Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Wioleta Kopek‑Putała
Przedmiot: chemia
Temat: Jak tworzy się nazwy alkanów
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
XIII. Węglowodory. Uczeń:
1) podaje nazwy systematyczne węglowodorów (alkanu, alkenu i alkinu – do 10 atomów węgla w cząsteczce – oraz węglowodorów aromatycznych: benzenu, toluenu, ksylenów) na podstawie wzorów strukturalnych lub półstrukturalnych (grupowych); rysuje wzory węglowodorów na podstawie ich nazw.
Zakres rozszerzony
XIII. Węglowodory. Uczeń:
1) podaje nazwy systematyczne węglowodorów (alkanu, alkenu i alkinu – do 10 atomów węgla w cząsteczce – oraz węglowodorów cyklicznych i aromatycznych) na podstawie wzorów strukturalnych, półstrukturalnych (grupowych) lub uproszczonych; rysuje wzory węglowodorów na podstawie ich nazw; podaje nazwy systematyczne fluorowcopochodnych węglowodorów na podstawie wzorów strukturalnych lub półstrukturalnych (grupowych); rysuje ich wzory strukturalne i półstrukturalne (grupowe) na podstawie nazw systematycznych.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
poznaje zasady nazewnictwa systematycznego alkanów;
podaje nazwę systematyczną dowolnego alkanu;
zapisuje wzór alkanu na podstawie nazwy;
wnioskuje, czy zaproponowana nazwa alkanu jest poprawna.
Strategie nauczania:
asocjacyjna.
Metody i techniki nauczania:
dyskusja;
burza mózgów;
praca z e‑materiałem;
praca z modelami.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Nauczyciel wyświetla okładkę e‑lekcji, pyta uczniów, czy ktoś potrafi nazwać związek ze zdjęcia – jest to pretekst do dyskusji na temat zasad nazewnictwa alkanów.
Nauczyciel przedstawia temat oraz wspólnie z uczniami formułuje cele lekcji.
Nauczyciel sprawdza wiedzę wyjściowa uczniów, zadając pytania np.: które związki chemiczne należą do chemii organicznej, a które do nieorganicznej? Jak zbudowane są alkany?
Faza realizacyjna:
Nauczyciel prosi o dobranie się w pary. Uczniowie będą pracować z programem typu ChemSketch i w nim modelować struktury oraz sprawdzać ich nazwę.
Zadaniem uczniów jest poznanie zasad nazewnictwa alkanów. Uczniowie mogą korzystać dodatkowo z zawartości e‑materiału.Po zbudowaniu modeli uczniowie zamieniają się miejscami z członkami innej grupy i próbują nazwać skonstruowane przez inne grupy modele.
Po skończonej pracy uczniowie zastanawiają się w parach, jakie mogą być zalecane zasady nazewnictwa alkanów.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel wspólnie z uczniami podsumowuje omawiany na lekcji materiał.
Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela, jakie zasady obowiązują podczas nazewnictwa alkanów, zapisują je na kartkach i przyczepiają techniką gadającej ściany. Dodatkowo określają czy przedstawione przez nauczyciela wzory grupowe lub strukturalne są poprawne (i ewentualnie dlaczego są błędne)
Uczniowie wykonują zadanie nr 2 e‑materiału oraz rysują dla osoby siedzącej obok wzór alkanu do nazwania i podają nazwę alkanu do narysowania wzoru strukturalnego lub grupowego.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują model alkanu i podpisują go nazwą.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Medium można zastosować podczas lekcji powtórzeniowej lub do podsumowania wiadomości w lekcji.
Materiały pomocnicze:
Program typu ChemSketch.
Za pomocą programu komputerowego typu ChemSketch zbuduj modele cząsteczek różnych alkanów, sprawdź czym różnią się od siebie ich systematyczne nazwy, zastanów się jakie zasady zaleca IUPAC podczas nazewnictwa alkanów.
W przypadku trudności w obsłudze programu skorzystaj z samouczka dostępnego w zasobach Internetu.
Wykonaj następujące operacje:
Narysuj (zbuduj) i przeprowadź proces optymalizacji przez program wzorów strukturalnych węglowodorów (możesz użyć opcji 2D i 3D).
Sprawdź nazwę nadaną przez program Twoim modelom.
Zastanów się, jakimi regułami należy się kierować podczas nazewnictwa związków organicznych.