Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.2.4.2

Imię i nazwisko autora: Magdalena Agnetta

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Die Vier‑Tage‑Woche – ein Arbeitsmodell für die Zukunft? / Czterodniowy tydzień pracy – przyszłościowy model pracy?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat czasu pracy oraz zalet modelu czterodniowego tygodnia pracy.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4) praca (np. zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu, poszukiwanie pracy, warunki pracy i zatrudnienia);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
6) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
7) wyraża i opisuje uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • kategoryzuje wyzwania i rozwiązania dotyczące modelu pracy;

  • charakteryzuje model czterodniowego tygodnia pracy;

  • analizuje zalety czterodniowego tygodnia pracy.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • pracuje w oparciu na autentycznych materiałach językowych;

  • otrzymuje informację zwrotną o swoich postępach w nauce;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji – czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • centralizowanie procesu uczenia – utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanym;

  • tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne,

  • podejście humanistyczne,

  • aktywizująca – burza mózgów,

  • podająca – praca z tekstem źródłowym,

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel poleca uczniom z wyprzedzeniem, aby przygotowali definicje wyrazów: die Arbeitszeit, arbeitsam, übermüdet i berufstätig oraz zastanowili się, jaka liczba przepracowanych godzin w tygodniu jest odpowiednia zarówno dla pracownika, jak i szefa.

  • Podczas lekcji nauczyciel prosi uczniów, aby zdefiniowali podane wyrazy. Następnie rozpoczyna krótką rozmowę na temat czasu pracy. Nauczyciel zapisuje na tablicy (lub ekranie komputera, jeśli nauka odbywa się zdalnie) liczbę godzin pracy podanych przez uczniów.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przeczytali tytuł tekstu w sekcji Przeczytaj oraz odpowiedzieli na pytanie Wovon handelt der Text? Uczniowie snują przypuszczenia, które nauczyciel zapisuje na tablicy, następnie czytają tekst Arbeitsmodell der Zukunft i zaznaczają w nim informacje na temat czasu pracy w przeszłości oraz w dzisiejszych czasach. Swoje zaznaczenia porównują w parach.

  • W celu doskonalenia umiejętności rozumienia szczegółowego tekstu uczniowie dopasowują nagłówki do poszczególnych fragmentów tekstu, zaznaczają, czy zdania są zgodne z tekstem, dopasowują, co jest wyzwaniem, a co rozwiązaniem (Übung 1–3 z sekcji Przeczytaj).

  • Uczniowie analizują tytuł ilustracji interaktywnej, a następnie zapisują skojarzenie słowne jako odpowiedź na pytanie: Wie lange arbeiten die Europäer? Wo arbeitet man in Europa am längsten?

  • Następnie uczniowie w parach zapoznają się z ilustracją interaktywną, przyporządkowują nazwy państw do kategorii (tygodniowy czas pracy, nadgodziny, najdłuższy czas pracy, najkrótszy czas pracy) zaznaczają, czy zdania są zgodne z informacjami w multimedium, uzupełniają tekst o nadgodzinach podanymi wyrazami (Übung 1–3 z sekcji Ilustracja interaktywna).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie zostają podzieleni na grupy. Każda grupa otrzymuje do dyskusji pytanie: Sollte man 4‑Tage Woche einführen? Uczniowie mają za zadanie zebranie argumentów popierających daną tezę oraz zaprezentowanie ich na forum. Po prezentacji nauczyciel prowadzi z klasą rozmowę podsumowującą na temat czasu pracy. Odwołuje się przy tym do danych podanych przez uczniów na początku lekcji oraz zapisanych na tablicy.

Praca domowa

Uczeń ma za zadanie przygotowanie wystąpienia w stylu TED Talks na temat: 4‑Tage‑Woche – eine Chance für übermüdete Mitarbeiter.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: uczeń powtarza zwroty przydatne podczas analizowania statystyki;

  • w trakcie lekcji: uczniowie opisują wybrany wykres, używając danych procentowych oraz słownictwa związanego z tematem czasu pracy;

  • po lekcji: uczniowie wykorzystują nowo poznane słownictwo podczas przygotowywania wystąpienia w stylu TED Talks (praca domowa).

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik