Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.4.11.2

Imię i nazwisko autora: Magdalena Sieradz

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Wie fühlst du dich? / Jak się czujesz?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie i doskonalenie umiejętności opisywania i wypowiadania się na temat chorób (przeziębienie i grypa) i związanych z nimi symptomów.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
7) wyraża uczucia i emocje;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • wymieni symptomy przeziębienia/grypy;

  • opisze czyjeś samopoczucie;

  • napisze e‑mail do koleżanki/kolegi, w którym poinformuje o swojej chorobie.

Cele motywacyjne:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • pracuje na autentycznych materiałach językowych;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • czytanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego - tłumaczenie słów.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: wyjaśnianie, praca ze źródłem drukowanym, praca z nagraniem audio;

  • praktyczna – techniki: metoda aktywizująca – drama;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • fiszki.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło: Tee gegen Erkältung. Wyjaśnia słowo „Erkältung”, a następnie pyta uczniów, jakie składniki powinny się znaleźć w herbatce na przeziębienie. Uczniowie podają słowa w języku polskim. Jeśli nie znają ich niemieckich odpowiedników, podaje je nauczyciel i zapisuje na tablicy w języku niemieckim (languaging).

  • Uczniowie porównują swoje pomysły z tekstem ze wstępu „Czy wiesz, że...”. Lista składników herbaty na przeziębienie jest uzupełniana, o ile tekst zawiera składniki, które nie były dotychczas wymienione.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie analizują obrazki z części Przeczytaj. Pracując w grupach 3‑osobowych, opisują, co widzą na obrazkach. W razie trudności nauczyciel wspiera uczniów językowo (languaging) i zapisuje ich hipotezy na temat przedstawionej na obrazkach sytuacji na tablicy.

  • Uczniowie czytają tekst z części Przeczytaj i porównują jego treść z własnymi przemyśleniami na temat zaprezentowanej na obrazkach ilustracji. Następnie rozwiązują Übung 1‑3 w części Przeczytaj.

  • Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy. Jedna grupa koncentruje się na wypowiedziach mamy zawartych w pliku audio, druga na wypowiedziach Fabiana. Podczas słuchania uczniowie starają się wynotować kluczowe słowa z ich wypowiedzi. Następnie sprawdzają poprawność słów i wyrażeń z transkrypcją. Wyniki pracy grupowej omawiane są na forum klasy.

  • Uczniowie słuchają tej części pliku audio, w której Fabian odwiedza lekarza. Podczas słuchania notują w dwóch grupach wypowiedzi Fabiana i lekarza i ponownie sprawdzają poprawność wykonania zadania z transkrypcją tekstu. Wyniki pracy grupowej omawiane są na forum klasy.

  • W celu utrwalenia nowego słownictwa uczniowie wykonują ćwiczenia z części Sprawdź się (Aufgabe 1, 3 i 5).

  • Uczniowie pracują w parach i wybierają jedną z sytuacji:

  1. Fabian skarży się mamie lub babci na złe samopoczucie i podaje symptomy swojej choroby;

  2. Fabian jest u lekarza, opowiada o swoich dolegliwościach, zaś lekarz daje mu zalecenia. Następnie, wykorzystując elementy dramy, przygotowują scenki: rozmowa z mamą/babcią lub wizyta u lekarza.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie prezentują swoje scenki na forum.

Praca domowa:

  • Aufgabe 8 w części Sprawdź się ma charakter podsumowujący. Ponieważ pisanie na lekcji zajmuje dużo czasu, warto to ćwiczenie zadać jako pracę domową.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: tekst z pliku audio jest językowo dość wymagający; warto zachęcić szczególnie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi takimi jak niedosłuch, deficyt przetwarzania fonologicznego, czy trudności z koncentracją, do zapoznania się z plikiem audio i załączoną do niego transkrypcją przed lekcją; nauczyciel może przekazać uczniom ze SPE karteczki z taką informacją na koniec poprzedniej lekcji;

  • w trakcie lekcji: plik audio służy jako model tekstowy do przygotowania i zaprezentowania własnych scenek dotyczących symptomów choroby i wizyty u lekarza;

  • po lekcji: kilkakrotne odsłuchiwanie pliku tekstowego może służyć ćwiczeniu wymowy i intonacji oraz powtórzeniu słownictwa.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik