Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.3.1

Imię i nazwisko autora lekcji: Magdalena Agnetta

Przedmiot: język niemiecki

Temat zajęć: Welche Fächer möchtest du lernen?/Jakich przedmiotów chciałbyś się uczyć?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2.

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat przedmiotów szkolnych.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się – w tym uczenie się przez całe życie, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne, system oświaty);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne

Uczeń:

  • wymienia przedmioty przydatne w przyszłości;

  • wykorzystuje nowo poznane słownictwo do sformułowania swojej opinii na temat przydatności przedmiotów szkolnych w życiu;

  • przeprowadza wywiad dotyczący przedmiotów, które powinny być nauczane w szkole.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • pracuje na autentycznych materiałach językowych;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych – grupowanie ich w różne kategorie;

  • rozumienie informacji, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej – robienie streszczeń i notatek;

  • odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek i sugestii językowych.

Metody i formy pracy:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: odczyt, wyjaśnianie, praca z źródłem drukowanym, wykład informacyjny w  formie audio;

  • aktywizująca: pomyśl‑uzgodnij‑podziel się, dyskusja dydaktyczna;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • plenum;

  • praca grupowa.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer/laptop z podłączeniem do Internetu;

  • słowniczek;

  • tekst źródłowy;

  • multimedium (mapa pojęć);

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji Czy wiesz, że… na temat przedmiotów szkolnych nauczanych w Niemczech. Następnie prosi ich o oszacowanie, jak ta sytuacja wygląda w Polsce.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych wyrazów do tematu, uczniowie tworzą wspólnie chmurę wyrazową.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat przydatności poszczególnych przedmiotów szkolnych.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie czytają i (jednocześnie słuchają) tekst, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy, uczniowie wykonują w grupach polecenia do tekstu np. rozumienie tekstu (zadania typu: podsumuj, uzupełnij luki, połącz).

  • Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Welche Fächer möchtest du lernen?/Jakich przedmiotów chciałbyś się uczyć? Uczniowie zapisują na kartkach w odpowiedzi, łączą się w pary i dzielą się z partnerem swoimi przemyśleniami, ustalają wspólny punkt widzenia, spisując swoje przedmioty. Wykorzystanie techniki „pomyśl‑uzgodnij‑wypowiedz się”.

  • Nauczyciel prosi o zawieszenie odpowiedzi na tablicy, w ten sposób tworzy się ranking przedmiotów, których klasa chciałaby się uczyć. Ranking może zostać przekazany dyrekcji w celu zorganizowania zajęć np. w formie kół zainteresowań. 

  • Uczniowie wybierają przedmiot z listy oraz tworzą zdanie, w którym wyrażają swoją opinię, dlaczego wybrali akurat ten.

  • Uczniowie wykonują polecenia do multimedium (mapa pojęć):

    • układają informacje w określonym porządku;

    • wpisują prawidłowe wyrazy do krzyżówki;

    • łączą logicznie części zdań/wyrażeń.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie w grupach konstruują pytania do przeprowadzenia wywiadu na temat przedmiotów potrzebnych w przyszłości. Wspólnie uzgadniają, z kim przeprowadzą wywiad.

  • W plenum każda grupa prezentuje swoje pytania, otrzymując od nauczyciela oraz koleżanek i kolegów z klasy informację zwrotną na temat przygotowanych pytań.

Praca domowa

Zadaniem ucznia jest napisanie krótkiej, 4‑6 zdaniowej wypowiedzi, dotyczącej tematu Jakich przedmiotów dodatkowych najchętniej uczyłbyś/uczyłabyś się w szkole i dlaczego akurat tych?

Przykładowy sposób realizacji e‑materiału w klasie:

Aufgabe 8 można wykorzystać podczas zajęć w klasie. Uczniowie podzieleni na mniejsze, 3‑4 osobowe grupy tworzą wspólnie pytania do wywiadu. Następnie uczniowie chodząc po klasie, zadają sobie nawzajem przygotowane wcześniej pytania i odpowiadają na te, które zostały im zadane przez ucznia z innej grupy.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć

  • Przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa, jako inspiracja do budowania zdań na temat szkoły, nauki różnych przedmiotów.

  • W trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą (konekcjonizm), jako podstawa do tworzenia wypowiedzi, przygotowania krótkiej prezentacji w grupach na temat nauczania/uczenia się wybranego przedmiotu lub przygotowania do egzaminu maturalnego w Polsce.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu, baza językowa do stworzenia notatki z lekcji oraz wykonania zadania domowego.

Słownik