Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.4.6

Imię i nazwisko autora: Lena Wilkiewicz

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Wie kann man berufliche Kontakte knüpfen?/Jak można nawiązywać kontakty zawodowe?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność udzielania wskazówek dotyczących nawiązywania znajomości.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania, osobisty system wartości, autorytety);
4) praca (np. zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu, poszukiwanie pracy, warunki pracy i zatrudnienia);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
10) pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
4) przedstawia publicznie w języku obcym wcześniej przygotowany materiał, np. prezentację, film.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

  • kompetencje w zakresie przedsiębiorczości.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • podaje wskazówki, jak nawiązywać kontakty w nowej pracy;

  • proponuje przejście na „ty”, przyjmie lub odrzuci propozycję;

  • charakteryzuje typy współpracowników.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu i dźwięku (wprowadzanie słów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych, tworzenie ilustracji);

  • ćwiczenie (tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdań ze sobą);

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych - niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w  języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. tworzenie nowych słów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy.

Metody/techniki nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: opis, wyjaśnianie;

  • ewaluacji: walizka i kosz;

  • aktywizująca: stacje uczenia się;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer/laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • walizka i kosz,

  • stacje tematyczne przygotowane według materiału w scenariuszu,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat sposobów nawiązywania nowych kontaktów.

b) Faza realizacyjna

  • Realizując temat Wie kann man berufliche Kontakte knüpfen?, nauczyciel może wykorzystać metodę stacje uczenia się. Nauczyciel dzieli klasę na 3‑osobowe grupy, przygotowuje stacje, rozdzielając na stołach zadania do poszczególnych stacji. Schemat podziału:

  • Stacja pierwsza: sekcja Przeczytaj: tekst, Übungen 1 i 2.
    Uczniowie czytają tekst, przyporządkowują tytuł do fragmentu, dopasowują również zwroty z tekstu w Aufgabe 2.

  • Stacja druga: z części Przeczytaj Übung 3 i z sekcji Sprawdź się Aufgaben 1 i 5.
    Zadaniem uczniów jest wpisanie informacji do tabeli, zaznaczenie prawidłowego wyrazu oraz znalezienie podpisów.

  • Stacja trzecia: Ilustracja interaktywna: Aufgaben 1 i 2.
    Zadaniem uczniów jest nazwać typy współpracowników zgodnie z obrazkami oraz połączyć odpowiednio nazwy.

  • Stacja czwarta: Ilustracja interaktywna: Aufgabe 3 .
    Uczniowie przyporządkowują odpowiednie cechy charakteru do każdego typu pracownika.

  • Stacja piąta: sekcja Sprawdź się Aufgaben 2, 3 i 4.
    Uczniowie słuchają wypowiedzi i decydują, czy te osoby przyjmują czy odrzucają propozycję, łączą zdania, tworzą zdania ze spójnikiem sodass.

  • Stacja szósta: Sprawdź się Aufgabe 6.
    Uczniowie łączą wyrazy, które do siebie pasują, tworząc zwroty.

  • Stacja siódma: Aufgabe 7 z sekcji Sprawdź się.
    Uczniowie tłumaczą wyrazy w nawiasach i uzupełniają luki w tekście.

  • Stacja ósma: Sprawdź się Aufgabe 8.
    Uczniowie, patrząc na obrazki, reagują językowo, zapisują odpowiedzi na kartce.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w parach tworzą krótkie dialogi, w których reagują w sytuacjach komunikacyjnych, proponując przejście na „ty”.

  • W ramach ewaluacji zajęć nauczyciel może wykorzystać metodę walizka i kosz. Uczniowie otrzymują rysunki walizki oraz kosza i zapisują na walizce elementy, które podobały im się na lekcji, natomiast na koszu elementy, które ich zdaniem są zbędne.

Propozycja pracy w warunkach stacjonarnych:

Odgrywanie ról: wcielanie się w dany typ pracownika i werbalne prezentowanie typowych dla nich komunikatów na forum, tak by pozostali uczniowie odgadli, o jaki typ chodzi; spontaniczne reagowanie językowe: proponowanie przejścia na „ty” – przyjmowanie i odrzucanie propozycji.

Praca domowa

W ramach pracy domowej uczeń opracowuje pięciopunktowy poradnik - ma za zadanie wybrać pięć jego zdaniem najistotniejszych zasad zachowania się podczas nawiązywania znajomości. W zadaniu należy krótko je opisać, podać przykłady proponowanego reagowania.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej

  • Przed lekcją: zaciekawienie tematem, zainicjowanie burzy mózgów. Uczniowie przygotowują galerię zdjęć różnych typów pracowników oraz zapisują pod danym zdjęciem/obrazkiem zwroty opisujące dany typ pracownika.

  • W trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm), baza leksykalna ułatwiająca wykonywanie ćwiczeń. Uczniowie odgrywają role: wcielają się w dany typ pracownika i werbalnie prezentują typowe dla nich komunikaty na forum, tak by pozostali uczniowie odgadli, o jaki typ chodzi.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu, forma wizualna „notatki” z lekcji.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik