Dla nauczyciela
Scenariusz lekcji
Autor: Alicja Kasińska
Przedmiot: Biologia
Temat: Zasady sztucznego oddychania
Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie.
Cele operacyjne:
Uczeń:
opisuje mechanizm sztucznego oddychania i określa jego miejsce w łańcuchu przeżycia;
dobiera właściwy sposób wentylacji zastępczej do osób i warunków, w jakich udzielana jest pomoc;
uzasadnia potrzebę i konieczność udzielania pierwszej pomocy poszkodowanemu.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm;
emocjonalna;
operacyjna.
Metody i techniki nauczania:
quiz;
pogadanka;
gra edukacyjna;
ćwiczenie praktyczne;
metoda przypadków.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
gra edukacyjna;
tablica interaktywna;
fantom;
maski jednorazowe do sztucznego oddychania;
maska twarzowa do sztucznego oddychania;
Ambu – worek samorozprężalny.
Przed lekcją
Uczniowie przygotowują quiz dotyczący pojęć związanych z budową układu oddechowego i składem powietrza wdychanego i wydychanego. Wykorzystują możliwości darmowych platform edukacyjnych, np. Kahoot.
Przebieg zajęć:
Faza wstępna:
Przypomnienie pojęć dotyczących budowy układu oddechowego i składu powietrza wdychanego i wydychanego – quiz przygotowany przez uczniów.
Nauczyciel zadaje uczniom pytania nawiązujące do funkcji układu oddechowego, np. „Czym jest sztuczne oddychanie? W jakich sytuacjach przeprowadza się sztuczne oddychanie?”.
Chętni uczniowie odpowiadają, aktywnie uczestniczą w pogadance. Zadają pytania i formułują swoje ewentualne wątpliwości.
Nauczyciel przedstawia cele lekcji i prosi uczniów o zapisanie tematu.
Faza realizacyjna:
Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z informacjami dotyczącymi zmian, jakie zachodzą w organizmie po nagłym ustaniu krążenia i oddychania. Krótko omawia znaczenie sztucznego oddychania w łańcuchu przeżycia. Informuje uczniów o aspektach prawnych obowiązku udzielania pierwszej pomocy.
Uczniowie wykorzystując grafikę interaktywną, analizują algorytm postępowania w zatrzymaniu krążenia u poszkodowanego ze szczególnym uwzględnieniem etapów, w których stosuje się sztuczne oddychanie. Zapoznają się z różnymi rodzajami wentylacji zastępczej.
Nauczyciel dzieli uczniów na cztery grupy. Przedstawiciel każdej z nich losuje opis sytuacji zagrażającej życiu. Zespoły przygotowują scenkę udzielania pierwszej pomocy przez wykonanie oddechów ratowniczych z uwzględnieniem sposobu i materiałów odpowiednio dobranych do sytuacji.
Kolejne grupy przedstawiają scenki z wykorzystaniem fantomu i masek ratowniczych. Zespół, który wylosował sytuację opisującą człowieka z wydobywającym się z jego płuc ostrym zapachem, nie wykonuje oddechów ratowniczych, odpowiednio to uzasadniając (dbając o swoje bezpieczeństwo, wykonują jedynie uciski klatki piersiowej).
Nauczyciel przekazuje uczniom informację zwrotną o ich pracy, koryguje błędy.
Faza podsumowująca:
Uczniowie rozwiązują interaktywny quiz, sprawdzając swoją wiedzę o udzielaniu pierwszej pomocy z wykorzystaniem oddechu ratowniczego.
Uczniowie uzasadniają potrzebę i konieczność udzielania pierwszej pomocy. Rozmawiają o tym, co może zrobić świadek zdarzenia, który nie jest przeszkolony w udzielaniu pomocy – nie potrafi wykonywać oddechów ratowniczych i nie wie, jak uciskać klatkę piersiową poszkodowanego (polecenie nr 2 w sekcji „Gra edukacyjna”).
Nauczyciel ocenia pracę uczniów na lekcji.
Praca domowa
Wykonaj ćwiczenia interaktywne od 1 do 8.
Dla chętnych: wykonaj polecenie nr 3 do gry edukacyjnej.
Materiały pomocnicze:
Opisy sytuacji zagrażających życiu.
Podczas rowerowej przejażdżki jesteś świadkiem wypadku drogowego. Włączasz się do akcji ratowniczej. Jeden z pasażerów nie ma żadnych widocznych obrażeń, ale w twojej ocenie jest nieprzytomny i wykonuje sporadyczne i powolne westchnienia. |
---|
Spotykasz na ulicy leżącego, nieprzytomnego człowieka, który nie reaguje na twoje pytania. Przystępujesz do akcji ratunkowej. Udrażniasz jego drogi oddechowe i podczas oceny oddechu wyczuwasz ostry zapach jakiejś substancji. |
Siostra Bartka poprosiła go o opiekę nad swoim małym synkiem. Podczas nieobecności siostry Bartek miał za zadanie nakarmić niemowlaka. W trakcie karmienia chłopczyk zachłysnął się mlekiem, stracił przytomność i przestał oddychać. |
Dwóch młodych mężczyzn wypłynęło na środek jeziora. Po pewnym czasie jednemu z nich zabrakło sił i zaczął się topić. Drugi wezwał pomoc, a następnie sam, jeszcze w wodzie, podjął czynności ratownicze. Ocenił, że kolega jest nieprzytomny i nie oddycha. |
Bibliografia:
Wytyczne resuscytacji 2015 Europejskiej Rady Resuscytacji. Rozdz. 2. Podstawowe zabiegi resuscytacyjne u osób dorosłych oraz automatyczna defibrylacja zewnętrzna.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania gry edukacyjnej
Nauczyciel wykorzystuje polecenie nr 1 do gry edukacyjnej jako podsumowanie pracy uczniów i utrwalenie nabytej wiedzy. Polecenie nr 3 służy do rozpoczęcia rozmowy na temat obowiązku udzielania pierwszej pomocy przez każdego obywatela. Polecenie nr 2 – jako praca domowa dla chętnych – poszerza wiadomości dotyczące doskonalenia umiejętności udzielania pierwszej pomocy.