Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.4.10.5

Imię i nazwisko autora: Magdalena Agnetta

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: „Der zwölfte Mann” – die wichtige Rolle der Fans/”Dwunasty zawodnik” – ważna rola kibiców

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat imprez sportowych oraz roli fanów w sporcie.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu, pozytywne i negatywne skutki uprawiania sportu);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
7) wyraża i opisuje uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do sytuacji.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, złość, zdziwienie, nadzieję, obawę, współczucie);
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia najpopularniejsze wydarzenia sportowe na świecie;

  • analizuje rolę i zachowanie fanów podczas imprez sportowych;

  • opisuje wydarzenie sportowe, w którym brał udział.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • sam decyduje, jak wykonać opis osoby;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje umiejętności z innych przedmiotów szkolnych na lekcji języka niemieckiego.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie,

  • ćwiczenie (łączenie fragmentów zdań ze sobą, pisanie e‑maila),

  • rozumienie informacji, np. czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów,

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet,

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. tłumaczenie wyrazów, uogólnianie,

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, np. robienie streszczeń i notatek, zaznaczanie, podkreślanie, zakreślanie kolorem,

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – pogadanka, praca ze źródłem drukowanym,

  • metoda aktywizująca – dyskusja dydaktyczna, dyskusja panelowa, burza mózgów,

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy.

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • plenum,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat starożytnego sportowca.

  • Nauczyciel wprowadza niemieckie pojęcia związane z tematem fanów oraz dopingiem (anfeuern, Fan, Zuschauer, Banner). Zapisuje te nazwy w widocznym dla wszystkich miejscu.

  • Stosując metodę burzy mózgów, nauczyciel zachęca uczniów do wspólnego utworzenia listy z odpowiedziami na pytania: Warum feuern wir Sportler an? Was ist die Rolle der Fans im Sport? Nauczyciel zapisuje je na tablicy.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem Endlich wieder Fußball live! i uzupełniają go odpowiednio wyrazami i zwrotami z Übung 1.

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby czytając tekst ponownie, znaleźli w nim kwestie odnoszące się do roli kibiców w sporcie.

  • Uczniowie porównują podane w tekście kwestie z tym, co sami stworzyli podczas burzy mózgów. Jeśli w tekście źródłowym pojawiły się nowe aspekty, uczniowie dopisują je do swoich pomysłów.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy główne zagadnienia katalogu, np. Australian Open, Super Bowl, NBA, Fußballweltmeisterschaft. Uczniowie dobierają się w pary. Każda para formułuje na osobnych karteczkach po jednym zdaniu do każdego z podanych haseł, a następnie zawiesza karteczkę przy odpowiednim haśle. Wybrani uczniowie podchodzą do tablicy i odczytują wszystkie zdania, które zostały sformułowane do poszczególnych haseł.

  • Uczniowie zapoznają się z katalogiem – oglądają zdjęcia, czytają i słuchają informacji do każdego hasła.

  • Uczniowie sprawdzają indywidualnie stopień zrozumienia treści katalogu, wykorzystując do tego Übung 1‑2 w części Katalog interaktywny. Uczniowie wskazują, czy dana wypowiedź jest prawdziwa, czy fałszywa, oraz łączą opis ze zdjęciem.

  • Uczniowie rozwiązują Übung 3 w części Katalog interaktywny – tłumaczą fragmenty zdań na język niemiecki. Wybrani uczniowie czytają rozwiązania na forum klasy.

c) Faza podsumowująca

  • Nauczyciel wraca z uczniami do stworzonej na początku lekcji listy odpowiedzi. Pyta uczniów:

    • Möchtet ihr die Antworten noch um etwas ergänzen?

    • Welche Informationen fandet ihr in der heutigen Lektion am interessantesten?

Praca domowa

W ramach Aufgabe 7 uczniowie opisują zdjęcie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: uczeniowie wypisują swoje skojarzenia na podstawie samych zdjęć, bez możliwości przeczytania lub odsłuchania opisów;

  • w trakcie lekcji: nauczyciel dzieli uczniów na dwie grupy, a następnie proponuje zabawę w pytanie–odpowiedź; zabawa polega na zadawaniu przez nauczyciela pytań, które pojawiły się w katalogu; jeśli grupa zna odpowiedź na pytanie, wówczas jej przedstawiciel podnosi rękę i albo sam odpowiada, albo wskazuje osobę z grupy, która w imieniu grupy odpowie na pytanie; przed rozpoczęciem gry uczniowie otrzymują czas na przygotowanie się do niej - korzystając z katalogu, notują wyrazy i zwroty, które będą mogli wykorzystać podczas udzielania odpowiedzi; grupa, która udzieli prawidłowej odpowiedzi na pytanie, otrzymuje punkt;

  • po lekcji: uczeń powtarza nowo poznane słownictwo oraz przygotowuje i opis (oraz zdjęcie) znanego wydarzenia sportowego, które nie zostało ujęte w katalogu.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik