Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.1.5.5

Imię i nazwisko autora Katarzyna Walkowska

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Haustiere sind Familienmitglieder/Zwierzęta domowe członkami rodziny

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Doskonalenie umiejętności opisywania i wypowiadania się na temat posiadania zwierząt domowych.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. formę, czas, miejsce, sytuację, uczestników);
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3–6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • potrafi uzupełnić dane zawarte w formularzu adopcyjnym zwierzaka ze schroniska,

  • wymienia argumenty przemawiające za adopcją zwierzaka ze schroniska,

  • udziela wskazówek dotyczących adopcji zwierząt ze schroniska.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • pracuje przy pomocy autentycznych materiałów językowych;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność;

  • sam decyduje, o czym będzie mówił podczas lekcji;

  • uczy się sztuki przemawiania i argumentowania,;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji – czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka takich jak słowniki czy Internet;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, np. robienie streszczeń i notatek, zaznaczanie, podkreślanie, zakreślanie kolorem.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – technika: praca z źródłem drukowanym;

  • eksponująca – techniki: ćwiczenia przedmiotowe;

  • praktyczna – technika: burza mózgów; metoda: diagram Ishikawy:

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca grupowa,

  • plenum,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • diagram Ishikawy,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja multimedialna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel informuje uczniów o swoich poszukiwaniach informacji na temat adopcji zwierząt ze schronisk. Nauczyciel przeglądał fora poświęcone tej tematyce i zauważył, że młodzi ludzie są bardzo otwarci na adopcję czworonożnego członka rodziny. Nauczyciel prosi uczniów o odpowiedź na pytanie: Jak sądzą, czy rodzice podzielają entuzjazm swoich dzieci? Uczniowie dyskutują i wyrażają swoje własne przypuszczenia.

  • Następnie nauczyciel prosi uczniów, aby wysłuchali listu Leonie (sekcja Przeczytaj – nauczyciel czyta list na głos), która chce adoptować psa i wywnioskowali z treści listu, jak na jej pomysł zareagowali rodzice.

  • Nauczyciel zapisuje odpowiedzi uczniów na tablicy. Po spisaniu nauczyciel proponuje, aby uczniowie pomogli Leonie przekonać rodziców do adopcji psa.

  • Nauczyciel wyświetla na tablicy schemat w postaci rybiego szkieletu (schemat Ishikawy) i w głowę ryby wpisuje problem Leonis Eltern wollen den Hund nicht adoptieren.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie rysują na kartce schemat rybiego szkieletu, czytają list Leonie i identyfikują czynniki, które mogą wpływać na postawę jej rodziców (praca w grupach 3‑osobowych). Uczniowie wpisują czynniki przy każdej ości ryby, następnie zastanawiają się nad tym, jak można pomóc przekonać rodziców Leonie i formułują dla niej rady.

  • Każda grupa prezentuje swoje propozycje rozwiązania problemu Leonie na forum klasy. Nauczyciel podsumowuje działania poszczególnych grup i prosi o zapisanie wspólnych rozwiązań problemu, czyli spisania porad dla Leonie na tablicy. Uczniowie odczytują spisane na tablicy porady.

  • Uczniowie w grupach zapoznają się z ilustracją interaktywną, analizują każdy z punktów, wyjaśniają słownictwo oraz zwroty i zadają sobie wzajemnie pytania do każdego punktu. Wspólnie ustalają, które z pytań zapisują na karteczkach po to, aby zadać je grupie przeciwnej. Po zapoznaniu się z wszystkimi punktami ilustracji interaktywnej grupy zadają sobie pytania. Za każdą poprawnie udzieloną odpowiedź zdobywają punkty. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej i przydziela punkty.

  • Następnie uczniowie rozwiązują w tych samych grupach zadania do ilustracji interaktywnej.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie wcielają się w role zwierząt znajdujących się w schronisku, każdy z nich wybiera zwierzę, jakim chciałby być, i opowiada o sobie tak, by zostać zaadoptowanym przez człowieka. Na zakończenie zajęć każda z osób w formie łańcuszka wypowiedzi udziela odpowiedzi na pytanie: Czy adoptowałbyś  dane zwierzę ze schroniska? Uzasadnij.

Praca domowa

Uczniowie wypełniają formularz adopcyjny – Übung 3 w sekcji Przeczytaj lub Aufgabe 8 w sekcji Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: przygotowanie mapy skojarzeń do tematu Tiere – die besten Freunde des Menschen;

  • w trakcie lekcji: nauczyciel stwarza sytuację, w której należy argumentować za trzymaniem lub przeciw trzymaniu zwierząt w domu; dla przykładu wprowadza postać nastolatki, która chce adoptować psa, oraz postać ucznia, który wciela się w życie wolontariusza ze schroniska dla zwierząt i przedstawia argumenty za adopcją;

  • po lekcji: nauczyciel zachęca do wykorzystania słownictwa zawierającego nazwy zwierząt. Uczniowie tworzą krótkie opisy sytuacji, w których te zwroty są użyte. Wykonując ćwiczenie tego typu warto skorzystać z aplikacji Wakelet. Nauczyciel prezentuje karty ze zwrotami na przemian dwóm grupom, które mają za zadanie stworzyć z nimi prawidłowe zdania.

Wykaz źródeł:

Katarzyna Walkowska, Haustiere in Deutschland, [na podstawie:] statista.de.

Słownik