Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.5.3.3

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Ist das Schulsystem in Deutschland perfekt? / Czy system edukacji w Niemczech jest idealny?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A1+

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności opisywania i wypowiadania się na temat ocen szkolnych i życia szkoły.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazwie typy szkół w Niemczech;

  • wymieni nazwy ocen szkolnych;

  • sformułuje wypowiedź o swoich ocenach.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • otrzymuje informację zwrotną o swoich postępach;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych - umiejscawianie nowych słów w kontekście i grupowanie ich w różne kategorie;

  • czytanie tekstu dla jego ogólnego zrozumienia lub w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • współpraca z innymi osobami - koleżankami i kolegami na tym samym poziomie językowym.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca: pogadanka, opis, praca z tekstem czytanym, wyjaśnienie;

  • praktyczna: wpis na blogu, wypowiedź ustna;

  • aktywizująca: gry dydaktyczne, opowiadanie, burza mózgów;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • prac w parach,

  • praca w grupie,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/ laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • karteczki z nazwami przedmiotów,

  • multimedium (animacja 2D),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Prosi również o przejrzenie w parach tekstu „In Fremdsprachen habe ich eine Eins” i znalezienie słów, które są znane. Nauczyciel przygotowuje na karteczkach nazwy przedmiotów, które rozcina na pół. Uczniowie wybierają jedną z karteczek i szukają swojej pary, czyli osoby, która posiada karteczkę z drugą częścią nazwy przedmiotu w języku niemieckim.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie na forum w języku niemieckim nazw szkół i ocen. Zwraca uwagę na prawidłową wymowę i intonację, inicjuje powtórzenia chóralne.

  • Nauczyciel poleca uczniom przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat skali ocen w krajach niemieckiego obszaru językowego. Następnie uczniowie podsumowują wiedzę na temat systemu szkolnictwa w Polsce. Nauczyciel pomaga, udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają w parach tekst „In Fremdsprachen habe ich eine Eins”, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu celem sprawdzenia jego rozumienia oraz utrwalenia nowego słownictwa związanego z nazwami ocen, np. znajdują określone informacje w tekście lub opisowe określenia ocen.

  • Uczniowie oglądają pierwsze 20 sekund animacji bez głosu i tworzą do niego parami dialog, który następnie będzie zaprezentowany na forum.

  • Uczniowie wykonują polecenia do animacji celem utrwalenia i rozszerzenia słownictwa związanego z nazwami szkół i systemem szkolnictwa w Niemczech. Polecenia te mają również na celu rozwijanie sprawności pisania i mówienia: uczniowie znajdują informacje w obejrzanym filmie.

  • Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne, które służą utrwaleniu słownictwa w tekście czytanym i słuchanym oraz zrozumieniu zasady stosowania przyimka in w różnym znaczeniu.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie opowiadają o swoich ocenach, szkole podstawowej oraz o systemie szkolnictwa w Niemczech.

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Czego się dziś nauczyliście? Uczniowie wymieniają nazwy szkół i ocen w języku niemieckim oraz podają informacje o niemieckim systemie szkolnictwa.

Praca domowa:

  • Przygotuj krzyżówkę dla kolegi/koleżanki z klasy z uwzględnieniem poznanego na lekcji słownictwa.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji:

  • przed lekcją: Uczniowie w formie metody lekcji odwróconej zapoznają się z animacją, zapamiętują nazwy typów szkół;

  • w trakcie lekcji: Uczniowie zostają podzieleni na 3- lub 4‑osobowe grupy. Każda z grup przygotowuje w formie plakatu rozrysowany system szkolnictwa w Niemczech. Następnie grupy prezentują swoje plakaty, opowiadając, co narysowali. Koleżanki i koledzy z klasy oceniają pracę innych grup za pomocą niemieckiego systemu oceniania;

  • po lekcji: Uczniowie przygotowują fiszki do tematu ze zwrotami/słówkami z lekcji. 

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik