Imię i nazwisko autora: Kinga Kurowska

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi – język rosyjski

Temat zajęć: Я болею ангиной / Choruję na anginę

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia; pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje, jak się czuje i jakie ma objawy choroby;

  • wie, jak zaproponować sposoby leczenia.

  • opowiada, na co choruje, używając w wypowiedziach czasowników боле́ть i заболе́ть w poprawnej formie.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma poczucie przydatności znajomości języka rosyjskiego w sytuacjach codziennych, na przykład podczas rozmów na temat zdrowia;

  • uświadamia sobie, że jest w stanie zrozumieć wiele informacji, mimo że jest na początkowym etapie nauki języka;

  • ma poczucie, że po lekcji jest w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązywać kontakt z osobami rosyjskojęzycznymi.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: tworzenie skojarzeń myślowych, grupowanie pojęć w różne kategorie, używanie obrazu i dźwięku, wprowadzanie słów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego;

  • strategie kognitywne: rozumienie informacji, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdań ze sobą, powtarzanie za nagraniem, rozumienie informacji, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • strategie kompensacyjne: odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych;

  • strategie metakognitywne: utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi.

Metody i techniki nauczania:

Metody:

  • aktywizująca,

  • kognitywna,

  • programowana,

  • praktyczna.

Techniki:

  • burza mózgów,

  • udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • techniki multimedialne,

  • dialogi.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do internetu,

  • tablica multimedialna,

  • głośniki,

  • tablica interaktywna.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  • Na początku zajęć nauczyciel poleca uczniom przeczytanie wprowadzenia do e‑materiału. Następnie zapisuje na tablicy słowo простуда, objaśnia je i prosi uczniów o wymienienie, a potem zapisanie znanych im słów w języku rosyjskim, które są związane z tym pojęciem.

  • Nauczyciel przedstawia temat lekcji i prosi uczniów, by podali hipotezy dotyczące celów lekcji. Uczniowie przeprowadzają burzę mózgów, nauczyciel zapisuje na tablicy wszystkie propozycje, a następnie podkreśla te cele, które zostaną zrealizowane na lekcji.

Faza realizacyjna:

  • W nawiązaniu do rozmowy w fazie wprowadzającej, nauczyciel pokazuje uczniom multimedium – mapę myśli – i wspólnie z uczniami ją analizuje. Prosi uczniów, aby ułożyli zdania o chorobie, jej symptomach oraz sposobach leczenia na podstawie informacji z mapy.

  • Przy omawianiu rodzajów chorób nauczyciel wyjaśnia, że inaczej niż w języku polskim wyraz грипп (grypa) jest rodzaju męskiego.

  • Podczas zapoznawania uczniów z nazwami objawów chorobowych nauczyciel informuje, że słowo симптом można tłumaczyć jako objawsymptom.

  • Nauczyciel zwraca uwagę na wyrażenie сироп от кашля. Pyta uczniów, jak przetłumaczyliby je na język polski. Gdy nauczyciel usłyszy poprawną odpowiedź, czyli syrop na kaszel, podkreśla różnicę między użyciem wyrażenia w obu językach. Tłumaczy, że w języku rosyjskim mówi się сироп от (чего?) кашля lub лекарство от (чего?) боли в горле, czyli używa się dopełniacza, a po polsku mówi się syrop na (co?) kaszel, lekarstwo na (co?) ból głowy, czyli używa się biernika.

  • Nauczyciel czyta głośno tekst z części „Przeczytaj”. Następnie chętni uczniowie czytają go z podziałem na role. Nauczyciel koryguje wymowę i intonację.

  • Nauczyciel pyta, czy tekst jest zrozumiały. Jeżeli pojawią się jakieś niezrozumiałe słowa, nauczyciel próbuje naprowadzić uczniów na prawidłowe tłumaczenie, np. podając przykłady użycia danego słowa w zdaniach.

  • Uczniowie próbują ułożyć nowe słowa z anagramów, a później wykonują ćwiczenie sprawdzające zrozumienie tekstu. Zadaniem uczniów jest zaznaczenie poprawnych stwierdzeń dotyczących przeczytanego dialogu.

  • Na podstawie rubryki „Zapamiętaj” w części „Przeczytaj” nauczyciel zapoznaje uczniów z odmianą czasowników болеть (aspekt dokonany) i заболеть (aspekt niedokonany) w czasie teraźniejszym, przyszłym i przeszłym.

  • Nauczyciel tłumaczy uczniom, że przy odmianie przez osoby czasownik заболеть zyskuję formę czasu przyszłego prostego.

  • W celu utrwalenia materiału uczniowie w parach wykonują ćwiczenia interaktywne z części „Sprawdź się” (zaznaczanie kolorem wybranych wyrazów, tłumaczenie słów na język rosyjski, zaznaczanie wyrazów ze słuchu, łączenie rosyjskich zdań z ich polskimi tłumaczeniami, wybór jednego poprawnego wariantu czasownika z dwóch podanych wariantów, wpisywanie poprawnej formy czasownika do zdań).

Faza podsumowująca:

  • Uczniowie dobierają się w pary. Nauczyciel poleca uczniom, by opowiedzieli sobie nawzajem, na co ostatnio chorowali i w jaki sposób oni i członkowie ich rodzin pomagają sobie podczas choroby. Nauczyciel wyświetla na tablicy interaktywnej przydatne zwroty: Неделю назад я заболел/заболела…

  • Uczniowie prezentują dialogi.

Praca domowa:

  • Używając leksyki z lekcji, ułóż 2 zdania z czasownikiem болеть w czasie teraźniejszym i przeszłym oraz 2 zdania z czasownikiem заболеть w czasie przyszłym i przeszłym.

  • Wykonaj ćwiczenia 7. i 8. z części „Sprawdź się”.

  • Nauczyciel rozdaje uczniom karteczki z celami lekcji i prosi, by przy każdym zdaniu dorysowali odpowiednią liczbę gwiazdek: 3 – jeśli uważają, że w pełni zrealizowali cele, 2 – w przypadku wątpliwości co do realizacji danego celu, 1 – jeśli uważają, że powinni powtórzyć materiał. Następnie pyta ich, co mogą zrobić, by poprawić wyniki (np. do której części e‑materiału wrócić, które zadania jeszcze raz przeanalizować, jakie słówka powtórzyć itd.).

Materiały pomocnicze:


Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Na poprzedniej lekcji nauczyciel może polecić uczniom zapoznanie się z mapą pojęć i zachęcić ich do sprawdzenia nowych wyrażeń w słowniku. Jeśli zapoznają się z nowym słownictwem wcześniej, będą mogli brać pełniejszy udział w lekcji i efektywniej pracować.

  • Po lekcji mapa pojęć będzie przydatna do powtórzenia słownictwa z zakresu chorób i ich objawów oraz do przypomnienia wiadomości. Ponadto nauczyciel może poprosić uczniów, by w domu przygotowali kolaże ze zdjęciami z gazet, czasopism lub z internetu, które będą ilustrowały umieszczone na mapie pojęć słownictwo. Na początku kolejnej lekcji uczniowie mogą wymienić się pracami i w stosownych miejscach na kolażu kolegi lub koleżanki wpisać odpowiednie słowo lub wyrażenie.