Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.4.10.6

Imię i nazwisko autora: Magdalena Agnetta

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Sportlich von klein auf – wie Sport zur Gewohnheit wird/Sport od najmłodszych lat – jak sport staje się nawykiem

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, poziom podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność wypowiadania się na temat sportu oraz pozytywnych skutków jego uprawiania.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu, pozytywne i negatywne skutki uprawiania sportu);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) opisuje upodobania;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do sytuacji.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, złość, zdziwienie, nadzieję, obawę, współczucie);
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • opisuje rolę asystenta sportowego;

  • zastanawia się, w jaki sposób może zachęcić młodszych uczniów do aktywności fizycznej;

  • planuje grę ruchową dla młodszych kolegów.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • ćwiczenie (łączenie fragmentów zdań ze sobą);

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: podcast;

  • aktywizująca: burza mózgów;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel wprowadza niemieckie pojęcie asystenta sportowego (der Sportassistent). Zapisuje tę nazwę na tablicy lub na ekranie komputera (w przypadku pracy zdalnej).

  • Stosując metodę burzy mózgów, nauczyciel zachęca uczniów do wspólnego stworzenia mapy pojęć pod hasłem: Erziehung durch Sport.
    Uczniowie zgłaszają pomysły. Nauczyciel weryfikuje pomysły uczniów i zapisuje je jako hasła do tworzonej mapy pojęć.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby czytając tekst „Sportassistenten gesucht!”, znaleźli w nim zdania, zwroty, wyrazy, które charakteryzują funkcję asystenta sportowego.

  • Uczniowie w parach ustalają punkty według kolejności na liście, zaznaczają poprawną odpowiedź na podstawie tekstu (Übung 1‑2 z sekcji Przeczytaj).

  • Następnie uczniowie wspólnie z nauczycielem charakteryzują rolę asystenta sportowego.

  • Nauczyciel przeprowadza w klasie głosowanie, czy uczniowie chcieliby pełnić rolę asystenta sportowego.

  • Uczniowie zapoznają się z tytułem mapy pojęć i odpowiadają na pytanie: „Wie ist das bei dir? Hast du dich als Kleinkind viel bewegt?”.

  • Uczniowie zapoznają się z mapą pojęć. Następnie w parach dopasowują hasła do punktów, uzupełniają luki podanymi wyrazami, łączą zdjęcia z odpowiednimi opisami (Übung 1‑3 z sekcji Mapa pojęć).

  • Nauczyciel dzieli uczniów na małe grupy. Uczniowie przygotowują odpowiedź na pytanie: „Wie kannst du deine jüngeren Mitschüler zum Sport motivieren?” w formie notatki wizualnej. Poszczególne grupy prezentują swoje notatki na forum klasy.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w parach wymyślają grę ruchową, w którą można zagrać na przerwie z młodszymi uczniami. Zapisują reguły gry i prezentują swoje prace na forum klasy.

Praca domowa

W ramach Aufgabe 8 z sekcji Sprawdź się uczniowie piszą odpowiedź na wiadomość od niemieckiego przyjaciela.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć

  • Przed lekcją: Uczeń tworzy fiszki do tematu ze zwrotami z mapy pojęć.

  • W trakcie lekcji: Uczeń wykorzystuje znalezione przez siebie hasła do mapy pojęć, jak i te zaproponowane w materiale do tworzenia wypowiedzi. Uczniowie tworzą dialogi (wcielając się w rolę nauczycieli wychowania fizycznego lub trenerów) na temat motywacji uczniów do uprawiania sportu.

  • Po lekcji: Uczeń wykorzystuje nowo poznane słownictwo w różnych kontekstach. Uczniowie opisują, w jaki sposób motywują się do uprawiania sportu.

Słownik