Autor: Joanna Oparek

Przedmiot: Język polski

Temat: Treści uniwersalne w Weselu Stanisława Wyspiańskiego

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
2) rozpoznaje konwencje literackie i określa ich cechy w utworach (fantastyczną, symboliczną, mimetyczną, realistyczną, naturalistyczną, groteskową);
5) interpretuje treści alegoryczne i symboliczne utworu literackiego;
15) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny;
16) rozpoznaje obecne w utworach literackich wartości uniwersalne i narodowe; określa ich rolę i związek z problematyką utworu oraz znaczenie dla budowania własnego systemu wartości.
IV. Samokształcenie.
2. porządkuje informacje w problemowe całości poprzez ich wartościowanie; syntetyzuje poznawane treści wokół problemu, tematu, zagadnienia oraz wykorzystuje je w swoich wypowiedziach;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • rozpozna treści uniwersalne zawarte w Weselu Stanisława Wyspiańskiego;

  • wyjaśni, na czym polega ponadczasowość poszczególnych fragmentów utworu;

  • wyróżni cechy poetyki Wesela, dzięki którym dramat ma charakter uniwersalny.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • z użyciem e‑podręcznika;

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • mapa symboli;

  • rozmowa kierowana.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel proponuje uczniom obejrzenie fragmentów odcinka serialu Andrzeja Wajdy Z biegiem lat, z biegiem dni (odcinek 4, Kraków 1901), w którym przedstawiona została recepcja sztuki Wyspiańskiego – reakcje współczesnych mu literatów krakowskich.

  2. Nauczyciel zachęca uczniów do wyszukania w sieci informacji na temat znanych wystawień Wesela na przestrzeni lat – w odniesieniu do tezy o ponadczasowości sztuki (może to być także praca domowa).

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel (po rozpoznaniu stanu wiedzy uczniów i ewentualnym uzupełnieniu najważniejszych wiadomości) inicjuje dyskusję nad fenomenem Wesela. Stawia przy tym pytania, w jakim stopniu nowatorska forma utworu wpłynęła na jego odbiór w czasach Wyspiańskiego i co zdecydowało o ponadczasowości dzieła.

  2. Nauczyciel udostępnia uczniom e‑materiał i wprowadza ich w temat lekcji, nawiązując do wcześniejszej dyskusji o ponadczasowości (a więc wymiarze uniwersalnym) utworu.

  3. Nauczyciel wraz uczniami ustala cele zajęć i kryteria sukcesu.

  4. Nauczyciel prosi uczniów o podzielenie się na 2 zespoły i opracowanie map skojarzeń wokół symboli chochoła i złotego rogu. Przedstawiciele zespołów prezentują mapy. Nauczyciel komentuje poszukiwania uczniów, naprowadzając ich na temat wieloznaczności utworu i poetyki symbolizmu.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie indywidualnie zapoznają się z treścią sekcji „Przeczytaj”. Następnie nauczyciel prosi uczniów o wypunktowanie i zapisanie na tablicy wad polskiego społeczeństwa, z którymi Wyspiański rozprawia się w Weselu. Wszyscy wspólnie zastanawiają się, które z tych wad określić można jako uniwersalne słabości ludzkie.

  2. Uczniowie zapoznają się z prezentacją multimedialną. Polecenia 1 i 2 uczniowie mogą wykonać w formie dyskusji moderowanej przez nauczyciela.

  3. Uczniowie przechodzą do sekcji „Sprawdź się”, dobierają się w pary i wykonują ćwiczenia 1, 2, 3, 4, 7 i 8. Ćwiczenie 5 uczniowie wykonują wspólnie, dyskutując nad znaczeniem wypowiedzi i proponując alternatywne hasła o tej samej wymowie, jednak osadzone we współczesności. Ćwiczenie 6 uczniowie wykonują indywidualnie. Następnie nauczyciel prosi o zapisanie powtarzających się propozycji na tablicy i komentuje wybór uczniów, wraz z nimi oceniając uniwersalność wymowy konkretnych scen.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel prosi chętnego ucznia o podsumowanie i – jeśli to potrzebne – uzupełnia informacje.

  2. Nauczyciel ponownie odczytuje temat lekcji i inicjuje krótką rozmowę na temat spełnienia kryteriów sukcesu.

  3. Na zakończenie nauczyciel może zaproponować uczniom wspólne oglądanie wybranego wystawienia Wesela, np. teatr telewizji z roku 2019 reż. Wawrzyniec Kostrzewski.
    https://vod.tvp.pl/website/wesele,40987862

Praca domowa:

  1. Zastanów się, czy problemy poruszane w Weselu mogłyby być zrozumiałe dla czytelników dramatu bądź widzów spektaklu, którzy nie są Polakami. Przedyskutuj tę kwestię z kolegami i koleżankami z klasy.

  2. Wyszukaj informacje na temat inscenizacji teatralnych Wesela, zobacz dostępne fragmenty i zastanów się, w jaki sposób zmieniała się reżyserska interpretacja dzieła Wyspiańskiego na przestrzeni czasu.

Materiały pomocnicze:

  • Juliusz Kleiner, Istota utworu dramatycznego, w: Problemy teorii dramatu i teatru, wybór i oprac. Janusz Degler, Wrocław 1988.

  • Sławomir Świontek, Znak, tekst i odbiorca w teatrze, w: Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. Janusza Deglera, Wrocław 1988.

  • Rafał Węgrzyniak, Encyklopedia „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, Kraków 2001.

Wskazówki metodyczne

  • Nauczyciel może wykorzystać multimedium bazowe do podsumowania lekcji.