Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.6.8.5

Imię i nazwisko autora: Iwona Płotka

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Teste dich!/Sprawdź się!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji: Umiejętność wypowiadania się na temat żywienia i zakupów.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, nawyki żywieniowe, lokale gastronomiczne);
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, wymiana i zwrot towaru, promocje, korzystanie z usług);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9) prosi o radę i udziela rady;
10) pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • powtarza słownictwo z zakresu zakupów i artykułów żywnościowych;

  • podaje przykłady przedmiotów, które można kupić na pchlim targu;

  • opisuje swoją wizytę na pchlim targu.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • opinie i doświadczenia ucznia są ważnym elementem lekcji;

  • uczy się przez zabawę;

  • sam decyduje, czego będzie się uczył w domu poprzez wybór pracy domowej, co wspiera jego autonomię.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu celem tworzenia skojarzeń wzrokowych;

  • ćwiczenie wymowy, pisowni, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie zdań ze sobą;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu poprzez przechodzenie na język ojczysty;

  • wykorzystywanie wskazówek pozajęzykowych;

  • odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek i sugestii językowych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Metody/techniki nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: pogadanka, opis, praca z tekstem czytanym, wyjaśnienie;

  • praktyczna: opis fotografii, odpowiedzi na pytania;

  • aktywizująca: audiobook, burza mózgów;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: multimedialne z użyciem komputera/telefonu komórkowego.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w plenum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słownik tradycyjny lub internetowy,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio)

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem lekcji? Następnie prosi o opis obrazka, zadając pytania sugerujące: Was siehst du auf dem Bild? Wo befinden sich die Menschen? Was machen sie? oraz o podanie wyrazów, które kojarzą z obrazkiem.

  • Nauczyciel prosi o przeczytanie informacji: „Czy wiesz, że…” na temat pchlich targów. Pyta uczniów o ich doświadczenia związane z pchlimi targami, np. Wann warst du das letzte Mal auf dem Flohmarkt? Was kaufst du dort? Besuchst du Flohmärkte allein?

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst z części Przeczytaj, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Nauczyciel zachęca uczniów do wyjaśnienia zawartych w słowniczku wyrazów (uczniowie mogą pracować w parach).

  • Nauczyciel czyta zdania z Übung 1 z części Przeczytaj i prosi uczniów o odpowiedź na forum, czy zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. Uczniowie wykonują w parach dalsze polecenia do tekstu (Übung 2, Übung 3 w części Przeczytaj), celem sprawdzenia jego rozumienia oraz utrwalenia nowego słownictwa.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy 4 przykłady zdań z tekstu w części Przeczytaj, w których występują czasowniki modalne sollen, müssen, mögen oraz können, np. Man soll gesund essen; Ich muss heute für den Mathetest lernen; Viele Jungen mögen Fußball spielen; Weil wir heute Zeit haben, können wir spazieren gehen. W każdym z tych zdań podkreśla czasownik modalny i pyta uczniów o znaczenie tych czasowników i regułę ich stosowania w zdaniu. Nauczyciel koryguje odpowiedzi uczniów. Następnie uczniowie samodzielnie wykonują Übung 2 z części Plik audio.

  • Uczniowie słuchają nagrania z części Plik audio. Następnie wykonują samodzielnie Übung 1 z części Plik audio, natomiast Übung 2 oraz Übung 3 z części Plik audio wykonują w parach.

  • Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne z części Sprawdź się, które służą utrwaleniu słownictwa oraz struktur zawartych w tekście i pliku audio oraz sprawdzeniu umiejętności zastosowania czasowników modalnych: müssen, möchten, sollen oraz mögen. Aufgabe 1, Aufgabe 3 oraz Aufgabe 6 uczniowie wykonują w parach, natomiast Aufgabe 2, Aufgabe 4, Aufgabe 5 I Aufgabe 7 - samodzielnie.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy pytania, takie jak np. Was isst du zum Frühstück, zu Mittag und zu Abend und warum? Wie oft und wo machst du Einkäufe? Was ist deine Meinung zum Flohmarkt? Uczniowie udzielają odpowiedzi na te pytania, nauczyciel stara się prowadzić i podtrzymywać dyskusję, zadając pytania pomocnicze, np. Warum machst du Einkäufe immer im Supermarkt? Byłby to wstęp do Aufgabe 8, które będzie do zrobienia pisemnie w domu.

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Co zapamiętasz z dzisiejszej lekcji?, oczekując od uczniów wymienienia słownictwa i struktur, które uznają za ważne, ciekawe lub przydatne.

Praca domowa:

Aufgabe 8.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: wprowadzenie do tematu, przypomnienie znanego już słownictwa;

  • w trakcie lekcji: uzupełnienie słownictwa związanego z żywieniem oraz zakupami;

  • po lekcji: powtórzenie słownictwa z zakresu żywienia i zakupów.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik