Numer e‑materiału: 2.5.10.4

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Sportsachen sind wichtig! / Sprzęt sportowy jest ważny!

Grupa docelowa: II poziom edukacyjny, klasa V, poziom językowy A1+

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat sportu i jego uprawiania, dyscyplin oraz sprzętu sportowego.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencja w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni sportowców i sportsmenki;

  • przedstawi przykłady sprzętów sportowych;

  • opowie o wybranej dyscyplinie sportowej.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe;

  • strategie kognitywne;

  • strategie społeczne.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca: pogadanka, opis, praca z tekstem czytanym, wyjaśnienie;

  • praktyczna: odpowiedzi na pytania, pisanie krótkiej informacji tekstowej;

  • aktywizująca: karta zadań interaktywnych, burza mózgów;

  • programowana: multimedialne z użyciem komputera/telefonu komórkowego.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby opisali zdjęcie otwierające, stawiając im następujące pytania: Wer ist auf dem Bild? Wo befindet sich die Person? Welche Sportart treibt sie? Welche Sportsachen braucht sie?

  • Nauczyciel prosi o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że …” o wydatkach Niemców na sprzęt sportowy. Pyta uczniów, czy wiedzą, ile pieniędzy wydają na sprzęt Polacy lub członkowie ich rodzin. Nowe słówka i zwroty zostają przez nauczyciela zapisane na tablicy, następnie uczniowie zapisują słownictwo w zeszycie i wraz z nauczycielem ćwiczą poprawną wymowę i intonację nowych słów poprzez powtórzenia chóralne.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu i znalezienie w nich zwrotów całkiem dla nich obcych. Słownictwo ponownie zostaje zapisane na tablicy i w zeszytach.

  • Uczniowie czytają tekst „Was braucht man zum Sporttreiben?”, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów wyjaśnionych przez nauczyciela. Nauczyciel zwraca ponownie uwagę w tej części lekcji na ważność wymowy i intonacji. Zachęca do powtórzeń parami zawartych w słowniczku wyrazów.

  • Nauczyciel prosi o pogrupowanie wyrażeń na sportowców, dyscypliny sportowe, sprzęt sportowy oraz inne.

  • Uczniowie dopasowują sprzęt sportowy do odpowiedniego sportowca lub dyscypliny sportowej. Następnie wykonują polecenia do tekstu w części Przeczytaj (Übung 1‑2).

  • Uczniowie pracują z mapą pojęć i wykonują parami polecenia do Mapy pojęć. Na podstawie Übung 1 i 3 w części Mapa pojęć przygotowują dla innej grupy ćwiczenie z obrazkiem/zdjęciem/ilustracją znalezionymi w internecie. Jeśli lekcja odbywa się zdalnie, uczniowie wyszukują zdjęcia podczas zajęć. W przypadku lekcji stacjonarnej powinni wyszukać zdjęcia w domu i przynieść je na lekcję. Zadaniem uczniów jest wyszukanie potrzebnego słownictwa i stworzenie zagadki, w której należy dopasować bądź napisać nazwy rzeczy, które się na nim znajdują. Następnie grupy wymieniają się zadaniem, rozwiązują je i porównują z pierwowzorem stworzonym przez autorów zagadki.

  • Uczniowie używają nowe słownictwo w treści zadań w części Sprawdź się (Aufgabe 1‑6).

  • Propozycja interakcji: Uczniowie pracują w grupach, np. 4‑osobowych. Jeden uczeń mówi: Ich sehe etwas, was du nicht siehst i wyobraża sobie jakąś dyscyplinę sportu. Pozostali uczniowie mają możliwość zadania 10 pytań, dzięki którym powinni odgadnąć, o jaką dyscyplinę sportu chodzi. Pytania muszą mieć charakter rozstrzygający:

  • Braucht man dazu einen Helm?

  • Braucht man dazu spezielle Brille? etc.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie wypowiadają się na temat posiadanego przez nich sprzętu sportowego. Robią to na forum, zgodnie z wytycznymi w Aufgabe 7 w części Sprawdź się. Zadają pytania o dyscyplinę, odzież i sprzęt sportowy zgodnie z wytycznymi w Aufgabe 8 oraz opowiadają o jednej z dyscyplin na podstawie stworzonych pytań.

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Czego się dzisiaj nauczyliście?, oczekując od uczniów wymienienia słownictwa, które zapamiętali podczas odbytej lekcji. Ponowne powtórzenia chóralne są dobrą metodą na powtórzenie trudnego słownictwa, z którym uczniowie mieli największy problem.

Praca domowa:

Znajdź fotografię przedstawiającą sportowca lub sportsmenkę. Wklej ją do zeszytu i podpisz nazwami sprzętu sportowego, którego ta osoba używa uprawiając sport.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: Nauczyciel prosi uczniów o wypisanie znanych pojęć sportowych podzielonych na następujące kategorie: sportowcy i sportsmenki, dyscypliny sportowe, sprzęt sportowy, następnie porównują zestawienie z mapą myśli;

  • w trakcie lekcji: Uczniowie wykorzystują wcześniej przygotowane i opisane zdjęcia/ilustracje/obrazki i tworzą galerię. Odwiedzają parami poszczególne pozycje i pytają siebie wzajemnie, jaka dyscyplina jest przedstawiona, jaki sprzęt oraz jakie ubranie są potrzebne do jej uprawiania. Zadają również pytania o uprawianą dyscyplinę sportową przez kolegę/koleżankę oraz posiadany przez nią/niego sprzęt sportowy. W rozmowach korzystają ze słownictwa zawartego w mapie pojęć. Mapa pojęć jest zaprezentowana na tablicy multimedialnej. W razie braku słownictwa podczas wypowiedzi każdy uczeń ma ją natychmiast do dyspozycji;

  • po lekcji: Uczniowie tworzą w grupach trzyosobowych katalog słówek z lekcji na www.quizlet.com i wykorzystują przy tym słownictwo z mapy pojęć.

Indeks górny Źródło: Contentplus >Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec