Numer e‑materiału: 2.4.1.1

Imię i nazwisko autora: Katarzyna Drausal

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Hallo! Guten Tag! / Cześć! Dzień dobry!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:
Umiejętność witania i żegnania się z różnymi osobami o różnych porach dnia.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia kraje, w których mówi się w języku niemieckim;

  • dopasowuje formy powitania i pożegnania do odpowiednich krajów;

  • demonstruje, jak można przywitać się i pożegnać z różnymi osobami.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • wykorzystanie zajęć z języka obcego nowożytnego do rozwijania wrażliwości międzykulturowej oraz kształtowania postawy ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur;

  • zachęcanie uczniów do samooceny własnej pracy i stosowania różnych technik służących uczeniu się;

  • tworzenie i wykorzystywanie takich zadań językowych, które będą stanowiły ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych, oraz stwarzanie sytuacji edukacyjnych sprzyjających poznawaniu i rozwijaniu przez uczniów własnych zainteresowań oraz pasji.

Strategie uczenia się:

  • używanie skojarzeń wzrokowych;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym, np. angielskim, tłumaczenie słów, uogólnianie;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim.

Metody i formy pracy:

  • podająca – techniki: pogadanka, opis, odczyt, wyjaśnianie, praca ze źródłem drukowanym;

  • eksponująca – metoda projektów, film;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji zajęć:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel pyta uczniów, jak witają się i żegnają ludzie w Polsce. Stara się w ten sposób uwrażliwić uczniów na różne konteksty powitań i pożegnań. Następnie nauczyciel zapisuje na tablicy wyrażenia: Grüß Gott, Moin, Grüezi, Hoi, Servus, Hallo, Guten Tag i pyta uczniów, z czym im się te zwroty kojarzą i czy znają niektóre z nich.

  • Następnie nauczyciel proponuje wykonanie Übungen 1, 2 i 3 w części Przeczytaj.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel wyświetla „mapę pojęć” i mówi uczniom, że przeprowadzi głosowanie: które powitania/pożegnania pasują do którego kraju niemieckojęzycznego - Niemiec, Austrii, Szwajcarii i Liechtensteinu. Rozdaje im cztery kolorowe karteczki. Każda karteczka reprezentuje inny kraj (np. żółta to Niemcy, czerwona – Austria itd.). Zadaniem uczniów jest zapisanie na karteczce w danym kolorze powitań, które ich zdaniem pasują do kraju reprezentowanego przez ten kolor. Następnie uczniowie wrzucają kartki do czterech „urn wyborczych” (pudełek). Nauczyciel wyznacza uczniów, którzy liczą „głosy”. W przypadku nauki zdalnej głosowanie może odbyć się np. na czacie.

  • Następnie nauczyciel zaznacza na mapie pojęć właściwe rozwiązania i pyta, którzy uczniowie tak właśnie typowali. Te osoby będą mogły czuć się zwycięzcami głosowania.

c) Faza podsumowująca:

  • Po utrwaleniu wyrażeń oznaczających powitania z różnych krajów niemieckojęzycznych (z wykorzystaniem ćwiczeń w części Sprawdź się) uczniowie dobierają się w pary. Nauczyciel wprowadza metodę dramy i proponuje, aby każda para zaprezentowała miniscenkę dotyczącą powitania. Pozostali uczniowie mają za zadanie odgadnąć: z jakiego regionu to powitanie pochodzi, jakiej pory dnia dotyczy oraz kto i w jakiej sytuacji je wypowiada.

Praca domowa:

  • W ramach powtórzenia uczniowie wykonują Aufgaben 6 i 7 z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: zweryfikowanie swojej wiedzy na temat geografii państw niemieckiego obszaru językowego;

  • w trakcie lekcji: weryfikowanie hipotez uczniów dotyczących różnych powitań i pożegnań, wprowadzenie nowych zwrotów, wykorzystanie zwrotów z mapy pojęć do odegrania scenek;

  • po lekcji: wykorzystanie do utrwalenia i powtórzenia słownictwa z danego zakresu.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec