Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.5.4.1

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Mein Traumberuf / Mój wymarzony zawód

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A 1+

Cel ogólny lekcji

Rozwijanie umiejętności opisywania zawodów i miejsc pracy w zawodach.

Podstawa programowa

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4) praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, wybór zawodu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • wymieni nazwy zawodów i miejsc pracy;

  • poda przykłady czynności wykonywanych w zawodach;

  • stworzy tekst o zawodach i miejscach pracy w swojej rodzinie.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • odczuwa radość z możliwości stworzenia swojej pracy w sposób, jaki mu odpowiada;

  • sam decyduje, jak wykonać opis osoby.

Strategie uczenia się:

  • ćwiczenie - powtarzanie za nagraniem, naśladowanie rodzimych mówców;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu i pisaniu poprzez używanie mimiki i gestu;

  • współpraca z innymi kolegami na tym samym lub bardzo podobnym poziomie językowym.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: pogadanka, wyjaśnianie, praca z tekstem czytanym, praca z ilustracją interaktywną;

  • praktyczna – techniki: gry dydaktyczne, opowiadanie, karty „flash cards”, zabawy fonetyczne, uczenie się od rówieśników (peer‑teaching);

  • aktywizująca – techniki: wyrażanie opinii, odpowiadanie na pytania, odgadywanie;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy, SOS - zbieranie i systematyzowanie materiału, metoda indukcyjna;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prezentuje ilustrację do tekstu Ein Arzt arbeitet im Krankenhaus i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel umieszcza na tablicy karty z nazwami zawodów; karty są odwrócone napisem do tablicy (w nauczaniu zdalnym lub na tablicy interaktywnej można skorzystać z narzędzi takich jak Wakelet). Uczniowie podają znane im nazwy zawodów w języku niemieckim. Nauczyciel odkrywa kartę z podaną nazwą i inicjuje ćwiczenie poprawnej wymowy poprzez zmobilizowanie uczniów do powtórzeń chóralnych, a następnie indywidualnych (kilkoro uczniów).

  • Nauczyciel zachęca uczniów do przeczytania informacji „Czy wiesz, że…” na temat wymarzonych zawodów dziewczynek i chłopców w Niemczech. Następnie przeprowadza krótką rozmowę na temat wymarzonych zawodów uczniów. Jeśli uczniowie nie znają nazwy jakiegoś zawodu, nauczyciel pomaga i zapisuje słowa na tablicy.

  • Nauczyciel przeprowadza krótką zabawę w „głuchy telefon”: uczniowie stoją jeden za drugim w kilku krótkich rzędach. Uczeń w ostatnim rzędzie szepcze na ucho stojącemu przed nim uczniowi nazwę zawodu; ostatni w rzędzie uczeń najpierw zapisuje usłyszaną nazwę, a potem ją głośno odczytuje.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają indywidualnie tekst Ein Arzt arbeitet im Krankenhaus, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Przedstawiają treść tekstu na forum w języku polskim.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na pary. Uczniowie wykonują Übung 1‑3. w części Przeczytaj w celu sprawdzenia rozumienia tekstu oraz utrwalenia nowego słownictwa związanego z zawodami i miejscami ich wykonywania.

  • Nauczyciel dzieli tablicę na trzy części: DER -> WO? DIE -> WO? DAS -> WO?

  • Dotychczasowe pary łączą się w czwórki i wypisują z ilustracji interaktywnej najpierw rzeczowniki (według rodzajów; np. rzeczowniki rodzaju męskiego: DER KINDERGARTEN), a potem ich formę w celowniku z przyimkiem (np. IM KINDERGARTEN). Po wypełnieniu tabeli w grupach klasa wspólnie pod okiem nauczyciela uzupełnia dane na tablicy (metoda SOS).

  • Uczniowie odkrywają wspólnie znaczenie nowo poznanej konstrukcji gramatycznej: odmiana rzeczownika w celowniku (Dativ), analizując wspólnie zapis w Tipp zur Grammatik (metoda indukcyjna).

  • Uczniowie indywidualnie wykonują polecenia do części Ilustracja interaktywna, dotyczące kształcenia poprawnej wymowy i intonacji. W przypadku problemów nauczyciel pomaga uczniom.

  • Nauczyciel dokonuje podziału na grupy. Uczniowie wykonują najpierw pozostałe ćwiczenia utrwalające i rozszerzające słownictwo związane z nazwami zawodów i miejscami ich wykonywania oraz odmianą rzeczownika w celowniku. Następnie przygotowują zagadki dotyczące trzech zawodów. Każdy z członków grupy zapisuje je na kartce.

  • Uczniowie chodzą po klasie, starając się zadać swoją zagadkę jak największej liczbie uczniów z innych grup. Sami odgadują zagadki innych grup i „zbierają” jak najwięcej odpowiedzi na swoje pytania (metoda „spacer klasowy” w nauczaniu stacjonarnym; praca na czacie w nauczaniu zdalnym - uczniowie umieszczają swoje zagadki na czacie wspólnym; na indywidualny czat przesyłane są odpowiedzi).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie rysują odręcznie portret członka rodziny z atrybutem jego zawodu. Tworzą trzyzdaniowy tekst o tym, jaki zawód wykonuje dana osoba, co robi i gdzie pracuje. Uczniowie umieszczają swoją pracę w galerii na tablicy korkowej. W nauczaniu zdalnym przesyłają zdjęcia swojej pracy do galerii na wirtualnej tablicy.

Praca domowa

Uczniowie wykonują kolaż, w dowolnej formie, przedstawiający ich wymarzony zawód. Zadaniem uczniów jest napisanie trzech zdań o tym zawodzie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: nauczyciel prosi uczniów o zebranie słownictwa dotyczącego zawodów oraz miejsca ich wykonywania; uczniowie mogą skorzystać z ilustracji interaktywnej; jeśli nie znają jakiegoś słówka, korzystają ze słowniczka;

  • w trakcie lekcji: uczniowie przedstawiają przy pomocy pantomimy zawody, które zostały uwzględnione na ilustracji interaktywnej; pozostali uczniowie zgadują, o jaki zawód chodzi i podają pozostałe informacje, takie jak miejsce pracy i wykonywane w tym zawodzie czynności;

  • po lekcji: nauczyciel prosi o „dorysowanie” do ilustracji interaktywnej innych miejsc pracy (rozszerzamy „mapę” miasta).

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik