Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.7.3.3

Imię i nazwisko autora: Katarzyna Drausal

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Warum warst du abwesend? / Dlaczego byłeś nieobecny?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII, poziom językowy A2+

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wyjaśniania powodów nieobecności.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisze, do kogo należą dane przedmioty;

  • wymieni powody nieobecności w szkole;

  • wyjaśni powody spóźnienia.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem,

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości,

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie w celu znalezienia określonych szczegółów,

  • odgadywanie znaczenia tekstów czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim).

Metody i formy nauczania:

  • podająca – wyjaśnianie, praca ze źródłem drukowanym;

  • problemowa – ekspozycja;

  • praktyczna – gry dydaktyczne, burza mózgów, tworzenie dialogów;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (gra edukacyjna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przeczytali tekst wprowadzenia, a następnie inicjuje krótką dyskusję: Gibt es in Polen ähnliche Regeln? Wie sind eure Erfahrungen mit Abwesenheiten? Uczniowie udzielają odpowiedzi na pytania.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel zadaje uczniom pytania Sind alle heute da? Wer fehlt heute? Warum? Uczniowie odpowiadają, a następnie czytają tytuł tekstu w części Przeczytaj i starają się odgadnąć, czego będzie on dotyczył. Uczniowie snują przypuszczenia, nauczyciel zapisuje ich propozycje na tablicy. Następnie czytają tekst i sprawdzają prawdziwość swoich hipotez.

  • Uczniowie wykonują polecenia w części Przeczytaj: dopasowują powody usprawiedliwienia nieobecności dzieci do odpowiednich osób w Übung 1 i 2, natomiast w Übung 3 zaznaczają właściwe formy rzeczowników. Swoje rozwiązania porównują w parach.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy zdanie Entschuldigen Sie das Fehlen meines Sohnes i zachęca uczniów do przetłumaczenia go. Następnie zwraca ich uwagę, w jaki sposób w języku niemieckim określa się przynależność.

  • Uczniowie zapoznają się z pierwszą częścią Tipp zur Grammatik, dotyczącą Genitivu, a następnie uzupełniają zdania właściwymi rodzajnikami, wskazują poprawne formy i tłumaczą zwroty na język niemiecki (Aufgabe 1, 3 i 6 z części Sprawdź się).

  • Uczniowie zapoznają się z grą edukacyjną oraz grają w grupach 3–4‑osobowych. Nauczyciel może wprowadzić element rywalizacji i nagrodzić osoby, które najszybciej ją przeszły.

  • Uczniowie dopasowują powody nieobecności w szkole wyrażone w języku niemieckim do ich polskich odpowiedników (Übung 2 w części Gra edukacyjna).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie w parach wcielają się w role swoich rodziców i piszą usprawiedliwienie swojej nieobecności w szkole. Usprawiedliwienia prezentują na forum klasy.

Praca domowa

Uczniowie piszą wiadomość do koleżanki i wyjaśniają jej, dlaczego nie mogą przyjść na jej urodziny (Aufgabe 8 w części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania gry edukacyjnej:

  • przed lekcją: można zachęcić uczniów do zagrania w grę; wtedy należy jednak zrezygnować z elementu rywalizacji i nagradzania osób, które najszybciej ją przejdą;

  • w trakcie lekcji: wykorzystanie gry multimedialnej do utrwalenia struktur gramatycznych: przyimka wegen oraz spójnika weil; uczniowie w parach tworzą dialogi, w których wyjaśniają przyczyny swoich nieobecności;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa i struktur gramatycznych.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik