Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.7.5.1

Imię i nazwisko autora: Magdalena Agnetta

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Wie sieht dein Tag aus? / Jak wygląda twój dzień?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII,  poziom językowy A2+

Cel ogólny lekcji:

Kształtowanie umiejętności opisywania czynności życia codziennego oraz pory dnia.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3–6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • opowie o swoim dniu;

  • opisze podobieństwa i różnice pomiędzy swoim rytmem dnia oraz rytmem swoich przyjaciół lub rodziców;

  • wymieni pory dnia.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • sam decyduje, jak wykonać opis osoby;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne.

Strategie uczenia się

  • używanie obrazu i dźwięku - używanie skojarzeń wzrokowych;

  • ćwiczenie - łączenie zdania ze sobą,

  • rozumienie informacji - słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: pogadanka, opis;

  • problemowa – techniki: drama, sztuka, film, ekspozycja, pokaz;

  • praktyczna – techniki: metoda problemowa, metoda aktywizująca – gry dydaktyczne;

  • kognitywna – popełnianie błędów traktowane jest jako zjawisko naturalne związane z procesem uczenia się i potwierdzeniem na to, że proces ten ma miejsce – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca w plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Na początku lekcji nauczyciel dzieli klasę na grupy trzyosobowe. Każda grupa otrzymuje zestaw 10 karteczek, na których znajdują się czynności z poziomu językowego A1 związane z opisem dnia, np.: Musik/hören, Deutsch/lernen, Fußball/spielen, mit Freunden/telefonieren, eine Sms/schreiben. Uczniowie dopasowują rzeczownik do czasownika, następnie - wykorzystując technikę pantomimy - pokazują daną czynność, pozostali zgadują. W kolejnym etapie uczniowie ćwiczą strukturę: Spielst du Basketball? Ja/Nein. Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, przeczytali informację „Czy wiesz, że...” i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel dzieli klasę na grupy. Każda grupa otrzymuje zestaw obrazków (można wykorzystać materiał z ilustracji interaktywnej) prezentujących czynności związane z przebiegiem dnia: aufstehen/fernsehen/einkaufen. Uczniowie czytają tekst z części Przeczytaj, układają obrazki zgodnie z kolejnością zaprezentowaną w materiale źródłowym.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu.

  • Uczniowie odkrywają znaczenia nowo poznanej konstrukcji gramatycznej - czasowników rozdzielnie złożonych.

  • Uczniowie wykonują polecenia w części Ilustracja interaktywna:

    • łączą pytania z poprawnymi odpowiedziami;

    • odmieniają czasowniki rozdzielnie złożone;

    • opisują aktywności życia codziennego;

    • stosują zwroty i formy grzecznościowe.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie, pracując w parach, przygotowują 10 zdań P/F podsumowujących zrealizowany materiał, nauczyciel sprawdza poprawność zapisu, następnie przekazuje ćwiczenie kolejnej parze, która je rozwiązuje.

Praca domowa:

  • Uczeń ma za zadanie nagrać wypowiedź na temat tego, jak spędza swój dzień. Może być to relacja na bieżąco, np. „Ich stehe auf. Es ist noch früh. Jetzt, am Morgen, frühstücke ich. Ich esse...”

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa, wymyślenie kontekstu (sytuacji) lub dialogu do danej sytuacji przedstawionej na obrazku;

  • w trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm);

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu, opis historyjki do ilustracji „Co się dzieje później”, zredagowanie dialogu do sytuacji przedstawionej na ilustracji.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik