Numer e‑materiału: 2.5.9.3

Imię i nazwisko autora: Anna Owsiany

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Was ist eine Legende? / Czym jest legenda?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa V, poziom językowy A1+

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność opowiadania o legendach i ich bohaterach.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
9) kultura (np. dziedziny kultury, twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje, media);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia słownictwo związane z legendami;

  • podaje przykłady niemieckich legend i ich bohaterów;

  • wyjaśnia w języku niemieckim, czym jest legenda.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • opinie ucznia są ważnym elementem lekcji i wzajemnego porozumienia;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • sam decyduje, o czym będzie pisał podczas lekcji.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych (umiejscawianie nowych wyrażeń w kontekście);

  • ćwiczenie (wymowy i pisowni);

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego;

  • centralizowanie procesu uczenia (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi);

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki);

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania (stwierdzenia o sobie „uczenie niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”);

  • zadawanie pytań (o bohaterów legend);

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie).

Metody i formy nauczania:

  • podejście międzykulturowe;

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, praca z katalogiem interaktywnym, pogadanka, opis, wyjaśnianie;

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania;

  • aktywizująca – dyskusja, odgrywanie ról, pantomima;

  • kognitywna – popełnianie błędów traktowane jest jako zjawisko naturalne związane z procesem uczenia się i potwierdzeniem tego, że proces ten ma miejsce;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przeczytali tekst we Wprowadzeniu. Następnie wyświetla na tablicy interaktywnej pytania: Kennst du polnische Legenden? Welche? Was ist in der Legende Wahrheit und was Fantasie? Welche Gestalten sind historisch, welche fantastisch?

  • Uczniowie łączą się w pary, zadają sobie nawzajem wyświetlone pytania i na nie odpowiadają.

  • Następnie nauczyciel pokazuje/wyświetla postacie z legend, np. smoka, cesarza, rycerza, skrzata, błazna, i pyta uczniów, jak nazywają się te postacie w języku niemieckim. Uczniowie, posługując się słownikiem, wypisują na tablicy nowe wyrażenia.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przyjrzenie się ilustracji do tekstu w części Przeczytaj*.* Uczniowie w parach nadają tytuł ilustracji. Tytuły zostają zaprezentowane na forum klasy.

  • Nauczyciel rozdaje uczniom zestaw karteczek z tytułami legend/baśni oraz nazwami ich bohaterów/postaci i prosi o ich właściwe przyporządkowanie. W celu sprawdzenia poprawności wykonania zadania nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z tekstem w części Przeczytaj*.*

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu w części Przeczytaj, sprawdzające jego rozumienie:

    • określają, czy zdanie jest zgodne z treścią tekstu – Übung 1;

    • ćwiczą rozumienie tekstu i nowo poznane słownictwo – Übung 2 i 3.

  • Uczniowie zapoznają się z katalogiem interaktywnym, pracując w parach. Następnie wykonują Übung 1–3 w części Katalog interaktywny oraz Aufgabe 1–6 w części Sprawdź się. Swoje rozwiązania omawiają w parach. Niejasności wyjaśniane są na forum.

  • Uczniowie wykonują samodzielnie Aufgabe 7, zadanie polegające na przetłumaczeniu zdań z języka niemieckiego na język polski. Wyniki porównują w parach.

  • Uczniowie nadal pracują w parach. Każda para losuje dwie przygotowane przez nauczyciela karteczki zawierające wyrażenia z katalogu interaktywnego dotyczące bohaterów legend. Każdy z uczniów ma za zadanie opisanie koleżance/koledze swojego pojęcia w taki sposób, aby ta odgadła/ten odgadł, o którą legendę lub którego bohatera chodzi. Uczniowie pomagają sobie opisami z katalogu interaktywnego.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie pracują w grupach trzy-, cztero- lub pięcioosobowych. Losują jeden z dziesięciu tytułów legend (znanych z katalogu) wypisanych na karteczkach. Przedstawiają w języku niemieckim daną legendę pantomimicznie, a następnie odgrywają legendę z podziałem na role. Grupy prezentują wyniki swojej pracy na forum klasy, reszta uczniów zgaduje, jaka to legenda.

Praca domowa

Uczniowie wykonują pisemnie Aufgabe 8 w części Sprawdź się: piszą e‑mail, w którym wyjaśniają, co oznacza wyraz „legenda”.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: nauczyciel może wykorzystać technikę odwróconej lekcji i poprosić uczniów, żeby w domu przyjrzeli się katalogowi interaktywnemu i starali się zapamiętać trzy, cztery nazwy postaci z niemieckich legend;

  • w trakcie lekcji: każdy uczeń wybiera z katalogu interaktywnego jedną postać i tworzy jej krótki opis, uczniowie odczytują swoje opisy, zadaniem pozostałych członków klasy jest odgadnięcie, która z postaci jest opisywana;

  • po lekcji: uczniowie przygotowują wybraną przez siebie legendę w postaci kilku ilustracji/komiksu wraz z krótkim opisem.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec