Numer e‑materiału: 2.6.9.5

Imię i nazwisko autora: Agata Duda‑Maśloch

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Im Freizeitpark! / W parku rozrywki!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:
Umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na temat spędzania czasu wolnego podczas pobytu w parku rozrywki

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
7) wyraża uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymienia czynności, które można wykonywać w parku rozrywki;

  • podaje nazwy wybranych atrakcji dostępnych w parku rozrywki;

  • opowiada o wizycie w parku rozrywki.

Cele motywacyjne:

  • zachęcanie uczniów do samooceny własnej pracy i stosowania różnych technik służących uczeniu się;

  • tworzenie i wykorzystywanie takich zadań językowych, które będą stanowiły ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych oraz stwarzanie sytuacji edukacyjnych sprzyjających poznawaniu i rozwijaniu przez uczniów własnych zainteresowań;

  • wykorzystywanie autentycznych materiałów źródłowych.

Strategie uczenia się:

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia lub w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego;

  • współpraca z innymi uczniami.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście międzykulturowe;

  • podająca – pogadanka, opis, praca z tekstem czytanym i mapą interaktywną, wyjaśnianie;

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania, pisanie krótkiej informacji;

  • aktywizująca – tworzenie mapy pojęć opisującej atrakcje w parku rozrywki, tworzenie mapy parku rozrywki, burza mózgów, gra dydaktyczna (memory);

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – techniki multimedialne z użyciem komputera/telefonu komórkowego.

Formy zajęć:

  • plenum,

  • praca indywidulana,

  • praca w parach,

  • praca zespołowa.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel pyta uczniów, czy lubią odwiedzać parki rozrywki i czy ktoś był niedawno w takim miejscu w Polsce lub za granicą (może w jednym z krajów niemieckojęzycznych). Pyta także o typowe atrakcje dostępne w parkach rozrywki. Prosi o podanie ich nazw w języku niemieckim, ponieważ uczniowie powinni je sprawdzić przed zajęciami w słowniku. Następnie chętny uczeń czyta informacje zawarte w „Czy wiesz, że…”.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel zachęca uczniów do przeczytania tekstu Grüße aus dem Freizeitpark Skyline Park w części Przeczytaj. Uczniowie zaznaczają w tekście wyrazy i zwroty, które już znają i wysuwają przypuszczenia, o czym jest mowa w każdym smsie. Jeśli jakiś wyraz lub zwrot są dla uczniów niejasne, nauczyciel prosi o sprawdzenie znaczenia w słowniczku lub sam objaśnia dany wyraz lub zwrot. Następnie nauczyciel pyta, z którą z wypowiedzi rówieśników z Niemiec uczniowie identyfikują się najbardziej (w podobny sposób spędzają czas w parku rozrywki) lub co chcieliby robić w parku rozrywki. Uczniowie podają swoje propozycje, odczytując fragmenty tekstów.

  • Następnie uczniowie samodzielnie, w parach lub małych grupach (można każde ćwiczenie przeprowadzić inaczej) wykonują ćwiczenia znajdujące się pod tekstem. Dopasowują zdjęcia i imiona osób, które napisały w swoim smsie o danej atrakcji w parku rozrywki (Übung 1), decydują, które zdanie jest prawdziwe, a które fałszywe (Übung 2), uzupełniają luki w tekście brakującymi wyrazami (Übung 3). Przebieg realizacji zadań może być różny w zależności od klasy. Uczniowie wykonują zadania po kolei, a następnie sprawdzają poprawność rozwiązań wraz z nauczycielem po każdym zrealizowanym ćwiczeniu albo wykonują wszystkie zadania i dopiero na koniec następuje sprawdzenie.

  • W dalszej części lekcji uczniowie zajmują się mapą interaktywną. Mapa przedstawia różne atrakcje w parku rozrywki. Nauczyciel wyświetla przez 30 sekund mapę interaktywną i prosi uczniów o zapamiętanie nazw atrakcji (nazwy są widoczne w legendzie do mapy). Następnie nauczyciel ponownie wyświetla mapę bez widocznej legendy i prosi uczniów o podanie zapamiętanych nazw. W następnych krokach nauczyciel (wyświetlając mapę), odtwarza nagrania opisujące każdą z atrakcji. W razie potrzeby tłumaczy nieznane wyrazy i zwroty. Uczniowie wspólnie z nauczycielem tworzą mapę pojęć do każdej atrakcji w parku rozrywki. W centralnym punkcie mapy znajduje się nazwa atrakcji, a wokół niej zapisywane są na tablicy wyrazy lub zwroty, które łączą się z daną atrakcją.

  • Uczniowie wykonują samodzielnie Übung 1 i 3 w części Mapa interaktywna w celu zapamiętania nowego słownictwa. Następnie uczniowie wspólnie rozwiązują krzyżówkę i zapisują hasło do zeszytu (Übung 2). Nauczyciel zachęca, aby podczas wykonywania ćwiczeń uczniowie korzystali z map pojęć dotyczących atrakcji w parku rozrywki.

  • Uczniowie w parach losują jedną z atrakcji z mapy interaktywnej i przygotowują tablicę informacyjną na temat wylosowanej atrakcji. Nauczyciel prosi, aby ochotnicy zaprezentowali zaprojektowane przez siebie parki rozrywki.

  • Następnie uczniowie, według decyzji nauczyciela w parach lub grupach, wykonują zadania z części Sprawdź się, które służą utrwaleniu słownictwa poznanego podczas lekcji. Dopasowują opisy do obrazków (Aufgabe 1), grają w grę memory (Aufgabe 2), zadają sobie nawzajem pytania i udzielają odpowiedzi (Aufgabe 3), uzupełniają właściwymi wyrazami luki w tekście (Aufgabe 4 i 5) oraz zaznaczają właściwe uzupełnienie zdań o atrakcjach w parkach rozrywki (Aufgabe 6).

  • Uczniowie pracują w parach. Opisują sobie nawzajem zdjęcie w (Aufgabe 7). Nauczyciel chodzi po klasie, przysłuchuje się wypowiedziom uczniów i poprawia je, gdy jest taka potrzeba. Następnie uczniowie pracują samodzielnie. Każdy uczeń opisuje fotografię w zeszycie. Chętni uczniowie czytają swoje wypowiedzi, a nauczyciel je omawia.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel zadaje pytania podsumowujące: Was kannst du in einem Freizeitpark machen? Welche Attraktionen in einem Freizeitpark gefallen dir am besten und warum? Uczniowie powinni przedstawić informacje dotyczące wizyty w parku rozrywki, atrakcji, które się w nim znajdują, i czynności/aktywności, które można tam wykonywać.

Praca domowa

Nauczyciel prosi, aby uczniowie napisali sms do kolegi/koleżanki na temat tego, z jakich atrakcji w parku rozrywki najchętniej korzystają. Jeżeli uczniowie nie byli w parku rozrywki, piszą w smsie, jakie atrakcje powinny się według nich znaleźć w takim miejscu (Aufgabe 8).

Materiały pomocnicze:

Propozycja wykorzystania tekstu autentycznego:

https://www.movieparkgermany.de, dostęp: 22.12.2023

Nauczyciel wyświetla na tablicy multimedialnej stronę główną parku rozrywki. Uczniowie w parach na podstawie ilustracji oraz informacji ze strony głównej podają swoje hipotezy dotyczące atrakcji, które mogłyby znaleźć się w prezentowanym parku rozrywki. Uczniowie prezentują swoje hipotezy na forum. W dalszej części pracy z tekstem uczniowie analizują w grupach informacje prezentowane w kolejnych zakładkach: Entdecke den Park, Öffungszeiten und Preise, Plane deinen Besuch, Übernachtungen i przygotowują na podstawie informacji plan wycieczki do parku rozrywki.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy interaktywnej:

  • przed lekcją: uczniowie wyszukują w Internecie informacje na temat różnych parków rozrywki; nauczyciel prosi o zanotowanie kilku najciekawszych według uczniów atrakcji oraz sprawdzenie w słowniku, jak brzmią ich nazwy w języku niemieckim;

  • w trakcie lekcji: uczniowie w parach losują jedną z atrakcji z mapy interkatywnej i przygotowują tablicę informacyjną na temat wylosowanej atrakacji.

  • po lekcji: uczniowie tworzą słownik obrazkowy z atrakcjami w parku rozrywki i czynnościami, które można tam wykonywać.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec