Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Scenariusz lekcji

Autor: Alicja Kasińska

Przedmiot: Biologia

Temat: Zasady sztucznego oddychania

Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
V. Budowa i fizjologia człowieka.
4. Wymiana gazowa i krążenie. Uczeń:
5) analizuje wpływ czynników zewnętrznych na funkcjonowanie układu oddechowego (tlenek węgla, pyłowe zanieczyszczenie powietrza, dym tytoniowy, smog);
7) przedstawia rolę krwi w transporcie gazów oddechowych;
Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
XI. Funkcjonowanie zwierząt.
2. Porównanie poszczególnych czynności życiowych zwierząt, z uwzględnieniem struktur odpowiedzialnych za ich przeprowadzanie.
3) Wymiana gazowa i krążenie. Uczeń:
i) analizuje wpływ czynników zewnętrznych na funkcjonowanie układu oddechowego (tlenek węgla, pyłowe zanieczyszczenie powietrza, dym tytoniowy, smog),
k) przedstawia rolę krwi w transporcie gazów oddechowych,

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje mechanizm sztucznego oddychania i określa jego miejsce w łańcuchu przeżycia;

  • dobiera właściwy sposób wentylacji zastępczej do osób i warunków, w jakich udzielana jest pomoc;

  • uzasadnia potrzebę i konieczność udzielania pierwszej pomocy poszkodowanemu.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm;

  • emocjonalna;

  • operacyjna.

Metody i techniki nauczania:

  • quiz;

  • pogadanka;

  • gra edukacyjna;

  • ćwiczenie praktyczne;

  • metoda przypadków.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • gra edukacyjna;

  • tablica interaktywna;

  • fantom;

  • maski jednorazowe do sztucznego oddychania;

  • maska twarzowa do sztucznego oddychania;

  • Ambu – worek samorozprężalny.

Przed lekcją

Uczniowie przygotowują quiz dotyczący pojęć związanych z budową układu oddechowego i składem powietrza wdychanego i wydychanego. Wykorzystują możliwości darmowych platform edukacyjnych, np. Kahoot.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna:

  1. Przypomnienie pojęć dotyczących budowy układu oddechowego i składu powietrza wdychanego i wydychanego – quiz przygotowany przez uczniów.

  2. Nauczyciel zadaje uczniom pytania nawiązujące do funkcji układu oddechowego, np. „Czym jest sztuczne oddychanie? W jakich sytuacjach przeprowadza się sztuczne oddychanie?”.

  3. Chętni uczniowie odpowiadają, aktywnie uczestniczą w pogadance. Zadają pytania i formułują swoje ewentualne wątpliwości.

  4. Nauczyciel przedstawia cele lekcji i prosi uczniów o zapisanie tematu.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z informacjami dotyczącymi zmian, jakie zachodzą w organizmie po nagłym ustaniu krążenia i oddychania. Krótko omawia znaczenie sztucznego oddychania w łańcuchu przeżycia. Informuje uczniów o aspektach prawnych obowiązku udzielania pierwszej pomocy.

  2. Uczniowie wykorzystując grafikę interaktywną, analizują algorytm postępowania w zatrzymaniu krążenia u poszkodowanego ze szczególnym uwzględnieniem etapów, w których stosuje się sztuczne oddychanie. Zapoznają się z różnymi rodzajami wentylacji zastępczej.

  3. Nauczyciel dzieli uczniów na cztery grupy. Przedstawiciel każdej z nich losuje opis sytuacji zagrażającej życiu. Zespoły przygotowują scenkę udzielania pierwszej pomocy przez wykonanie oddechów ratowniczych z uwzględnieniem sposobu i materiałów odpowiednio dobranych do sytuacji.

  4. Kolejne grupy przedstawiają scenki z wykorzystaniem fantomu i masek ratowniczych. Zespół, który wylosował sytuację opisującą człowieka z wydobywającym się z jego płuc ostrym zapachem, nie wykonuje oddechów ratowniczych, odpowiednio to uzasadniając (dbając o swoje bezpieczeństwo, wykonują jedynie uciski klatki piersiowej).

  5. Nauczyciel przekazuje uczniom informację zwrotną o ich pracy, koryguje błędy.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie rozwiązują interaktywny quiz, sprawdzając swoją wiedzę o udzielaniu pierwszej pomocy z wykorzystaniem oddechu ratowniczego.

  2. Uczniowie uzasadniają potrzebę i konieczność udzielania pierwszej pomocy. Rozmawiają o tym, co może zrobić świadek zdarzenia, który nie jest przeszkolony w udzielaniu pomocy – nie potrafi wykonywać oddechów ratowniczych i nie wie, jak uciskać klatkę piersiową poszkodowanego (polecenie nr 2 w sekcji „Gra edukacyjna”).

  3. Nauczyciel ocenia pracę uczniów na lekcji.

Praca domowa

Wykonaj ćwiczenia interaktywne od 1 do 8.

Dla chętnych: wykonaj polecenie nr 3 do gry edukacyjnej.

Materiały pomocnicze:

Opisy sytuacji zagrażających życiu.

Podczas rowerowej przejażdżki jesteś świadkiem wypadku drogowego. Włączasz się do akcji ratowniczej. Jeden z pasażerów nie ma żadnych widocznych obrażeń, ale w twojej ocenie jest nieprzytomny i wykonuje sporadyczne i powolne westchnienia.

Spotykasz na ulicy leżącego, nieprzytomnego człowieka, który nie reaguje na twoje pytania. Przystępujesz do akcji ratunkowej. Udrażniasz jego drogi oddechowe i podczas oceny oddechu wyczuwasz ostry zapach jakiejś substancji.

Siostra Bartka poprosiła go o opiekę nad swoim małym synkiem. Podczas nieobecności siostry Bartek miał za zadanie nakarmić niemowlaka. W trakcie karmienia chłopczyk zachłysnął się mlekiem, stracił przytomność i przestał oddychać.

Dwóch młodych mężczyzn wypłynęło na środek jeziora. Po pewnym czasie jednemu z nich zabrakło sił i zaczął się topić. Drugi wezwał pomoc, a następnie sam, jeszcze w wodzie, podjął czynności ratownicze. Ocenił, że kolega jest nieprzytomny i nie oddycha.

Bibliografia:

Wytyczne resuscytacji 2015 Europejskiej Rady Resuscytacji. Rozdz. 2. Podstawowe zabiegi resuscytacyjne u osób dorosłych oraz automatyczna defibrylacja zewnętrzna.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania gry edukacyjnej

Nauczyciel wykorzystuje polecenie nr 1 do gry edukacyjnej jako podsumowanie pracy uczniów i utrwalenie nabytej wiedzy. Polecenie nr 3 służy do rozpoczęcia rozmowy na temat obowiązku udzielania pierwszej pomocy przez każdego obywatela. Polecenie nr 2 – jako praca domowa dla chętnych – poszerza wiadomości dotyczące doskonalenia umiejętności udzielania pierwszej pomocy.