Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.12.4

Imię i nazwisko autora: Karolina Aksamska

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Unser Leben in Zukunft / Nasze życie w przyszłości

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na temat zmian w przyszłosci i nowoczesnych rozwiązań technologicznych.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

Cele operacyjne:
Uczeń:

  • wymienia nazwy wynalazków przyszłości;

  • wyjaśnia, na czym polegają niektóre nowoczesne rozwiązania technologiczne;

  • opisuje, jak jego zdaniem będzie wyglądała przyszłość.

Cele motywacyjne:
Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych.

Metody i formy nauczania:

  • praktyczna: dyskusja;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • podająca: praca ze źródłem drukowanym, praca z mapą interaktywną, wyjaśnianie;

  • eksponująca: ćwiczenia przedmiotowe;

  • programowana: z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca zespołowa,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Na początku zajęć nauczyciel poleca uczniom, aby przeczytali informację wprowadzającą. Następnie zaczyna krótką rozmowę, zadając pytanie: Czy wyobrażacie sobie życie bez dużych supermarketów, galerii handlowych oraz Internetu?, i zachęca uczniów do uzasadnienia swojego zdania.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel pyta się uczniów, czy zastanawiali się kiedyś, jak będzie wyglądać nasze życie w przyszłości. Po krótkiej rozmowie nauczyciel zachęca uczniów do przeczytania dwóch wypowiedzi uczniów z części Przeczytaj. Nauczyciel czyta zdania z Übung 1 z części Przeczytaj i prosi uczniów o odpowiedź na forum, czy są one prawdziwe czy fałszywe. Uczniowie wykonują w parach Übung 2 w celu sprawdzenia rozumienia tekstu oraz utrwalenia nowego słownictwa. Uzupełniają zdania prognozujące przyszłość odpowiednimi wyrazami, które pojawiły się w tekście. Na koniec, uczniowie mogą zadać sobie nawzajem pytanie, jak wyobrażają sobie życie w przyszłości.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy zdania, w których występuje czas przyszły Futur I, np.: Wir werden in Zukunft mehr Zeit in der Natur verbringen, Ich werde weniger mit dem Auto fahren. Uczniowie porównują przykłady na tablicy oraz w TIPP zur Grammatik, starając się zauważyć schematy. Następnie próbują w małych zespołach sformułować regułę tworzenia zdań w czasie przyszłym Futur I (słownie lub przy pomocy rysunków i symboli). Na koniec nauczyciel objaśnia uczniom, w jaki sposób tworzy się zdania w tym czasie. Uczniowie wykonują Übung 3 z części Przeczytaj.

  • Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy - jedna reprezentuje punkt widzenia Leonie, a druga reprezentuje punkt widzenia Adama. Każda grupa przygotowuje argumenty przemawiające za jedną z wizji przyszłości. Podczas debaty uczniowie Uczniowie prezentują swoje stanowisko, zastanawiając się, która wizja przyszłości jest bardziej realistyczna i korzystna.

  • Uczniowie przyglądają się mapie interaktywnej. Zapoznają się z nowoczesnymi rozwiązaniami technologicznymi. Starają się zawracać uwagę na ich zalety i wady. Następnie wykonują samodzielnie Übung 1 oraz 2. W Übung 1 uzupełniają zdania dotyczące życia w przyszłości odpowiednimi wyrażeniami. Tworzą też 2‑3 własne zdania na ten temat. Übung 2 najpierw także wykonują samodzielnie. Dopasowują do siebie fragmenty zdań tak, aby powstały poprawne pod względem logicznym i gramatycznym zdania opisujące zalety opisanych w mapie interaktywnej nowoczesnych rozwiązań technologicznych. Na koniec uczniowie pracują w parach. Pytają się wzajemnie, co sądzą o tych pomysłach.

  • Uczniowie wykonują Aufgabe 1, 2 oraz 4 z części Sprawdź się, doskonaląc znajomość słownictwa z części Przeczytaj oraz Mapa interaktywna. W Aufgabe 1 rozwiązują krzyżówkę i układają zdania z zawartymi w niej wyrażeniami. Aufgabe 2 wykonują w parach. Grają w memory. Uczeń, który prawidłowo dobierze wyrazy układa zdanie z niemieckim wyrażeniem. Kolega ocenia, czy zdanie jest ułożone poprawnie i w razie potrzeby poprawia je lub prosi o pomoc nauczyciela. Aufgabe 4 uczniowie wykonują w małych grupach. Uzupełniają odpowiednimi wyrażeniami e‑mail do kolegi, w którym chłopiec ocenia pomysł ławek z gniazdami do ładowania. Następnie dyskutują na ten temat w grupie.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie dobierają się w pary. Na podstawie Aufgabe 8 z części Sprawdź się, nauczyciel poleca uczniom, aby opowiedzieli sobie wzajemnie, jak będzie według nich wyglądała przyszłość, co nowego przyniesie. Nauczyciel zapisuje na tablicy przydatne zwroty do rozmowy, np.: Ich finde, in Zukunft werden wir …, In Zukunft wird es … geben, Wir werden mehr/öfter/weniger …

  • Na koniec zajęć uczniowie wykonują Aufgabe 3 i 5 z części Sprawdź się. W Aufgabe 3 jedna osoba z pary czyta zdanie niemieckie, a druga dobiera do niego odpowiednia zdanie w języku polskim. Następnie zamieniają się rolami. W Aufgabe 5 dopasowują rzeczowniki do odpowiednich rodzajników. Na koniec układają zdania z tymi wyrazami.

Praca domowa

Uczniowie wykonują Übung 3 z części Mapa interaktywna oraz Aufgabe 6 i 7 z części Sprawdź się. W Übung 3 tworzą wypowiedź, w której oceniają pomysł ławek z gniazdami do ładowania w ich mieście. W tym celu czytają informację na ich temat np. w internecie. W Aufgabe 6 uzupełniają zdania dotyczące prognozowania przyszłości, czasownikiem werden w odpowiedniej formie. Chętni uczniowie mogą stworzyć swoje zdania na ten temat. W Aufgabe 7 oceniają nowoczesne rozwiązania technologiczne zamieszczone w mapie interaktywnej. Starają się dostrzec ich wady i zalety.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy interaktywnej:

  • przed lekcją: zapoznanie się z mapą interaktywną. Uczniowie powinni zwrócić uwagę na zalety i wady opisywanych rozwiązań technologicznych. Tworzą też fiszki z nowymi wyrażeniami.

  • w trakcie lekcji: wykorzystanie przykładów z mapy interaktywnej do dyskusji o kreatywnych rozwiązanich przyszłości. Uczniowie samodzielnie projektują własne, ciekawe, perspektywiczne rozwiązania;

  • po lekcji: powtórzenie słownictwa z zakresu nowych wynalazków w przyszłości, przypomnienie wiadomości. Każdy uczeń wypowiada się na temat nadziei i obaw związanych z przyszłością.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik