Dla nauczyciela

Imię i nazwisko autora: Elwira Stefańska

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi – język rosyjski

Temat zajęć: Авиаспо́рт/ Sporty lotnicze

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa 3; poziom A2+

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);
12) nauka i technika (np. wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9) prosi o radę i udziela rady;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9) prosi o radę i udziela rady;
10) pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje sporty lotnicze, używając ich nazw oraz odpowiednich określeń;

  • opowiada o wadach i zaletach uprawiania sportów lotniczych;

  • we wpisie na blogu przedstawia swoją opinię na temat sportów lotniczych, między innymi wyjaśnia, dlaczego nie są one dostępne dla wszystkich.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka rosyjskiego a innymi dziedzinami życia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: umiejscawianie nowych słów w kontekście, grupowanie ich w różne kategorie;

  • strategie kognitywne: rozumienie informacji, czytanie i słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów, porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym, na przykład angielskim, tłumaczenie słów;

  • strategie kompensacyjne: odgadywanie znaczeń na pomocą wskazówek i sugestii językowych.

Metody/techniki nauczania:

  • praktyczna; technika: burza mózgów;

  • eksponująca; technika: ćwiczenia przedmiotowe;

  • kognitywna; technika udzielania objaśnień;

  • podająca; techniki: opis, wyjaśnienie;

  • programowana – z użyciem komputera; techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do internetu i możliwością odtwarzania dźwięku;

  • tablica multimedialna/projektor multimedialny;

  • zeszyt przedmiotowy;

  • tekst źródłowy;

  • multimedium (ilustracja interaktywna);

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych;

  • ilustracje.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  • W ramach rozgrzewki językowej uczniowie po kolei wymieniają słownictwo związane ze sportami lotniczymi (mają na to np. 5 sekund). Kto się zastanawia zbyt długo lub powtarza nazwę, która już padła, kończy grę.

  • Uczniowie zapoznają się z wprowadzeniem do e‑materiału. Nauczyciel pyta, czy uczniowie mają doświadczenie związane ze sportami lotniczymi, co o nich sądzą oraz czy według nich są odpowiednie dla każdego.

Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi wybranego ucznia o przeczytanie tekstu źródłowego. Pozostali uczniowie starają się zrozumieć jego treść, w razie potrzeby korzystają z wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Następnie nauczyciel zadaje uczniom pytanie umieszczone na belce: Како́й возду́шный вид спо́рта тебе́ ка́жется са́мым интере́сным, а како́й – са́мым сло́жным? Zapisuje odpowiedzi na tablicy a następnie przeprowadza wśród uczniów głosowanie.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy i przypisuje każdej z grup ćwiczenie do tekstu do wykonania. Następnie podsumowuje ich wypowiedzi, udzielając informacji zwrotnej.

  • Uczniowie zapoznają się z mapą pojęć i wykonują indywidualnie dołączone do tego multimedium zadania. Następnie wybrani uczniowie prezentują swoje rozwiązanie polecenia nr 3 na forum klasy.

  • W celu utrwalenia materiału wprowadzonego na lekcji uczniowie wykonują w parach ćwiczenia nr 1, 3, 4, 5, 6 z części Sprawdź się.

Faza podsumowująca:

  • Uczniowie, pracując w parach, pytają się nawzajem, czy chcieliby spróbować któregoś z omawianych na lekcji sportów. Uczniowie uzasadniają swoje odpowiedzi.

  • Uczniowie wraz z nauczycielem tworzą listę wad i zalet uprawiania sportów lotniczych.

Praca domowa:

  • Ćwiczenia nr 7 i 8 z części „Sprawdź się”. Ćwiczenie nr 7 uczniowie mogą przygotować w formie prezentacji. Praca domowa powinna zostać sprawdzona przez nauczyciela zgodnie z obowiązującymi w szkole przedmiotowymi i wewnątrzszkolnymi zasadami oceniania, z uwzględnieniem zasad oceniania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SPE). Nauczyciel bierze pod uwagę zawarte w wypowiedziach informacje, spójność tekstu, bogactwo środków językowych oraz liczbę błędów językowych. Jeśli liczba popełnionych błędów była znacząca, uczniowie mogą zostać poproszeni o poprawienie swojej pracy na tej samej kartce, pod komentarzem nauczyciela. Podsumowując wykonanie zadań, nauczyciel podkreśla, co najbardziej podobało mu się w pracach uczniów.

Materiały pomocnicze:

  • Informacje i ciekawostki na temat sportów lotniczych z internetu lub prasy.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • Przed lekcją mapa pojęć może posłużyć uczniom podczas przygotowania się do lekcji. Uczniowie mogą dopisać do mapy własne propozycje.

  • Po lekcji uczniowie na podstawie utrwalonego słownictwa z multimedium mogą sporządzić wpis na blogu (ćwiczenie nr 8) na temat sportów lotniczych. Mogą również przygotować ulotkę zachęcającą do uprawiania jednego z nich.

Słownik