Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.12.3

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Mein Display ist zersplittert/Mój wyświetlacz jest zepsuty

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat problemów i usterek związanych z urządzeniami elektronicznymi.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. ludzie nauki, odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych oraz szanse i zagrożenia z tym związane);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia problemy i usterki związane z obsługą urządzeń elektronicznych;

  • wyjaśnia powody powstania problemów i usterek dotyczących urządzeń elektronicznych;

  • przedstawia proste sposoby rozwiązania problemów i usterek dotyczących urządzeń elektronicznych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • samodzielnie dokonuje oceny swoich umiejętności językowych;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik do zapamiętywania nowych wyrazów i ich znaczeń – używanie obrazu i dźwięku obok wyrazów (używanie skojarzeń wzrokowych, stosowanie słów kluczowych, wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, odtwarzanie dźwięków z pamięci, porównywanie dźwięków z naszego języka do dźwięków języka, którego się uczymy);

strategie kognitywne:

  • stosowanie technik strukturalnych – wybierania najistotniejszych elementów, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia wyrazów i struktur w tekstach słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

strategie społeczne:

  • zadawanie pytań osobom o oczekiwanych większych umiejętnościach językowych (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, o poprawienie błędów);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • kognitywizm;

  • grywalizacja;

  • podająca – opis, praca z tekstem źródłowym;

  • problemowa – gra edukacyjna (szukanie możliwości rozwiązania danego problemu);

  • praktyczna – metoda aktywizująca (burza mózgów), metoda sytuacyjna, skrzynka pytań;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (gra edukacyjna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat możliwości usunięcia lub naprawy usterek/problemów związanych z urządzeniami elektronicznymi.

  • Jako ciekawostkę nauczyciel podaje informację, że uszkodzenia wyświetlacza należą do najczęstszych usterek telefonów komórkowych.

  • Nauczyciel inicjuje na forum krótką dyskusję na temat najczęstszych usterek/problemów uczniów związanych z urządzeniami elektronicznymi, np. Welche Probleme hattet ihr bisher mit euren elektronischen Geräten? Welche Fehlermeldungen oder technische Schwierigkeiten begegnen euch besonders häufig? Habt ihr Tipps oder Lösungen, die euch geholfen haben, wenn eure Geräte nicht richtig funktionierten?

  • Nauczyciel zapisuje odpowiedzi uczniów w formie tabeli, w której nagłówkiem jednej kolumny są Fehler, a drugiej – Behebung.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z tytułem tekstu w części Przeczytaj. Następnie pyta: Welche Informationen erwartet ihr? Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie zapoznają się z fragmentami tekstu w Übung 1. Następnie czytają tekst, starając się uzupełnić luki fragmentami z Übung 1. W razie potrzeby korzystają ze słowniczka.

  • Nauczyciel pyta: Gibt es Informationen aus unserer Tabelle im Text? Was war neu? Was könnt ihr noch ergänzen? Wybrani uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie sprawdzają indywidualnie stopień zrozumienia treści tekstu, wykorzystując Übung 2 i 3 w części Przeczytaj. Uczniowie wskazują poprawną odpowiedź na podstawie informacji zawartych w tekście (Übung 2) oraz przygotowują opis typowych usterek i sposobów ich rozwiązania (Übung 3). Wybrani uczniowie prezentują wypowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie w parach grają w grę dydaktyczną i porównują swoje wyniki z sąsiednią parą uczniów.

  • Uczniowie indywidualnie sprawdzają stopień zrozumienia i zapamiętania informacji występujących w grze, wykorzystując do tego Übung 1–2 w części Gra dydaktyczna – łączą zdjęcie z opisem oraz uzupełniają tekst podanymi wyrazami.

  • Uczniowie w parach zadają sobie naprzemiennie pytania Was machst du, wenn dein …? Wykorzystują do tego także zdania z Übung 3.

c) Faza podsumowująca

  • Na zakończenie lekcji, w ramach podsumowania, nauczyciel proponuje skrzynkę pytań. Nauczyciel umieszcza w pudełku kartki z pytaniami dotyczącymi omawianego tematu (np. Was ist zu tun, wenn der Laptop nicht hochfährt?, Warum ist es wichtig, bei Wasserschäden das Gerät auszuschalten?, Was sollte man tun, wenn man das Problem mit dem Telefon nicht selbst diagnostizieren kann?, Welche Fehler können vermieden werden,  um die Lebensdauer elektronischer Geräte zu verlängern?). Uczniowie podchodzą i losują karteczki, a następnie udzielają odpowiedzi. Metodę można wzbogacić o element rywalizacji – klasę podzielić na dwie lub trzy grupy, które będą otrzymywały punkty za poprawnie udzielone odpowiedzi.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 8 w części Sprawdź się: piszą e‑mail do koleżanki/kolegi z Niemiec, w którym przedstawią problem związany ze swoim smartfonem.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania gry edukacyjnej:

  • przed lekcją: uczniowie przygotowują minimum pięć fiszek do tematu;

  • w trakcie lekcji: na podstawie słownictwa zawartego w grze uczniowie przygotowują w grupach podobną grę, w której opowiadają o usterkach telewizora bądź innego sprzętu;

  • po lekcji: na podstawie informacji zawartych w grze edukacyjnej uczniowie przygotowują książeczkę informacyjną na temat usterek telefonu komórkowego oraz sposobów ich naprawy.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik