie 1).

Nauczyciel prosi o wykonanie zadania polegającego na pogrupowaniu liczb, nazw członków rodziny oraz imion (e‑materiał: Multimedium, polecenie 2).

praca indywidualna

Uczniowie czytają zdania z kolejnego polecenia, w których są luki. Uzupełniają pierwszą zwrotkę wiersza, a następnie czytają ją na głos (e‑materiał: Multimedium, polecenie 3), utrwalają w ten sposób strukturę: ist ... Jahre alt.

Nauczyciel prosi chętnych lub wskazanych uczniów o podanie odpowiedzi do polecenia 2 i 3.

Uczniowie słuchają nagrania (e‑materiał: Multimedium, polecenie 4). W nagraniu kilkukrotnie pojawia się struktura: ist ... Jahre alt, którą uczniowie utrwalają. Jednocześnie skupiają się na wychwyceniu liczebnika: muszą zaklaskać tyle razy, ile dana osoba ma lat.

plenum

uczniowie stoją obok ławek i klaszczą

Faza podsumowująca

Uczniowie łączą trzy elementy, które do siebie pasują: wyraz w języku polskim, niemieckim oraz ilustrację. Zaznaczają ja lub nein (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 1).

praca indywidualna

15 min

w ławkach

Uczniowie wpisują nazwy członków rodziny wraz z rodzajnikami (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 2).

Nauczyciel przekazuje uczniom ilustracje. Ich zadanie polega na nazwaniu członka rodziny (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 3).

praca w parach

ilustracje z uroczystości rodzinnych

słownik kieszonkowy lub internetowy

Nauczyciel proponuje zabawę w bingo, w zakresie liczb od 1 do 20.

Uczniowie przepisują z tablicy do zeszytu słowny zapis liczb, które stanowiły dla większości uczniów największy problem. Liczba zapisana słownie jest podkreślona kolorem, tak aby była widoczna.

plenum

wydrukowane karty do gry w bingo

pisaki

Uczniowie rozmawiają ze sobą, mówią o wieku kuzyna lub kuzynki. Stosują zdania: Sie/Er ist … Jahre alt.

praca w parach

Faza wprowadzająca

Nauczyciel wita się z uczniami, pyta o samopoczucie. Prezentuje uczniom zaproszenie na urodziny z wyraźną liczbą 13.

Uczniowie podają swoje przypuszczenia dotyczące tematu lekcji.

plenum

15 min

na dywanie

burza mózgów

zaproszenie na urodziny

Nauczyciel prezentuje pierwszą ilustrację z przyjęcia urodzinowego (e‑materiał: Przeczytaj).

w ławkach

miękka piłeczka

Nauczyciel zapisuje na tablicy temat lekcji (Meine Cousine ist 13), uczniowie przepisują temat do zeszytu.

Uczniowie słuchają nagrania z przyjęcia urodzinowego Laury, przyglądają się szczegółom przedstawionym na ilustracji (świeczki na torcie: 13).

Nauczyciel prosi o powtórzenie nazw dalszych członków rodziny, początkowo chórem, następnie prosi o to wybranych uczniów, rzucając do nich miękką piłeczkę i jednocześnie podając wyraz.

Nauczyciel prosi o znalezienie par: wyraz i rysunek (e‑materiał: Przeczytaj, polecenie 2). Tu następuje utrwalenie imion, które pojawią się w dalszej fazie lekcji (wiersz).

praca w parach

Nauczyciel powtarza z uczniami liczebniki od 1 do 20. Może przy tym skorzystać z rysunków wesołych liczb (e‑materiał: Słowniczek). Przy powtórce ważne jest, żeby utrwalić pisownię liczebników. Następnie uczniowie podają właściwy wiek kuzynki i kuzyna Sophie (e‑materiał: Przeczytaj: polecenie 3).

Nauczyciel wskazuje na cyfry i liczby z otoczenia w zakresie 1‑20 (np. numer na kluczyku od klasy, zapisy na plakatach, datę, numery szfek itp.). Uczniowie podają nazwę po niemiecku, a nauczyciel zapisuje liczebnik słownie. Następnie uczniowie umieszczają wybrane liczebniki na ilustracji (e‑materiał: Przeczytaj, polecenie 4).

praca indywidualna

Faza realizacyjna

Nauczyciel prezentuje uczniom wierszyk, uczniowie słuchają i przyglądają się ilustracji.

plenum

15 min

w ławkach

Uczniowie słuchają ponownie wierszyka, powtarzają za lektorem, następnie wskazują na rysunku osoby wymienione w nagraniu (e‑materiał: Multimedium, polecenie 1).

Nauczyciel prosi o wykonanie zadania polegającego na pogrupowaniu liczb, nazw członków rodziny oraz imion (e‑materiał: Multimedium, polecenie 2).

praca indywidualna

Uczniowie czytają zdania z kolejnego polecenia, w których są luki. Uzupełniają pierwszą zwrotkę wiersza, a następnie czytają ją na głos (e‑materiał: Multimedium, polecenie 3), utrwalają w ten sposób strukturę: ist ... Jahre alt.

Nauczyciel prosi chętnych lub wskazanych uczniów o podanie odpowiedzi do polecenia 2 i 3.

Uczniowie słuchają nagrania (e‑materiał: Multimedium, polecenie 4). W nagraniu kilkukrotnie pojawia się struktura: ist ... Jahre alt, którą uczniowie utrwalają. Jednocześnie skupiają się na wychwyceniu liczebnika: muszą zaklaskać tyle razy, ile dana osoba ma lat.

plenum

uczniowie stoją obok ławek i klaszczą

Faza podsumowująca

Uczniowie łączą trzy elementy, które do siebie pasują: wyraz w języku polskim, niemieckim oraz ilustrację. Zaznaczają ja lub nein (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 1).

praca indywidualna

15 min

w ławkach

Uczniowie wpisują nazwy członków rodziny wraz z rodzajnikami (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 2).

Nauczyciel przekazuje uczniom ilustracje. Ich zadanie polega na nazwaniu członka rodziny (e‑materiał: Sprawdź się, ćwiczenie 3).

praca w parach

ilustracje z uroczystości rodzinnych

słownik kieszonkowy lub internetowy

Nauczyciel proponuje zabawę w bingo, w zakresie liczb od 1 do 20.

Uczniowie przepisują z tablicy do zeszytu słowny zapis liczb, które stanowiły dla większości uczniów największy problem. Liczba zapisana słownie jest podkreślona kolorem, tak aby była widoczna.

plenum

wydrukowane karty do gry w bingo

pisaki

Uczniowie rozmawiają ze sobą, mówią o wieku kuzyna lub kuzynki. Stosują zdania: Sie/Er ist … Jahre alt.

praca w parach

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słowniczek