Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.4.11.2

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Alternative Heilmethoden/Alternatywne metody leczenia.
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres rozszerzony, poziom językowy B2+/C1

Cel ogólny lekcji: Umiejętność informowania i wypowiadania się na temat alternatywnych metod leczenia.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.R Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie rozszerzonym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych – w tym związków frazeologicznych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie różnorodne złożone wypowiedzi ustne wypowiadane w naturalnym tempie oraz różnorodne złożone wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy w miarę złożone, spójne i logiczne, płynne wypowiedzi ustne oraz w miarę złożone, bogate pod względem treści, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w różnorodnych, również złożonych i nietypowych sytuacjach oraz reaguje w formie w miarę złożonego tekstu pisanego w różnorodnych sytuacjach, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych – w tym związków frazeologicznych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby – w tym choroby cywilizacyjne, ich objawy i leczenie, niepełnosprawność, uzależnienia, pierwsza pomoc w nagłych wypadkach);
II. Uczeń rozumie różnorodne złożone wypowiedzi ustne wypowiadane w naturalnym tempie:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie różnorodne złożone wypowiedzi pisemne:
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy w miarę złożone, spójne i logiczne, płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
V. Uczeń tworzy w miarę złożone, bogate pod względem treści, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. e‑mail, list prywatny, list formalny – w tym list motywacyjny, życiorys, CV, wpis na blogu, opowiadanie, recenzję, artykuł, rozprawkę):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
8) stawia tezę, przedstawia w logicznym porządku argumenty za i przeciw danej tezie lub rozwiązaniu, kończy wypowiedź konkluzją;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • przeanalizuje opinie różnych osób na temat medycyny alternatywnej;

  • scharakteryzuje wybrane metody terapii alternatywnych;

  • oceni znaczenie korelacji medycyny z alternatywnymi metodami leczenia.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości,

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem,

  • sam decyduje, w jaki sposób zbierze informacje,

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik – używanie obrazu i dźwięku obok wyrazów (używanie skojarzeń wzrokowych, stosowanie słów kluczowych, wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych);

strategie kognitywne:

  • stosowanie technik strukturalnych – wybierania najistotniejszych elementów, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

strategie społeczne:

  • zadawanie pytania (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, o poprawienie błędów),

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie językowym).

Metody i formy pracy:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistycznie;

  • podająca: pogadanka, wyjaśnianie, praca z teksten źródłowym, prezentacja;

  • aktywizująca: burza mózgów, dyskusja dydaktyczna – panelowa, „Gruppenpuzzle” (grupy ekspertów);

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, np. laptop z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • zdjęcia przedstawiające różne formy terapii,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (prezentacja multimedialna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel dzieli uczniów na 3 grupy i zachęca uczniów do obejrzenia przygotowanych przez siebie zdjęć przedstawiających różne formy terapii. Każda grupa otrzymuje inne zdjęcia. Zadaniem każdej grupy jest przygotowanie listy wyrazów, które mogłyby posłużyć do opisu tych fotografii. Następnie grupy wymieniają się zdjęciami i ponownie notują wyrazy.

  • Przedstawiciel pierwszej grupy czyta zanotowane wyrazy, a przedstawiciel każdej kolejnej grupy uzupełnia tylko te, które nie pojawiły się wcześniej. Nauczyciel zapisuje te wyrazy na tablicy, tworząc w tej sposób słowniczek/mapę pojęć.

  • Następnie nauczyciel prosi uczniów o podzielenie się informacjami na temat doświadczeń (własnych lub członków ich rodziny) odnośnie wybranych metod terapii alternatywnych (burza mózgów). Uczniowie mogą wykorzystać słownictwo zapisane na tablicy.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie czytają tekst źródłowy, starając się zrozumieć jego treść (w razie potrzeby mogą skorzystać ze słowniczka). Nauczyciel zachęca uczniów do krótkiej wymiany zdań na temat przeczytanego tekstu, zadając pytania, np. Czego dowiedziałeś/aś się z tekstu? Z którymi stwierdzeniami z tekstu się zgadzasz? Co już wiedziałeś/wiedziałaś? (Was hast du aus dem Text erfahren? Welchen Aussagen aus dem Text stimmst du zu? Was hast du bereits gewusst?) Uczniowie wskazani przez nauczyciela odpowiadają na zadane pytania.

  • Następnie uczniowie w parach rozwiązują zadania do tekstu – Übung 1‑3 w części Przeczytaj, sprawdzając tym samym poziom zrozumienia tekstu. Uczniowie przyporządkowują informacje do poszczególnych bohaterów tekstu, określają, czy informacje są zgodne z tekstem, pracują ze słownictwem, uzupełniają zdania.

  • W kolejnej części lekcji uczniowie zapoznają się z multimedium (prezentacja multimedialna). Najpierw wszyscy uczniowie oglądają, czytają informacje i słuchają nagrań do poszczególnych slajdów.

  • Następnie uczniowie sprawdzają stopień zrozumienia prezentacji, wykonując Übung 1‑3 w części Prezentacja multimedialna. Wskazani przez nauczyciela uczniowie czytają na forum swoją wypowiedź pisemną do Übung 3.

  • W tej częśi lekcji nauczyciel stosuje metodę „Gruppenpuzzle” (grupy ekspertów). W tym celu należy podzielić klasę na 5 grup. Osoby w każdej grupie muszą zostać tak samo nazwane (mogą być to określenia numeryczne – np. jedynki, dwójki itd.). Przy stolikach spotykają się poszczególne osoby z danej grupy, tworząc tzw. grupę ekspertów (np. jedynki) i opracowują wspólnie jedno zagadnienie – w tym przypadku dwie pierwsze metody terapii alternatywnej z prezentacji multimedialnej. Każda grupa ekspertów opracowuje dwie metody terapii z prezentacji, przydzielone przez nauczyciela. Oprócz informacji zawartych w prezentacji grupy mogą korzystać z innych źródeł, np. internetu. Po 10 minutach każdy „ekspert” wraca do swojej grupy i relacjonuje, czego dowiedział się, wyjaśnia niezrozumiałe zwroty i zapisuje wszystko na wcześniej przygotowanej planszy. W ten sposób uczniowie niejako układają puzzle i tworzą spójną całość. Poszczególne części prezentacji zostają następnie omówione przez chętnych uczniów na forum, a grupy uzupełniają ewentualnie brakujące informacje. Nauczyciel czuwa nad czasem, jakością pracy w grupach oraz koryguje błędy.

c) Faza podsumowująca

  • Podsumowaniem lekcji może być dyskusja panelowa na temat wad, zalet, niebezpieczeństw alternatywnych metod leczenia, znaczenia braku badań naukowych, a także rozwoju i znaczenia medycyny. W tym celu zalecany jest podział uczniów na grupę ekspertów oraz publiczność. Moderatorem dyskusji może zostać nauczyciel.

Praca domowa

  • Uczniowie wykonują w domu Aufgabe 7 lub 8 w części Sprawdź się. Uczniowie piszą wiadomość e‑mail do kolegi/koleżanki na temat metody leczenia, o której przeczytali artykuł lub piszą rozprawkę na temat Alternatywne metody leczenia tylko jako metody towarzyszące medycynie naukowej i nie bez wsparcia lekarza. Chętnym uczniom warto zaproponować zadanie polegające na wyszukaniu innych form terapii medycyny alternatywnej, które nie zostały uwzględnione w materiale i przygotowanie ich charakterystyki w formie prezentacji na następne zajęcia.

Materiały pomocnicze:

  • materiał autentyczny: https://www.youtube.com/watch?v=RO9Q3AdAjlg [dostęp 25.08.2023] lub https://m.thieme.de/viamedici/mitmachen-umfragen-umfragen-2014-20708/a/miniumfrage-1-14-glaubst-du-an-alternative-heilmethoden-20710.htm [dostęp 25.08.2023]

Uczniowie mogą pracować także z materiałem autentycznym z powyższych linków do stron internetowych. Materiał filmowy rozpoczyna krótki sondaż, w którym kilka osób udziela odpowiedzi na pytanie, dlaczego ludzie korzystają z usług osób leczących metodami niekonwencjonalnymi. Uczniowie analizują wypowiedzi, a następnie przeprowadzają podobny sondaż w klasie. W dalszej części filmu omawiane są różne formy niekonwencjonalnych terapii. Uczniowie przygotowują dodatkowe slajdy do prezentacji, uzupełniając prezentację informacjami omawianymi w filmie. Na podanej stronie internetowej: www.mthieme.de są prezentowane wyniki krótkiej ankiety na temat stanowiska wobec medycyny alternatywnej oraz zbiór komentarzy na temat niekonwencjonalnych metod leczenia. Uczniowie analizują komentarze, wybierają opinię, z którą się zgadzają i uzasadniają swój wybór lub opinię, która różni się od ich własnej i podają argumenty.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania prezentacji multimedialnej

  • Przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa. Uczniowie przygotowują opis zdjęć z prezentacji lub słuchają nagrań do pierwszych dwóch slajdów. Na tej podstawie wymyślają dalsze losy bohatera lub opisują metody leczenia, które mogliby zaproponować.

  • W trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm). Nauczyciel może wydrukować zdjęcia z prezentacji. Uczniowie tworzą własną historię/opowiadanie, układając zdjęcia w dowolnej kolejności.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Uczniowie wyszukują w internecie ogłoszenia różnych form medycyny alternatywnej i prezentują je kolegom i koleżankom.

Słownik