Numer e‑materiału: 2.8.13.2

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Wir haben die Pflicht, unseren Planeten zu schützen!/Mamy obowiązek chronić naszą planetę!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat ochrony środowiska.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenie i ochrona środowiska naturalnego);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia nazwy rodzajów odpadów;

  • przedstawia przykłady segregowania śmieci;

  • opisuje zasady segregowania śmieci w Polsce.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych – umiejscawianie nowych wyrażeń w kontekście,

  • używanie obrazu i dźwięku (tworzenie ilustracji),

  • ćwiczenie (wymowy i pisowni),

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów),

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet,

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego,

  • centralizowanie procesu uczenia się (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi),

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki),

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania (stwierdzenia o sobie „uczenie się języka niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”),

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody/techniki nauczania:

  • podejście komunikacyjne,

  • podeście międzykulturowe,

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, pogadanka, opis, wyjaśnienie,

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania, pisanie krótkiej informacji tekstowej,

  • aktywizująca – dyskusja,

  • kognitywna – popełnianie błędów traktowane jest jako zjawisko naturalne związane z procesem uczenia się i potwierdzeniem na to, że proces ten ma miejsce,

  • programowana – z użyciem komputera/telefonu komórkowego, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • kartka z nazwami odpadów,

  • czyste, zużyte opakowania.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel wyświetla uczniom zdjęcie z części Przeczytaj. Prosi o zapoznanie się z nim i zadaje pytanie Was wirfst du jeden Tag weg? i prosi uczniów o podanie kilku przykładów. Nauczyciel zachęca uczniów z tygodniowym wyprzedzeniem, aby zbierali czyste opakowania zużytych produktów. Do każdego rodzaju odpadu powinna być przygotowana kartka z jego nazwą. Po przyniesieniu opakowań oraz ich opisów na lekcję nauczyciel prosi, aby uczniowie wymienili się swoimi zestawami i dopasowali rodzaje śmieci do ich odpowiedników na kartce. Nauczyciel zaprasza uczniów będących autorami podpisów do sprawdzenia poprawności zadania. Następnie nauczyciel zachęca uczniów do powtórzeń chóralnych wybranych wyrażeń, uwzględniając także zaprezentowaną przez niego intonację, np. wyraz das Geschenkpapier uczniowie wymawiają głośno, die Glühbirne – cicho, die Plastikflasche – szybko, pozostałe wyrazy – bardzo powoli.

  • Nauczyciel mobilizuje uczniów do opisu zdjęcia otwierającego, stawiając im następujące pytania: Was ist auf dem Bild?, Wo kann man die Tonnen meistens sehen?, Was steckt drin?, Wie sind die Tonnen?.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej na temat śmieci produkowanych w gospodarstwie domowym. Pyta także, czy i w jaki sposób uczniowie i ich rodziny segregują śmieci.

  • Nauczyciel informuje uczniów, że lekcja będzie dotyczyła świata przyrody: ochrony środowiska naturalnego.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi o indywidualne przeczytanie tekstu z części Przeczytaj i zwrócenie uwagi na to, jakie typy odpadów i śmieci trafiają do tych samych pojemników. Uczniowie zapoznają się z treścią e‑maila. Nieznane wyrazy lub zwroty sprawdzają w słowniczku. Następnie omawiają na forum, jakie są zasady segregacji odpadów w Niemczech. Przy braku znajomości odpowiedniego słownictwa może to nastąpić także w języku polskim.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu w części Przeczytaj, które sprawdzają rozumienie tekstu:

    • określają, która informacja jest prawdziwa, a która fałszywa – Übung 1;

    • określają, która informacja jest zgodna z treścią tekstu - Übung 2;

    • uzupełniają informacje, jak odbywa się segregacja śmieci w Niemczech - Übung 3.

  • Ilustracja interaktywna pogłębia poruszone już na lekcji zagadnienie leksykalne. Nauczyciel prezentuje ilustrację interaktywną na tablicy multimedialnej i prosi uczniów o wspólne rozszyfrowanie, jakie rodzaje odpadów są na niej przedstawione.

  • Uczniowie pracują w parach. Sami wybierają kolejność wykonywanych ćwiczeń z części Ilustracja interaktywna, które poszerzają słownictwo związane z ochroną środowiska. Analizując ilustrację interaktywną, dopasowują nazwy odpadów do pojemników (Übung 1), decydują, które wyrażenie nie pasuje do pozostałych (Übung 2), określają, do którego pojemnika wędruje wyszczególniony odpad (Übung 3). Po sprawdzeniu przez nauczyciela wspólnie z uczniami ćwiczeń z części Ilustracja interaktywna, nauczyciel proponuje krótką zabawę. Uczeń A wybiera nazwę jednego z opadów dla ucznia B. Uczeń B ma odpowiedzieć pełnym zdaniem z pomocą ilustracji interaktywnej, gdzie wyrzucamy dany odpad, na przykład: Uczeń A: Der Briefumschlag, uczeń B: Der Briefumschlag gehört in die Papiertonne. Potem następuje zamiana ról.

  • W zestawie ćwiczeń interaktywnych w części Sprawdź się uczniowie utrwalają słownictwo (rodzaje śmieci i pojemników do ich segregacji) oraz konstrukcję bezokolicznikową z zu. Rozwiązują krzyżówkę - Aufgabe 1, uzupełniają dialog – Aufgabe 2, określają, które wyrazy należą do określonej kategorii – Aufgabe 3, wskazują rodzaj odpadu, który może trafić do wyznaczonego pojemnika – Aufgabe 4, określają, co znajduje się na zdjęciu – Aufgabe 5, określają, które wyrażenie nie pasuje do pozostałych – Aufgabe 6, opisują zasady, które obowiązują w Niemczech przy segregowaniu śmieci - Aufgabe 7.

c) Faza podsumowująca:

  • Zastosowanie wiedzy i umiejętności: Uczniowie pracują w czteroosobowych grupach i segregują przyniesione opakowania. Wrzucają je do pojemników symbolizujących kontenery do ich sortowania. Tam zamieszczają także kartki z zapisanymi na nich nazwami śmieci. Wykorzystują przy tym także zwroty z ilustracji interaktywnej, np. Die Plastiktüte gehört in die Kunststoff- und Metalltonne. Die Zeitung gehört in die Papiertonne. Der Aprikosenkern kommt in den Biomüll., itd.

Praca domowa:

W ramach Aufgabe 8 w części Sprawdź się uczeń opisuje (w formie e‑maila) sposób segregacji śmieci w Polsce.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z informacjami zawartymi w ilustracji interaktywnej, co ułatwi uczniom przygotowanie się do lekcji, przypomnienie znanych wyrażeń i zwrotów oraz oswojenie się z nowymi; nauczyciel informuje, że podczas analizy ilustracji interaktywnej uczniowie poznają słownictwo związane z segregowaniem śmieci;

  • w trakcie lekcji: uczniowie w grupach losują nazwę jednego z kontenerów z ilustracji interaktywnej i opowiadają, jakie rodzaje odpadów mogą do niego trafić;

  • po lekcji: powtórzenie materiału leksykalnego i gramatycznego; uczniowie tłumaczą kilka podyktowanych wcześniej przez nauczyciela zdań z języka polskiego na niemiecki; są one zarówno związane z nazwami odpadów, pojemników i segregacją śmieci, jak i konstrukcją bezokolicznikową z zu.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec