Dla nauczyciela
Autor: Jarosław Dyrda
Przedmiot: wiedza o społeczeństwie
Temat: Głowa państwa we współczesnych republikach
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
Zakres rozszerzony
VIII. Modele sprawowania władzy.
Uczeń:
2) analizuje sposób wyboru i charakteryzuje formę (jednoosobowa lub kolegialna) głowy państwa we współczesnych republikach; odróżnia prerogatywy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej od innych jego uprawnień.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie.
Cele operacyjne:
Uczeń:
analizuje sposób wyboru głowy państwa we współczesnych republikach;
charakteryzuje formę jednoosobowej i kolegialnej głowy państwa;
analizuje uprawnienia Prezydenta RP;
odróżnia prerogatywy Prezydenta RP od innych jego uprawnień.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
lekcja odwrócona.
Metody i techniki nauczania:
rybi szkielet;
dyskusja;
analiza materiałów źródłowych;
rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych.
Formy zajęć:
praca indywidualna;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg zajęć:
Faza wstępna
1. Lekcja odwrócona. Podczas poprzednich zajęć uczniowie zostali podzieleni na pięć grup. Zadaniem poszczególnych grup było zapoznanie się ze sposobem wybierania prezydenta:
grupa I – w Bułgarii;
grupa II – w Stanach Zjednoczonych;
grupa III – w Grecji;
grupa IV – we Włoszech;
grupa V – ma porównać model prezydentury jednoosobowej i kolegialnej.
2. Przedstawienie tematu i celów zajęć.
Faza realizacyjna
1. Przypomnienie wiadomości na temat pozycji ustrojowej głowy państwa we współczesnych republikach. Uczniowie wspólnie (na tablicy) tworzą rybi szkielet – pozycja ustrojowa głowy państwa. Główne zagadnienie wpisują w „głowie” szkieletu, większe uprawnienia (np. stoi na czele państwa) „ości” uzupełniają kategoriami kompetencji głowy państwa (np. reprezentuje państwo na zewnątrz, polityka zagraniczna).
2. Jak wybieramy głowę państwa? Każda z czterech grup prezentuje efekty swoich poszukiwań na temat elekcji prezydenta w Bułgarii, USA, Grecji i Włoszech. Omawia zasadnicze aspekty przebiegu wyborów, w każdym z omawianych państw procedura jest inna:
Bułgaria – wybory powszechne;
USA – wybory pośrednie;
Grecja – wybory przeprowadzane przez parlament;
Włochy – wybory przeprowadzane przez poszerzony parlament.
3. Każda z grup przedstawia, kto może zostać prezydentem i ile trwa kadencja głowy państwa.
4. Grupa V przedstawia porównanie modelu prezydentury jednoosobowej i kolegialnej. Dyskusja na temat, który z modeli jest lepszy dla państwa.
5. Analiza pozycji głowy państwa w Rzeczypospolitej Polskiej oraz przysługujących jej kompetencji.
6. Omówienie kompetencji Prezydenta RP z podziałem na:
sprawy zagraniczne;
bezpieczeństwo i obronność państwa;
klasyczne uprawnienia głowy państwa;
uprawnienia w stosunku do parlamentu;
uprawnienia w stosunku do rządu;
uprawnienia w stosunku do władzy sądowniczej;
kompetencje ustrojowe;
kompetencje kreacyjne i organizacyjne.
7. Analiza schematu interaktywnego poświęconego prerogatywom Prezydenta RP.
8. Rozwiązanie ćwiczeń z bloku „Sprawdź się”. Osoby chętne mogą zaprezentować swoje rozwiązania.
Faza podsumowująca
1. Dyskusja na temat pozycji głowy państwa w Rzeczypospolitej Polskiej. Podsumowanie zajęć.
Praca domowa:
Napisz wypracowanie na temat: „Monarcha jako głowa państwa – kompetencje, sposób elekcji i uprawnienia”.
Materiały pomocnicze:
Krzysztof Szczucki, Uprawnienia prezydenta a oczekiwania wyborców, rp.pl.
Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r., prawo.sejm.gov.pl.
Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki, libr.sejm.gov.pl.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Schemat z prerogatywami Prezydenta RP można zastosować przy lekcji powtórzeniowej z ustroju RP.