Numer e‑materiału: 2.8.2.2

Imię i nazwisko autora: Sylwia Puszczewicz

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Bist du ein Dorfkind oder ein Stadtmensch? / Wolisz wieś, czy jesteś mieszczuchem?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności wyrażania swoich preferencji na temat miejsca zamieszkania.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. formę, czas, miejsce, sytuację, uczestników);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • opowie o zaletach życia na wsi i w mieście;

  • wymieni argumenty, które przemawiają za życiem w wybranym przez siebie miejscu;

  • opisze swoje skojarzenia dotyczące życia na wsi i w mieście.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • sam decyduje, jakie informacje przedstawić.

Strategie uczenia się:

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej - robienie streszczeń i notatek, przygotowanie słowniczka;

  • tworzenie skojarzeń myślowych - grupowanie ich w różne kategorie;

  • rozumienie informacji, tj. czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: pogadanka, opis, wyjaśnianie;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prezentuje fotografie ilustrujące życie w mieście i życie na wsi. Prosi uczniów o odgadnięcie tematu zajęć.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat preferencji Niemców odnośnie miejsca zamieszkania (miasto‑wieś). Następnie prosi ich o oszacowanie, jak ta sytuacja wygląda w Polsce.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych słów do tematu.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat tego, gdzie oni chcieliby zamieszkać.

b) Faza realizacyjna:

  • Przed rozpoczęciem pracy z e‑materiałem nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy: Team Stadt oraz Team Land. W ramach swoich grup uczniowie zbierają argumenty odpowiednio: za życiem na wsi i za życiem w mieście.

  • Uczniowie czytają tekst (blog Adama), starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu, tj. rozumienie tekstu (określanie głównej myśli tekstu), zadania typu: prawda fałsz, pogrupuj wyrazy, uzupełnij luki.

  • Uczniowie przeanalizują znaczenie nowo poznanej konstrukcji gramatycznej (zdania z obwohl, trotzdem, deshalb).

  • Po zakończeniu części Przeczytaj, uczniowie uzupełniają notatki w ramach zespołów (Team Stadt/Team Land).

  • Uczniowie wykonują polecenia do multimedium (mapa pojęć):

    • uzupełniają luki w mapie pojęć;

    • opisują zalety życia w mieście i na wsi w oparciu o słownictwo z mapy pojęć.

  • Po zakończeniu pracy z multimedium, uczniowie uzupełniają swoje notatki w ramach zespołów (Team Stadt/Team Land).

  • Nauczyciel inicjuje dyskusję. Uczniowie w ramach zespołów starają się przekonać drugą grupę do swoich racji. W trakcie dyskusji mogą swobodnie korzystać z notatek, które sporządzali przez całe zajęcia.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie sporządzają notatkę na koniec zajęć. Na jednej kartce zapisują słowa, wyrażenia, które były dla nich łatwe. Na drugiej kartce notują wszystko to, co sprawiło im trudność, było nowe i należy przećwiczyć/utrwalić po zajęciach.

Praca domowa:

  • Wykonanie czterech dowolnie wybranych ćwiczeń z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • mapa pojęć jako schemat wypowiedzi ustnej;

  • mapa myśli jako rodzaj słowniczka.