Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.2.8.5

Imię i nazwisko autora: Lena Wilkiewicz

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Touristentypen / Typy turystów

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, zakres podstawowy, poziom językowy B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat swoich upodobań i preferencji ze szczególnym uwzględnieniem preferencji podróżniczych

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie, awarie i wypadki w podróży, ruch uliczny);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
4) określa kontekst wypowiedzi (np. formę, czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia typy turystów;

  • rozpoznaje cechy określonych typów turystów;

  • klasyfikuje siebie do wybranego typu i uzasadnia swój wybór.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik do zapamiętywania nowych wyrazów i ich znaczeń – używanie obrazu i dźwięku obok słów (używanie skojarzeń wzrokowych, stosowanie słów kluczowych, wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych, odtwarzanie dźwięków z pamięci, porównywanie dźwięków z naszego języka do dźwięków języka, którego się uczymy);

strategie kognitywne:

  • stosowanie technik generatywnych do uświadamiania sobie struktury języka – zadawanie pytań, robienie notatek, powtarzanie zdań na głos;

  • stosowanie technik strukturalnych – wybierania najistotniejszych elementów, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia wyrazów i struktur w tekstach słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. tworzenie nowych słów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

strategie społeczne:

  • zadawanie pytań osobom o oczekiwanych większych umiejętnościach językowych (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, o poprawienie błędów);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podejście humanistyczne;

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca – pogadanka, opis, praca z tekstem źródłowym, praca z filmem, wyjaśnienie;

  • aktywizująca – dyskusja dydaktyczna (burza mózgów);

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • zdjęcia atrakcji turystycznych/różnych miejsc i form wypoczynku,

  • multimedium (film),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prezentuje uczniom kilka slajdów przedstawiających: 1) obiekt zabytkowy, ciekawe miejsce warte zwiedzenia, 2) wakacyjną rozrywkę, np. spływ kajakowy, lot na paralotni, nurkowanie, park rozrywki, 3) lokalny bazar, uliczki miasteczka, zdjęcie jakiejś potrawy lub pamiątki. Następnie prosi każdego z uczniów, by wybrał jedno z trzech zdjęć i uzasadnił jednym zdaniem swój wybór. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z treścią tekstu wprowadzającego, po czym pyta uczniów o przykłady typów urlopowiczów. Nauczyciel zapisuje propozycje uczniów na tablicy.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel dzieli klasę na grupy. Uczniowie zapoznają się z Übung 1 w części Przeczytaj. Każda grupa przygotowuje oraz przedstawia na forum klasy własny opis jednego z typów turystów podanych w Übung 1.

  • Uczniowie zapoznają się z treścią tekstu źródłowego. W razie konieczności korzystają z dodatkowej pomocy, np. wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Nauczyciel wspiera uczniów, odpowiadając na pytania dotyczące słownictwa.

  • Po przeczytaniu tekstu przez uczniów nauczyciel inicjuje krótką rozmowę na temat typów urlopowiczów opisanych w tekście. Nauczyciel pyta uczniów: Kennt ihr Personen, zu denen diese Typen (Beschreibungen) passen? Wie verbringen sie ihren Urlaub? Uczniowie odpowiadają na pytania na forum klasy.

  • Uczniowie sprawdzają indywidualnie stopień zrozumienia treści tekstu Was für ein Touristentyp bist du?, wykorzystując do tego Übung 1–3 w części Przeczytaj. Następnie uczniowie dopasowują nagłówki do poszczególnych fragmentów tekstu, określają, do jakiego typu turysty odnosi się dane stwierdzenie, przyporządkowują cechy charakterystyczne do określonych typów turysty.

  • W następnej części lekcji nauczyciel wyświetla uczniom kilka kadrów filmu Laura auf Reisen: Urlaubertypen in meinem Freundeskreis i pyta: Welche Touristentypen werden in diesem Film dargestellt? Was meint ihr? Uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie zapoznają się z filmem, a następnie sprawdzają indywidualnie stopień zrozumienia jego treści, wykorzystując do tego Übung 1–3 w części Film. Uczniowie określają, które informacje są zgodne z treścią filmu, które typy turystów wymienia bohaterka filmu, które informacje są prawdziwe, a które fałszywe.

  • Uczniowie dobierają się w pary. Każda para uczniów przygotowuje zestaw pytań do ankiety na temat zachowań urlopowych (Übung 4 w części Film). Następnie każda para uczniów zadaje te pytania wybranym czterem kolegom/koleżankom z klasy. Nauczyciel prosi wybrane pary uczniów o podsumowanie wyników swojej ankiety.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel wyświetla zdjęcia różnych miejsc i form wypoczynku (np. zdjęcie plaży, muzeum, gór, wycieczki grupowej, ogródka, restauracji itp.). Uczniowie kolejno opisują ustnie w języku niemieckim dane miejsce lub formę wypoczynku i dopasowują daną ofertę do siebie lub jednego z bohaterów opowiadania Laury (film). Uczniowie uzasadniają swoją opinię.

Praca domowa

Uczeń opisuje, jakim jest typem turysty, oraz uzasadnia swoje zdanie (Aufgabe 8 z części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium (film):

  • przed lekcją: zaciekawienie tematem, zapoznanie się z tematem i nowym słownictwem; na podstawie tytułu filmu uczniowie przygotowują krótki opis swoich przyjaciół jako urlopowiczów lub przygotowują fotografie ze wspólnych wyjazdów wakacyjnych, które będą mogli omówić na lekcji podobnie jak bohaterka filmu;

  • w trakcie lekcji: wykorzystanie jako bazy leksykalnej do wykonywania ćwiczeń, inspiracja do wypowiedzi pisemnych lub ustnych; uczniowie w grupach wcielają się w role przewodników lub pracowników biur podróży, tworzą ofertę wyjazdu wakacyjnego dla wylosowanego bohatera filmu/typu podróżnika;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa, inspiracja do nagrania własnego filmu, w którym uczniowie opowiedzą o swoim urlopie i scharakteryzują siebie jako dany typ urlopowicza.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik