Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.6.11.3

Imię i nazwisko autora: Karolina Puzio

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Ich habe Pocken! / Mam ospę!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat objawów choroby i sposobów budowania odporności

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje matematyczne oraz w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia sposoby radzenia sobie z chorobą;

  • opowiada, jak on dba o swoją odporność;

  • pisze e‑mail, w którym wyjaśnia koleżance/koledze, że ma ospę i nie przyjdzie do szkoły.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur niemieckich z językiem ojczystym;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • eksponująca – ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – metoda aktywizująca, dyskusja;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Na początku zajęć nauczyciel poleca uczniom, aby przeczytali informację wprowadzającą. Następnie tłumaczy, czym są choroby wieku dziecięcego, i pyta, czy uczniowie już przeszli którąś z tych chorób. Jeżeli tak, to jakie mają wspomnienia – czy chorowali ciężko czy łagodnie.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel dzieli uczniów na 4‑osobowe grupy. Każda grupa otrzymuje od nauczyciela rozciętą na 4 części ilustrację do tekstu w części Przeczytaj. Każdy uczeń próbuje opisać, kogo/co widzi na swojej części ilustracji. Uczniowie układają części ilustracji w całość i na tej podstawie tworzą kilkuzdaniową historyjkę do przedstawionej sytuacji. Historyjki zostają zaprezentowane na forum klasy.

  • Uczniowie czytają tekst w części Przeczytaj i starają się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Nauczyciel czyta zdania z Übung 1 z części Przeczytaj i prosi klasę o odpowiedź na forum, czy są prawdziwe czy fałszywe. Uczniowie w parach wykonują dalsze polecenia do tekstu w celu sprawdzenia stopnia jego zrozumienia oraz utrwalenia nowego słownictwa. W Übung 2 zaznaczają informacje zgodne z treścią tekstu. W Übung 3 wskazują pytania, na które można znaleźć odpowiedź w tekście.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy przykłady zdań z tekstu w części Przeczytaj, w których występuje spójnik dass, np. Fabian glaubt, dass es eine Erkältung ist, zwraca uwagę uczniów na użycie tego spójnika. Nauczyciel dzieli klasę na pary. Ich zadaniem będzie wykonanie wspólnie Aufgabe 6 z części Sprawdź się, a następnie wymyślenie dodatkowych zdań ze spójnikiem dass, który nawiązuje do realizowanej lekcji, i zapisanie swoich propozycji na tablicy. Nauczyciel z uczniami analizują podane przykłady.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy interaktywnej pytanie Wie kann man das Immunsystem stärken?, uczniowie podają swoje propozycje odpowiedzi na pytanie i zapisują je na tablicy.

  • Nauczyciel wyświetla zdjęcia z części Katalog interaktywny i prosi uczniów o nazwanie różnych sposobów dbania o odporność i ewentualne uzupełnienie wcześniej zapisanych propozycji uczniów. Uczniowie w parach analizują sposoby dbania o odporność, a następnie uzupełniają zdania wyrazami z multimedium (Übung 1 w części Katalog interaktywny) oraz uzupełniają wskazówki dotyczące dbania o odporność (Übung 2 w części Katalog interaktywny).

  • Nauczyciel zapisuje zdania z Übung 3 z części Katalog interaktywny na tablicy i prosi uczniów o zapisanie ich tłumaczenia w zeszycie; uczniowie z pomocą nauczyciela sprawdzają propozycje odpowiedzi.

  • Uczniowie dopasowują zdania wyrażone w języku niemieckim do ich tłumaczeń na język polski (Aufgabe 3), układają fragmenty dialogu we właściwej kolejności, a następnie odczytują go z podziałem na role (Aufgabe 4), uzupełniają tekst podanymi wyrazami (Aufgabe 5).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie dobierają się w pary. Na podstawie Aufgabe 7 nauczyciel poleca uczniom, aby opowiedzieli koleżance/koledze, w jaki sposób dbają o swoje zdrowie i co robią, aby pozostać zdrowymi. Nauczyciel prosi uczniów, aby kierowali się zasadami zawartymi w katalogu interaktywnym oraz by wykorzystali wyrażenia, które zostały zapisane na tablicy (jako propozycje odpowiedzi na pytanie Wie kann man das Immunsystem stärken?). Nauczyciel przysłuchuje się rozmowom uczniów, w razie potrzeby koryguje ich wymowę/gramatykę i podpowiada.

  • Na koniec zajęć uczniowie wpisują w wolne pola krzyżówki słowa poznane na lekcji (Aufgabe 1) i tworzą właściwe pary wyrazowe (Aufgabe 2).

Praca domowa

Uczniowie piszą e‑mail do koleżanki/kolegi na temat nieobecności w szkole z powodu ospy (Aufgabe 8).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: wprowadzenie do tematu, przypomnienie znanego już słownictwa;

  • w trakcie lekcji: uczniowie przygotowują ankietę online dotyczącą różnych sposobów dbania o odporność;

  • po lekcji: uczniowie tworzą fiszki obrazkowo‑słowne z nowym słownictwem.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik