Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.10.4

Imię i nazwisko autora: Lena Wilkiewicz

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Mit Behinderung, aber immer noch aktiv!/Z niepełnosprawnością, ale nadal aktywni!

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności wypowiadania się na temat wpływu sportu na funkcjonowanie ludzi z niepełnosprawnościami.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu, pozytywne i negatywne skutki uprawiania sportu);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
11) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do sytuacji.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje obywatelskie,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3–6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART.

Uczeń:

  • zastanowi się, czym wyróżniają się poszczególne dyscypliny sportu adaptowanego;

  • wyjaśnia, jak poszczególne dyscypliny sportowe mogą poprawić komfort życia osób z niepełnosprawnościami;

  • formułuje argumenty przemawiające za pozytywnym wpływem sportu na funkcjonowanie ludzi z niepełnosprawnościami.

Cele motywacyjne:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi,

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem,

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach,

  • sam decyduje, jak rozwiązać problem i udzielić wyjaśnień,

  • sam decyduje, o czym będzie mówił podczas lekcji,

  • sam decyduje, o czym będzie pisał podczas lekcji,

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata,

  • uczy się sztuki przemawiania i argumentowania,

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • ćwiczenie (wymowa, pisownia, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdania ze sobą,

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów,

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka takich jak słowniki czy Internet,

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym na przykład angielskim, tłumaczenie słów, uogólnianie,

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w  języku niemieckim).

Metody, techniki i formy pracy:

  • podająca – techniki: pogadanka, opis, praca z źródłem drukowanym, wyjaśnienie;

  • aktywizująca – techniki: pomyśl – uzgodnij – podziel się;

  • dyskusja dydaktyczna – technika: burza mózgów;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca grupowa;

  • plenum;

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer/laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • zdjęcia sportowców z niepełnosprawnościami,

  • kartki na argumenty uczniów.

PRZEBIEG LEKCJI

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu. Zwraca także ich uwagę na tekst wprowadzający „Czy wiesz, że…” i pyta uczniów: „Czy domyślacie się, co będzie tematem dzisiejszej lekcji?”.

  • Następnie zawiesza na tablicy zdjęcia sportowców z niepełnosprawnościami, prosi uczniów o wymianę własnej wiedzy i doświadczeń na temat sportów dla osób z niepełnosprawnością, prowokuje krótką dyskusję na ten temat (burza mózgów).

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie zapoznają się z treścią krótkich tekstów i starają się je zrozumieć, posługując się przy tym słowniczkiem.

  • Następnie wraz z nauczycielem poświęcają chwilę czasu na podsumowanie informacji. Nauczyciel może tu zadać proste pytania np: Który ze sportów wymaga największego wysiłku? Który jest twoim zdaniem najtrudniejszy? Jakiego specjalnego sprzętu sportowego wymaga ta dziedzina? itp.

  • Uczniowie wykonują ćwiczenia do tekstu sprawdzające jego zrozumienie. W następnym etapie uczniowie przyglądają się zdjęciu znajdującemu się przed multimedium i snują domysły na temat doświadczeń osoby na nim przestawionej, jej historii, osiągnięć itp. Po czym wysłuchują nagrania i weryfikują swoje domysły.

  • Nauczyciel może poprosić jednego lub kilku uczniów o bardziej szczegółowe informacje, np: Czego dowiedzieli się o tej postaci? Co ich zaciekawiło? Co zrobiło na nich wrażenie?

  • Następnie uczniowie, słuchając ponownie nagrania, wykonują ćwiczenia dedykowane multimedium.

  • W następnej części uczniowie utrwalają słownictwo i sprawdzają zdobytą podczas lekcji wiedzę, poprzez wykonanie zestawu ćwiczeń interaktywnych.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie wypowiadają się na temat możliwości, jakie mają osoby z niepełnosprawnościami, by pozostać nadal aktywnymi.

  • Uczniowie zajmują stanowisko w kwestii dobroczynnego wpływu ruchu i sportu na zdrowie fizyczne i psychiczne osób z niepełnosprawnościami, potrafią wymienić konkretne argumenty. Argumenty zostają zapisane na kartkach i zawieszone na tablicy. Do tej części lekcji nauczyciel może wykorzystać technikę pomyśl‑uzgodnij‑podziel się, w której uczniowie najpierw samodzielnie zbierają argumenty, później dyskutują w parach, potem łączą się z inną parą i wypracowują swoje wspólne stanowisko, które przedstawiają w plenum.

Praca domowa:

Zadaniem ucznia jest wyszukanie w internecie informacji o sportowcach z niepełnosprawnościami, którzy udowodnili, iż można pokonać ograniczenia i być aktywnym. Konsekwencją wyszukiwania może być prezentacja sylwetki wybranego sportowca w sposób pisemny lub ustny.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: zaciekawienie tematem, poznanie nowego słownictwa; nauczyciel przynosi na lekcję zdjęcia sportowca niepełnosprawnego, zdobywcę medali olimpijskich i opowiada o jego życiu, uczniowie zadają pytania dotyczące życiorysu sportowca;

  • w trakcie lekcji: baza leksykalna, bodziec do dyskusji na ważny temat, odniesienie się do doświadczeń i przemyśleń uczniów, skłonienie do refleksji; uczniowie losują dziedzinę sportu (nauczyciel może przygotować wirtualne koło fortuny), a następnie wyszukują w internecie dziedziny i przedstawiają informacje na temat sportowców z niepełnosprawnościami, opowiadają o wybranym przez siebie sportowcu;

  • po lekcji: powtórzenie i utrwalenie słownictwa, zwrotów, inspiracja do wykonania zadania domowego; uczniowie przygotowują pytania skierowane do wybranego medalisty igrzysk paraolimpijskich.

Słownik