Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.13.1

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Die Welt der Wildtiere / Świat dzikich zwierząt

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1 w zakresie sprawności receptywnych

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat świata przyrody

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenie i ochrona środowiska naturalnego);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni cechy dzikich zwierząt;

  • przedstawi przykłady zachowań dzikich zwierząt;

  • opowie o swoich ulubionych dzikich zwierzętach.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych (umiejscawianie nowych słów w kontekście);

  • używanie obrazu i dźwięku;

  • ćwiczenie (wymowy i pisowni);

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego;

  • centralizowanie procesu uczenia się (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi);

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki);

  • obniżanie poziomu lęku (stosowanie różnych technik relaksacyjnych);

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania (stwierdzenia o sobie „uczenie się języka niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”);

  • współpraca z innymi osobami (z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca z tekstem źródłowym, pogadanka, opis, wyjaśnianie;

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania, pisanie krótkiej informacji tekstowej;

  • aktywizująca – burza mózgów;

  • programowana – z użyciem komputera/telefonu komórkowego, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel zachęca uczniów do opisu zdjęcia otwierającego, zadając następujące pytania: Was ist auf dem Bild? Wo sind die Tiere? Wie sind sie? Was machen sie?

  • Prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej na temat tygrysów. Pyta także o ich ulubione dzikie zwierzęta.

  • Nauczyciel informuje uczniów, że lekcja będzie dotyczyła świata przyrody: cech i charakterystycznych sposobów zachowania dzikich zwierząt.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi uczniów o dobranie się w pary oraz pracę z tekstem czytanym w takiej konfiguracji. Uczniowie starają się zrozumieć treść tekstu na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie określają, który tekst dotyczy którego dzikiego zwierzęcia (Übung 1 w części Przeczytaj).

  • Nauczyciel przygotowuje na tablicy multimedialnej mapę konturową świata oraz zdjęcia dzikich zwierząt opisanych w części Przeczytaj. Uczniowie dopasowują zdjęcia dzikich zwierząt do właściwych kontynentów.

  • Uczniowie wykonują pozostałe polecenia do tekstu w części Przeczytaj, sprawdzające stopień jego zrozumienia:

    • określają, która informacja jest prawdziwa, a która fałszywa (Übung 2);

    • uzupełniają zdania na podstawie tekstu (Übung 3).

  • Uczniowie omawiają rozwiązania w parach. Niejasne bądź sporne kwestie wyjaśniane są na forum.

  • Plik audio pogłębia poruszone już na lekcji zagadnienie leksykalne. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z poszczególnymi ćwiczeniami, a następnie do każdego z nich odtwarza nagranie.

  • Uczniowie w parach wskazują, która wypowiedź nie jest zgodna z treścią dialogu, ustalają odpowiednią kolejność opisywanych w dialogu zwierząt, na podstawie podanych cech i sposobów zachowań w tekście słuchanym określają, o które zwierzę chodzi (Übung 1, 2 i 3 z części Plik audio).

  • Uczniowie w parach przygotowują jednozdaniowy opis zwierzęcia (wybierają dowolne dzikie zwierzę, które nie zostało opisane w części Przeczytaj) i zadają pytanie pozostałym uczniom: Um welches Tier geht es?

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy trzy-, czteroosobowe. Na podstawie Aufgabe 7 w części Sprawdź się uczniowie w grupach odpowiadają na pytania. Grupy prezentują odpowiedzi na forum klasy, nauczyciel udziela im informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie stoją w kręgu. Każdy uczeń ma za zadanie przedstawić na forum klasy jedną z nowinek ze świata dzikich zwierząt. Uczniowie nie powinni powtarzać tych samych nowinek.

Praca domowa

Uczniowie piszą notatkę o swoim ulubionym dzikim zwierzęciu (Aufgabe 8 w części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: nauczyciel prosi uczniów o sporządzenie listy słówek związanych ze światem zwierząt i pogrupowanie ich w następujące kategorie: zwierzęta domowe, dzikie zwierzęta, jakie są zwierzęta, ich zachowania; ułatwi to uczniom przygotowanie się do lekcji, przypomnienie sobie znanych wyrazów i zwrotów;

  • w trakcie lekcji: wzorując się na tekście o zwierzętach z części Plik audio, uczniowie, wykorzystując wiadomości z Internetu, przygotowują zagadki o dzikich zwierzętach i zapisują je na wcześniej rozdanych przez nauczyciela karteczkach; nauczyciel zbiera karteczki i czyta ciekawostki, a uczniowie, podzieleni na dwie grupy, zgadują na zmianę, o jakie zwierzę chodzi;

  • po lekcji: powtórzenie materiału leksykalnego i gramatycznego; uczniowie wykonują ćwiczenia i zadania z lekcji, z którymi mieli największe problemy.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik