Dla nauczyciela
Autor: Ewa Orlewicz
Przedmiot: Filozofia
Temat: Baruch Spinoza: determinizm i doktryna moralna
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.
Cele operacyjne. Uczeń:
przedstawia poglądy etyczne, jakie głosił Baruch Spinoza;
określa różnicę podejścia Spinozy do problematyki dobra od podejścia Arystotelesa;
przywołuje argumenty Spinozy przemawiające za ścisłym determinizmem i je kwestionuje.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm;
nauczanie wyprzedzające.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja za i przeciw;
rozmowa kierowana;
quiz.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;
telefony z dostępem do internetu.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Uczniowie zapoznają się z treściami w sekcji „Przeczytaj”.
Faza wprowadzająca:
Przedstawienie wyświetlonego na tablicy interaktywnej lub za pomocą rzutnika tematu lekcji i celów zajęć. Wspólne ustalenie kryteriów sukcesu.
Krótka rozmowa wprowadzająca w temat lekcji: Czy można zgodzić się ze Spinozą, że nasz los jest zdeterminowany tak, jak zdeterminowane są losy świata, którym rządzą prawa przyrody? Jeśli tak, jaką postawę moralną powinien przybrać człowiek? I właściwie jaki ma wybór, skoro nie ma wyboru?
Faza realizacyjna:
Dyskusja. Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Czy twoim zdaniem ścisły determinizm istnieje? Następnie rozdaje uczniom po jednej kartce w kolorze zielonym lub żółtym (w ten sposób dzieli klasę na grupy) i mówi, że na kartkach zielonych mają być zapisane argumenty za, a na żółtych argumenty przeciw.
Zbiera kartki, a następnie odczytuje na przemian argumenty i kontrargumenty. Uczniowie odnoszą się do każdego z nich, w czasie dyskusji mogą też podawać dodatkowe argumenty i kontrargumenty. Nauczyciel jako moderator może pytać, czy wszyscy się zgadzają z danym stanowiskiem lub też zadawać pytania naprowadzające.
Po wyczerpaniu argumentów nauczyciel wraz z uczniami podsumowuje dyskusję. Pyta, czy uczniowie pod jej wpływem zmienili swoje zdanie. Może też przeprowadzić głosowanie.Praca z multimedium nr 2. Nauczyciel prezentuje multimedium z sekcji „Film edukacyjny”. Tym razem uczniowie pracują w parach, przygotowując odpowiedzi na pytanie: Wyjaśnij, dlaczego filozofię Spinozy można określić mianem filozofii politycznej. Po wyznaczonym czasie wybrane pary odczytują swoje odpowiedzi na forum. Inni uczniowie uzupełniają ich wypowiedzi. Nauczyciel pilnuje porządku pracy, pełni rolę doradcy i udziela uczniom informacji zwrotnej.
Na podstawie zapoznanego w domu materiału z sekcji „Przeczytaj” oraz wiedzy własnej, uczniowie wspólnie sporządzają listę porównującą podejście Spinozy do problematyki dobra od podejścia Arystotelesa. Nauczyciel zapisuje je na tablicy i komentuje rozwiązania uczniów.
Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne z sekcji „Film edukacyjny”. Wyniki pracy omawiane są na forum i komentowane przez nauczyciela.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy. Uczniowie, na podstawie wiedzy zdobytej przed lekcją oraz podczas lekcji, indywidualnie odpowiadają na polecenia z sekcji „Prezentacja multimedialna”:
grupa 1: Dlaczego, zdaniem Spinozy, w przyrodzie nie ma nic przypadkowego?
grupa 2: Wyjaśnij stosowane przez Spinozę rozróżnienie na „przyrodę tworzącą” i „przyrodę stworzoną”.
Czego uczniowie się nauczyli?Wszyscy uczniowie podsumowują zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności.
Praca domowa:
Napisz esej, w którym przedstawisz, w jaki sposób mogłoby funkcjonować społeczeństwo, które za wzór brałoby etykę stworzoną przez Spinozę.
Materiały pomocnicze:
Damásio A., W poszukiwaniu Spinozy. Radość, smutek i czujący mózg; tłum. J. Szczepański, Poznań 2005.
Nadler Steven M., Spinoza, Warszawa 2002.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Nauczyciel może wykorzystać medium w sekcji „Film edukacyjny” do pracy przed lekcją.