Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.4.2.2

Imię i nazwisko autora: Lena Wilkiewicz

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Hey Mieter! Was darfst du?/Hej najemco! Co ci wolno?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat miejsca zamieszkania ze szczególnym uwzględnieniem kwestii praw lokatorskich.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe, wynajmowanie, kupno i sprzedaż mieszkania, przeprowadzka);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do sytuacji.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opowiada, jak powstała tradycja wynajmu w Niemczech,

  • przedstawia kilka praw najemcy,

  • analizuje umowę najmu.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • dostrzega powiązania między nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • uczy się sztuki przemawiania i argumentowania;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe:

  • używanie obrazu i dźwięku (wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych, tworzenie ilustracji);

strategie kognitywne:

  • ćwiczenie (tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie części zdań ze sobą);

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko w celu jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim, np. czego dotyczy umowa, jeśli rozpoznajemy tylko niektóre wyrazy z języka niemieckiego);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu przez np. tworzenie nowych wyrazów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy.

Metody i formy pracy:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: pogadanka, opis, praca z tekstem źródłowym, praca z audiobookiem, wyjaśnienie;

  • aktywizująca: burza mózgów, odgrywanie scenek (wcielanie się w inną postać), gry dydaktyczne;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, np. laptop z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (audiobook),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

PRZEBIEG LEKCJI:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel wyświetla lub rozdaje uczniom fragment umowy najmu w języku niemieckim w formie papierowej i pyta: Was für ein Dokument ist das? Welche Informationen beihnaltet es? Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Następnie nauczyciel prosi uczniów, aby przeczytali tekst wprowadzający i pyta: Worüber werden wir heute sprechen? Was meint ihr? Wie kann das Thema des heutigen Unterrichts lauten? Wybrani uczniowie podają propozycje tematów lekcji.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie dobierają się w pary. Każda para uczniów otrzymuje od nauczyciela niemiecko‑polską fiszkę z jednym wyrazem, związanym z tematem lekcji. Zadaniem uczniów jest przygotowanie wyjaśnienia w języku niemieckim. Przykładowe wyrazy to: der Mieter, der Vermieter, die Miete, die Warmmiete, die Kaltmiete, der Mietvertrag, der Untermieter, die Betriebskosten, die Mietwohnung, die Miettradition, die Mietrechte, der Mietverein, itd. Pozostali uczniowie odgadują, o jaki wyraz chodzi. Swoje propozycje podają w języku niemieckim lub języku polskim. Dany wyraz zostaje następnie zapisany w języku niemieckim na tablicy. Powstaje mapa pojęć do lekcji.

  • Nauczyciel pyta: Was versteht ihr unter dem Titel des Textes? Ist Deutschland ein Mieterland? Warum? Warum nicht? Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie czytają tekst źródłowy. W razie konieczności korzystają z dodatkowej pomocy, np. wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie sprawdzają indywidualnie stopień zrozumienia treści tekstu, wykorzystując do tego Übung 1, 2 oraz 3 w części Przeczytaj. Uczniowie określają, które informacje są zgodne z treścią tekstu lub do jakich informacji odnoszą się poszczególne wyrazy z tekstu, na podstawie treści tekstu tworzą zwroty, łącząc poszczególne wyrazy.

  • Nauczyciel sprawdza ogólne zrozumienie treści tekstu, zadając kilka pytań, np. Was bedeutet das Wort „ein Mieterland”? Warum sagt man, dass Deutschland ein Mieterland ist? Mit welchem Ereignis oder Prozess ist die Miettradition in Deutschland verbunden? Wer vertritt die Interessen und Rechte der Mieter?

  • Uczniowie odpowiadają pisemnie na pytania w Übung 4 w części Przeczytaj, a następnie dobierają się w pary i wspólnie – na podstawie umowy najmu przedstawionej w tym ćwiczeniu – przygotowują krótką wypowiedź ustną w formie dialogu między wynajmującym mieszkanie i najemcą. Jeden uczeń wciela się w rolę najemcy mieszkania i zadaje pytania dotyczące warunków najmu oraz mieszkania, drugi uczeń odpowiada i udziela informacji na podstawie umowy.

  • Uczniowie zapoznają się z treścią nagrania: Hey Mieter! Was darfst du?

  • Uczniowie sprawdzają indywidualnie stopień zrozumienia treści nagrania, wykorzystując do tego Übung 1, 2 i 3 w części Audiobook. Uczniowie określają, które informacje są zgodne z treścią nagrania oraz uzupełniają tekst odpowiednimi wyrazami.

  • Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy. Każda grupa otrzymuje arkusz Placemat. Zadaniem każdej grupy jest przygotowanie najważniejszych praw i obowiązków najemcy. Każdy uczeń z grupy wpisuje własne propozycje w swoim polu na arkuszu Placemat, a następnie uczniowie omawiają poszczególne punkty i wpisują w środkowe pole wspólną wersję. Przedstawiciel jednej grupy prezentuje zapisane prawa i obowiązki na forum klasy, zapisując je na tablicy. Przedstawiciele pozostałych grup uzupełniają informacje, które nie pojawiły się wcześniej.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie kolejno wyjaśniają poszczególne prawa najemcy zapisane na tablicy. Uczniowie wykorzystują mapę pojęć, zapisaną na początku lekcji.

  • W ramach podsumowania uczniowie mogą układać dialogi – odgrywać rolę najemcy lub właściciela lokalu i symulować rozstrzyganie spornych sytuacji, powołując się na poznane prawa lokatorskie.

Praca domowa:

  • Zadaniem ucznia jest wyszukanie informacji, jakie prawa lokatorskie obowiązują w Polsce. Uczeń wybiera jedno z nich i prezentuje je w dowolnej formie.

  • Uczniowie formułują wypowiedź pisemną na jeden z tematów z Aufgabe 7 lub Aufgabe 8. Uczniowie opisują przynajmniej trzy sprawy, które należy omówić przed wynajęciem mieszkania i uzasadniają swoje zdanie lub opisują prawo lokatora, które jest niekorzystne dla właściciela mieszkania i podają argumenty.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania audiobooka

  • Przed lekcją: na podstaie tytułu audiobooka uczniowie wyszukują informacji/artykułów w internecie na temat praw najemcy w Niemczech i wypisują powtarzające się w nich terminy/hasła/wyrażenia.

  • W trakcie lekcji: wykorzystanie jako bazy leksykalnej do wykonywania ćwiczeń, inspiracja do wypowiedzi pisemnych lub ustnych. Na podstawie przedstawionych w audiobooku praw lokatora i właściciela uczniowie tworzą krótką historyjkę (ok. 10–12 zdań), obrazującą wybrane prawo lokatorskie.

  • Po lekcji: uczniowie pozszerzają treść audiobooka o dodatkowe informacje, które wyszukują w internecie. Uczniowie przygotowują ankietę w języku niemieckim dotyczącą wiedzy na temat praw lokatorskich.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik