Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.4.11.4

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Medizin der Zukunft/Medycyna przyszłości

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność informowania i wypowiadania się na temat opieki medycznej oraz innowacji technologicznych w medycynie.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie, niepełnosprawność, uzależnienia, pierwsza pomoc w nagłych wypadkach);
12) nauka i technika (np. ludzie nauki, odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych oraz szanse i zagrożenia z tym związane);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia zalety i wady oczekiwanych zmian w medycynie;

  • przedstawia wymyślony przez siebie produkt medyczny w e‑mailu do potencjalnego inwestora;

  • formułuje wypowiedź na temat przyszłości medycyny i roli nowych technologii w jej rozwoju.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • dokonuje samooceny;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • samodzielnie dokonuje refleksji nad swoimi umiejętnościami językowymi;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych, np. umiejscawianie nowych wyrazów w kontekście, tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie;

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym, tłumaczenie wyrazów, uogólnianie;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu i pisaniu poprzez np. tworzenie nowych wyrazów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

  • wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych (np. wiedza ogólna);

  • centralizowanie procesu uczenia (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi, koncentrowanie uwagi);

  • zadawanie pytania (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, poprawienie błędów);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podająca – wyjaśnianie, praca z tekstem,

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w grupach,

  • plenum,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • aplikacje internetowe/telefoniczne.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca

  • Przed rozpoczęciem zajęć nauczyciel przedstawia uczniom różne aplikacje internetowe/telefoniczne, przy pomocy których kontrolujemy obecnie parametry organizmu. Chętni uczniowie mogą dokonać pomiaru ciśnienia, rytmu bicia serca, poziomu tlenu we krwi itp.

  • Uczniowie czytają treść wprowadzenia. Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat popularnych obecnie rozwiązań technologicznych, z których na co dzień korzystamy, oraz zmian, jakie dokonały się w ostatnim czasie w opiece medycznej i w kontakcie z przychodnią/lekarzami.

b) Faza realizacyjna

  • Na prośbę nauczyciela uczniowie zapoznają się z tekstem w części Przeczytaj. W razie konieczności korzystają z dodatkowej pomocy, np. wyrazów i zwrotów umieszczonych w słowniczku.

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby wskazali poprawne odpowiedzi w Übung 1 w części Przeczytaj. Wybrany uczeń czyta rozwiązania na forum klasy.

  • Nauczyciel pyta: Warum sind die letzten beiden Antworten falsch? Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Następnie uczniowie indywidualnie sprawdzają stopień zrozumienia treści tekstu, wykonując Übung 2–3 w części Przeczytaj. Uczniowie wskazują właściwą odpowiedź oraz dopasowują informacje.

  • Wskazane jest, aby część Przeczytaj zakończyć panelem dyskusyjnym na temat możliwości potencjalnych zmian, jakie dokonają się w systemie ochrony zdrowia. Dyskusję moderuje nauczyciel. Może zadawać pytania dodatkowe, np.:

    • Welche Gesundheitsinnovationen sind euch bekannt?

    • Habt ihr von innovativen Lösungen im Gesundheitswesen gehört?

    • Welche Veränderungen im Gesundheitswesen erscheinen euch in Zukunft am wichtigsten?

    • Habt ihr Ideen für Innovationen in Krankenhäusern? Welche?

  • Uczniowie podają innowacyjne rozwiązania medyczne, z którymi się już spotkali lub o których stosowaniu słyszeli, i zapisują je na tablicy.

  • Nauczyciel prosi uczniów o zwrócenie uwagi na legendę ilustracji interaktywnej i pyta: Welche Informationen erwartet ihr? Was können diese Begriffe bedeuten? Uczniowie odpowiadają na forum klasy.

  • Uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną – czytają i słuchają informacji.

  • Po zapoznaniu się z ilustracją interaktywną weryfikują, które z wymienionych wcześniej innowacji pojawiły się dotychczas, a o które można je uzupełnić.

  • Uczniowie dobierają się w pary i wspólnie sprawdzają stopień zrozumienia treści ilustracji interaktywnej – wskazują pojęcia związane z medycyną przyszłości (Übung 1) oraz łączą pojęcia z ich definicją (Übung 2). Uczniowie w parach porównują swoje rozwiązania.

  • Uczniowie w parach rozmawiają na temat zalet i wad zmian w medycynie, mogą wykorzystać podpowiedzi w Übung 3 oraz porównać swoje opinie o zmianach w medycynie.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie wymyślają w parach produkt medyczny, który mógłby być przydatny w przyszłości, oraz opisują jego zastosowanie. Wybrane pary odczytują swoje opisy na forum.

Praca domowa

Uczniowie przygotowują krótką wypowiedź do dyskusji na temat przyszłości medycyny i roli nowych technologii w jej rozwoju (Aufgabe 8).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: zebranie informacji na temat nowinek technologicznych z zakresu medycyny;

  • w trakcie lekcji: wyświetlenie na tablicy poszczególnych grafik z ilustracji interaktywnej i zachęcenie uczniów do opisu tych grafik, następnie uczniowie słuchają dodatkowo nagrań z ilustracji interaktywnej w celu uzupełnienia wiedzy;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z zakresu Zdrowie.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik